Zeilvissen Kuala Rompin, Maleisië
Het is ruim 1,5 jaar geleden dat ik voor het eerst een buitenlandse vistrip deed in Costa Rica en sindsdien kan ik eigenlijk wel zeggen dat ik behoorlijk verslaafd ben geraakt aan het vissen in het buitenland. Ik heb er nu eigenlijk naast het vissen in Nederland een nieuwe passie bij gekregen en dat is vissen in het buitenland!
Mede geïnspireerd door de verhalen van de Dutch Anglers en ook door het enthousiasme van een oud-collega van mij John Smit heb ik er bewust voor gekozen om vaker in het buitenland te gaan vissen. En daar heb ik nog geen moment spijt van gehad. Het avontuur, de veelal geweldige natuur, de kracht van de vissen en natuurlijk de kans op het vangen van supergave vissoorten die je in Nederland niet kunt vangen maakt het voor mij zo bijzonder.
Na twee gave vistrips te hebben gedaan in Costa Rica begon ik mij ongeveer een half jaar geleden te verdiepen in evt. vismogelijkheden in Maleisië. Dit vanwege een geplande rondreis van drie weken samen met mijn vriendin door Maleisië en Borneo. Maleisië staat qua visserij voornamelijk bekend om het vissen op zeilvis en het leek me erg bijzonder om deze prachtige vissoort eens te vangen.
Maar eigenlijk wilde ik dit niet op de gebruikelijke manier doen die veelal wordt gedaan in deze visserij. Ik ben zelf namelijk nooit “fan” geweest van het zware big game vissen waarin veelal wordt getrold met zeer zwaar materiaal. Maar na op internet het e.e.a. te hebben opgezocht en na contact te hebben gehad met de Dutch Anglers (Michel Rijnberg) die enkele jaren geleden twee dagen met succes op zeilvis had gevist in Maleisië werd ik helemaal enthousiast over deze visserij.
De visserij op zeilvis in Maleisië die zich met name afspeelt in de zee bij Kuala Rompin wordt namelijk juist zeer actief gedaan en ook met zeer licht materiaal. Er wordt actief gezocht naar de zeilvis en deze wordt vervolgens belaagd d.m.v. live bait fishing of het vissen met poppers, beide technieken die mij zeer leuk leken. Ik heb daarop contact opgezocht met een paar verschillende visgidsen die vissen op zeilvis vanuit Kuala Rompin.
Uiteindelijk heb ik ervoor gekozen om een dag te gaan vissen met GoFishingMalaysia, het bedrijf van Eddie Mustaffa die zelf ook altijd meegaat als gids bij het zeilvissen. Helaas was het qua planning niet mogelijk om tijdens deze vakantie meer dan één dag te zeilvissen dus mijn hoop op het vangen van tenminste één zeilvis was volledig gevestigd op deze ene dag.
Aankomst in Kuala Rompin
Zondagavond 18september om 22.00uur was het dan eindelijk zover. Eddie kwam mij ophalen bij het Concorde hotel in Kuala Lumpur om vervolgens in een vier uur durende auto rit te rijden naar de Oostkust van West-Maleisië, Kuala Rompin. In de auto maken we kennis met elkaar en vertelt Eddie mij het e.e.a. over de zeilvis en het vissen daarop. Uiteindelijk komen we omstreeks 02.00uur aan bij de guesthouse van de schipper vlakbij het plaatsje Kuala Rompin. Snel proberen we nog wat te slapen want om 06.30uur gaat de wekker alweer voor de lang gekoesterde visdag.
Nadat we ’s ochtends bij de plaatselijke marktkraampjes een stevig Maleisisch ontbijtje hebben genuttigd en ook meteen wat eten halen voor de rest van de dag komen we omstreeks 07.30uur aan bij de boot waar de schipper ons al staat op te wachten. Naast een gids gaat er bij deze visserij meestal ook nog een schipper mee. Bij een aanbeet en dril kan de schipper de boot besturen en evt. achter de zeilvis aangaan en de gids kan helpen bij het veilig landen van de zeilvis (in Maleisië is het gelukkig altijd catch & release bij de visserij op zeilvis).
De aankomst ’s ochtends vroeg in de haven van Rompin
De visboten liggen klaar voor vertrek
Ik maak kennis met de schipper en hij vertelt me dat de laatste dagen de visserij verre van makkelijk is geweest, gisteren hebben ze met heel veel moeite 1 zeilvis kunnen vangen, dit terwijl ze in deze tijd van het jaar toch wel gewend zijn om normaal gesproken meerdere zeilvissen te vangen. Het doel van vandaag is om in ieder geval 1 mooie zeilvis te vangen, de dag zou dan al meer dan geslaagd zijn dus hier hoop ik dan ook op!
