Vissen en niks anders
De Exage AX boot reishengel schafte ik aan om een korte sterke boothengel bij me te hebben voor de Suriname trip van afgelopen maart. Aangezien ik voor het werk veel reis, levert het “flying blue” kaartje me nog immer het voordeel dat ik een hengelkoker nog gratis mee kan nemen op een KLM vlucht.
Dag 4 Weer onverwachts bezoek en een gierende aanbeet. We staan zoals gebruikelijk weer op bij het krieken van de dag. Een kop koffie later zijn we onder weg naar een visstek stroomopwaarts. De beurt is weer gewisseld en HJ zit gespannen de hengels in de gaten te houden. De visserij op Lau-lau is er een van geduldig zitvlees hebben in de boot. Roel probeert z’n geluk met een kleine aasvis onder een dobber op half water een eind achter de boot, maar dat levert geen resultaat. Na een uur of twee komt een aanbeet door, die we denken te...
Verslag van het vissen op piraiba meerval en tarpon in suriname.
Vervolg deel 2 Ik zit en een roes. Ik heb een grote Tarpon gevangen en ik heb er nog mooie foto’s van ook. Dit is waar ik voor kwam. En het is nog maar rond het middaguur. Als je de buit al binnen hebt zit je toch anders in de boot. Gek is dat eigenlijk. Het vissen wordt dan pas echt relaxed. Er komt een soort gelatenheid over je heen. Een gelukzalig gevoel. En dat alles voor een vis… Die je vervolgens liefdevol terugzet. Tja, ik snap best dat niet-vissers daar niets van begrijpen. Het is ook moeilijk uit te...
Vissen. Het verveelt nooit. De spanning, ontspanning, de rust maar ook de soms spetterende actie maken dat vissen meer is dan zomaar “een hobby” zoals vissen vaak wordt genoemd. Vissen is geen hobby. Vissen is “a way a life”. Misschien ook wel “away” of life. Techniek en vissoort maakt daarbij weinig uit. Een bloedrun van een karper die de vonken uit je beetverklikker laat spatten, een snoek die vlak voor je voeten alsnog je jerkbait pakt, die heerlijk agressieve aanbeten van een snoekbaars die op je shad knalt, of een graskarper die een korst naar binnen zuigt, ze laten nog...
Dag 10 Onze laatste volle dag alweer. Vanuit ons nieuwe hotel, nou zeg maar gerust omgebouwde gevangenis, maken we ons op voor een laatste lange dag vissen. ’s Ochtends nog een laatste keer knallen op de zoutmeren en dan ’s middags bellyboaten bij Creoul Rock. Het moet er van komen vandaag, dat staat vast. Rond een uur of negen staan we langs het zoutmeer. Wederom vissen en filmen we om de beurt en dit keer hebben we als doel om wat popper aanbeten vast te leggen op film. Nadat André een aantal vissen mist, waarvan één recht onder onze voeten...
Vandaag de laatste visdag alweer voor Ron. Door het gekloot met de tickets moeten we hem morgen al afzetten, waarna wij nog twee dagen op het eiland zullen blijven. Het huisje is tevens niet meer beschikbaar voor die extra dagen, dus ook André en ik zullen onze spullen moeten inpakken vanavond.
Het nieuws over het reservaat heeft ons niet afgeschrikt. Overal ligt rommel in het reservaat, overal wordt hard gevaren, gedoken, met jetski’s gekloot en gezwommen. In onze ogen valt het dan nog wel mee met de bescherming van zo’n gebied en kunnen wij er prima een lijntje nat maken. Ron gaat een dagje ‘vakantie vieren’ terwijl André en ik terug gaan naar de plek van gisteren. Dit keer echter met als plan om bellyboatend het mangrove riviertje naar de flat te volgen. Wie weet wat we daar allemaal tegen gaan komen.
Het plan ontstond ergens begin December. Het najaar had ik veel gewerkt en dus geld verdiend. In eerste instantie besloten om dit als buffer weg te zetten, maar met het korter worden van de dagen begon de zon steeds meer te lonken. André, die altijd op zoek is naar vakantiebestemmingen, denkt mee en al gauw borrelt er iets.
Ik hoefde niet lang na te denken wat te doen met de ochtend voordat een groot jaarlijks congres in Miami begon, vissen ! De voorbereiding kostte toch nog behoorlijk wat tijd, maar daarover meer aan het einde van het artikel, voor wie in Miami wil vissen. Ik heb om 7.30 met kapitein Jaime Baker afgesproken in Haulover Marina, Miami Beach. Hier ligt een groot deel van de sportvisvloot van Miami gebroederlijk naast elkaar. Dat hier serieus vis gevangen kan worden blijkt uit de markering op de zijkant van een van de boten – een maatverdeling in “feet” aan de buitenkant...
