Vissen en niks anders
En dan breekt alweer de laatste visdag van de trip aan. Altijd weer bijzonder hoe je op zo’n moment enerzijds het gevoel hebt al maanden weg te zijn, terwijl het feit dat je morgen naar huis moet de tijd doet vliegen. Nog maar één dag te gaan!
Vandaag vis ik met Mark, in de boot van gids Irwan. Het weer is flink opgeknapt en het belooft een mooie dag te worden. Irwan kent het gebied erg goed en onderling stemmen hij, Halim en Bahá af welke boot waar zal gaan vissen. We laten ons graag leiden in deze en sturen eerst af op een grote school aasvis, welke ’s ochtends vanaf de houseboat al te zien was. Normaal zouden de GT’s dit soort scholen moeten schaduwen, maar vandaag is dit niet het geval. Het water is, na de heftige regen van gisteren, nog verder afgekoeld en daar...
Als het ‘s morgens langzaam licht wordt werpen we onze eerste blikken op het nieuwe visgebied. En eerlijk is eerlijk, dit overtreft echt alle verwachtingen. We liggen voor anker naast het eiland van Halim, met op de achtergrond een keten van hoge eilanden, volledig in het groen. Het lijkt wel een mega vulkaan krater, waar wij ons middenin bevinden.
Koning Halim, dat is toch wel een verhaal apart. Hij kreeg van zijn vader de eilandengroep toegewezen waar wij nu vissen. Een gebied van grofweg vijftig bij twintig kilometer inclusief alle eilanden. Woont er al zijn hele leven en heeft een kleine eco-lodge op zijn ‘hoofd eiland’. Het is tevens het enige eiland met echte bebouwing. Lodge is dan nog een groot woord, want het betreft vier kamers van drie bij drie meter. En het is simpel, zonder zijn toestemming vis je hier niet.
Na de succesvolle eerste dag is de hele groep gewillig om weer het water op te gaan. Maar niet voor een stevig ontbijt, wat wederom door Andy verzorgd wordt. Oploskoffie smaakt hier beter als ooit tevoren, het is geweldig hoe ‘simpel leven’ een en ander in perspectief zet, en terwijl het langzaam licht wordt verorberen we boterhammen gebakken ei, worst, kipnuggets en alles wat we voor de vingers krijgen.
De eerste visdag
Het is vijf uur als de wekker gaat. Heel veel hebben we niet geslapen, want de crew is tot diep in de nacht bezig geweest om de boot te ankeren, generator op te starten en wat nog meer. Het meeste in ieder geval met een hoop lawaai tot gevolg. Ondanks de geringe nachtrust staan wij in no time aan dek te stuiteren. Wij willen vissen!
Het begint allemaal met een foto, een klein jaar geleden. Een foto die 3×2 meter groot mijn huiskamer siert. Gekregen van een Duitse visfotograaf, die hem maakte tijdens een reis met Solid Adventures naar “Location GTX”, wat staat voor Giant Trevally eXploration. Het is een foto waar je uren naar kan kijken, maar bovenal lekker bij weg kunt dromen. Wat zou er allemaal wel niet langs dat riff jagen, in het donker blauw? Ik plaats een foto van mijn huiskamer op Facebook en enige tijd later wordt ik aangesproken door Christer Sjöberg, CEO van Solid Adventures. Of ik die plek niet zelf zou willen bezoeken? Het balletje begint te rollen en voor ik het weet ben ik “Dutch Host”. Het is amper te bevatten, maar dit is echt… Echt heel gaaf!