In de haven worden alle hengels voor zowel het vissen op zeilvis als het vissen op aasvis nog in orde gemaakt waarna we vervolgens de haven uitvaren richting de zeilvisgronden. Ondanks het rustige mooie weer en de twee motoren van ieder 150pk duurt het toch nog bijna twee uur voordat we op de eerste stek aankomen. Eddie vertelt me dat dit jaar de zeilvissen relatief ver bij de kust vandaan zitten. Waarom ze het ene jaar veel dichter bij de kust zitten dan het andere jaar is volgens Eddie moeilijk te verklaren (los gezien van het feit dat zeilvissen altijd de scholen aasvis volgen).
Aangezien de laatste tijd er meer aanbeten zijn met de levend aas visserij en de popper visserij zeer moeizaam is hebben we besloten om ons deze dag volledig te richten op het vissen met levend aas. Als we aankomen bij de eerste stek is het daarom ook eerst zaak om wat goede aasvis te vangen, iets wat soms ook niet altijd even gemakkelijk gaat. Het doel is om met name wat verschillende formaten makreel te vangen, een vissoort dat de favoriete lekkernij van de zeilvis is. We doen dit eigenlijk op dezelfde manier als de visserij op makrelen die we ook in Nederland kennen, dus met een stuk lood onderop en daarboven vier a vijf haken met een veertje. Gelukkig zien we op de fishfinder behoorlijke scholen aasvis en weten we al snel behoorlijk wat aasvissen te vangen, waaronder de gewenste makreeltjes.
Eerst aasvis vangen!
Tijdens het vissen op aasvis zien we een klein stukje verderop een groepje meeuwen actief jagen en duiken in het water. Dit betekent vaak dat er een grote groep aasvis vlak onder de oppervlakte zit en veelal ook een groep zeilvissen (zeilvis zwemt altijd in scholen). Snel draaien we onze hengels in en varen we een stukje totdat we vlakbij de groep meeuwen zijn aangekomen. Onder de groep meeuwen aan het wateroppervlak is duidelijk een groep zeilvissen fanatiek aan het jagen. Veelal komt het zeil hierbij een stuk boven het water uit en soms springen ze ook volledig boven het water uit. Ik ben nu al volop aan het genieten en het enthousiasme om er eentje te vangen is natuurlijk nu alleen nog maar groter geworden!
Snel worden er twee hengels voorzien van een makreel. De montage is relatief simpel: een enkele haak wordt door de bek van de levende makreel gedaan en daarna wordt afhankelijk van de gewenste diepte een ballon opgeblazen en aan de lijn vastgemaakt. Als er een aanbeet volgt dan schiet de ballon los waarna de dril vervolgens kan beginnen. Snel gooien we de hengels uit en laten we de boot een stukje driften. Met al die jagende zeilvis vlakbij onze makrelen kan het volgens mij nooit lang duren voordat er een aanbeet volgt. En gelukkig klopt dit, want na ongeveer 5minuten springt er een zeilvis zeer vlakbij de boot volledig boven het water uit gevolgd door een aanbeet (meerdere tikken op de top en lijn dat van de spoel afloopt).
Mijn eerste zeilvis!
Na ongeveer tien seconden draait Eddie de lijn strak en slaat twee keer hard aan om de haak goed te zetten waarna hij de hengel vervolgens aan mij geeft. De zeilvis gaat er echter direct met topsnelheid vandoor en de slip van de molen giert het werkelijk uit! Ik merk direct dat de zeilvis behoort tot één van de snelste vissen van de wereld want mijn slip loopt echt een minuut of drie als een dolle af. Ik heb er even helemaal niets tegen in te brengen.
Om ervoor te zorgen dat de 300meter lijn niet volledig van de spoel afloopt vaart de schipper snel een stukje achter de zeilvis aan. Ik win op deze manier wat lijn terug en kan de vis proberen te gaan drillen. Als je normaal gesproken in Nederland een snoek of snoekbaars gewend bent zoals ik dan weet je nu echt even niet wat je meemaakt. Ik ben daarom ook behoorlijk nerveus tijdens het drillen van hopelijk mijn eerste zeilvis! Na wat tips van Eddie en het om doen van de fighting belt gaat het drillen mij gelukkig steeds iets beter af en geniet ik iedere keer weer als de zeilvis boven water springt en vervolgens weer tientallen meters lijn neemt.
Het begin van de dril van m’n allereerste zeilvis!
Na ongeveer een kwartier komt de zeilvis dichter bij de boot en kan Eddie de zeilvis vakkundig pakken en onthaken, waarna ik de zeilvis op m’n schoot krijg voor een paar foto’s. Ik kan m’n geluk niet op (foto zegt denk ik genoeg) om na zo’n korte tijd al de eerste zeilvis van m’n leven te vangen! Hierna zetten we de zeilvis terug in het water. Het duurt eventjes voordat de zeilvis weer op krachten komt maar daarna zwemt deze gelukkig ook snel weer weg. Wat een moment en wat een fantastische vis! Met een geschat gewicht tussen de 30 en 35kg zegt Eddie dat dit een gemiddeld formaat is van de zeilvissen die ze hier vangen. Ik bedank zowel Eddie als de schipper (zonder hun was dit natuurlijk nooit gelukt) en neem een blikje fris om even bij te komen van de heftige dril. Mijn dag kan natuurlijk al niet meer stuk!
Mijn eerste zeilvis ooit, superblij mee!
Aangezien er nog behoorlijk wat activiteit is te zien aan het wateroppervlakte en veel vis is te zien op de fishfinder voorzien we snel weer beide hengels van een makreel om kans te maken op wellicht nog een zeilvis. Het duurt nog geen kwartier als we weer een aanbeet krijgen op één van de twee hengels. Na een paar heftige tikken op de top laten we de lijn weer 10 seconden lopen en nu mag ik zelf de lijn strak draaien en aanslaan. Gelukkig gaat dit goed en kan de dril beginnen. Wat een power en wat een snelheid hebben deze vissen toch!
Na het vangen van m’n eerste zeilvis is met deze tweede dril de druk er voor mezelf gelukkig toch een beetje vanaf waardoor ik veel meer kan genieten van deze dril, iets wat de dril ook ten goede komt. Na ongeveer 10 minuten ligt de tweede zeilvis van de dag vlak voor de boot om door Eddie geland te worden. Het valt me op dat deze vis een stuk mooier van kleur is (meer zilver en minder bruin) dan de eerste vis. Eddie vertelt dat de zeilvissen veelal (tijdelijk) donkerbruin worden door de dril, hoe meer vermoeid ze zijn door de dril hoe bruiner ze dan ook zullen worden. Het duurt dan enige tijd voordat ze weer iets van hun eigen zilveren kleur terugkrijgen. Na een paar foto’s kan de vis weer terug.
De tweede zeilvis, wat een gave kleur!
Ik kan het haast niet geloven, nu al twee zeilvissen gevangen en het is net 10.30uur ’s ochtends dus we hebben nog een groot gedeelte van de dag voor ons! We voorzien de twee hengels weer van een makreel en ballon en laten de boot rustig verder driften. De activiteit aan de oppervlakte is inmiddels wat afgenomen maar we zien nog genoeg vis op de fishfinder. Dit merken we ook aan de vangsten op de baitfish hengeltjes want nagenoeg iedere worp levert kleine vis op. Dit is iets wat we veelal tussendoor doen aangezien we voldoende aasvis willen hebben voor de rest van de dag en ook omdat alles wat we vangen aan kleine vis vaak toch wordt meegenomen naar huis door Eddie en de schipper voor de avondmaaltijd of vriezer.
Het duurt ongeveer een half uurtje als we weer twee aanbeten kort achter elkaar krijgen. Na met beide vissen even kort contact te hebben gehad schiet bij de eerste aanbeet de haak los en bij de tweede aanbeet breekt de lijn zelfs af. Volgens Eddie is het gebruikelijk dat lang niet iedere aanbeet van een zeilvis wordt verzilverd aangezien we maar vissen met een enkele en relatief gezien kleine haak. Dit in combinatie met de power die de zeilvissen hebben kun je je voorstellen dat niet alles zomaar daadwerkelijk even wordt binnengehaald. Maar goed de aanbeten geven in ieder geval weer wat actie en hoop om nog een derde zeilvis te vangen.
Het beste voor het laatst – zeilvis 50 kilo!
Na een uurtje zien we op een gegeven moment vlakbij de boot een zeilvis van een bovengemiddeld formaat boven het water uit springen en niet lang daarna krijgen we een aanbeet op één van de hengels. In tegenstelling tot de vorige aanbeten en drils springt deze zeilvis slechts 2 keer boven het water uit en blijft gedurende de hele dril behoorlijk diep in het water zitten. Vaak zijn dit volgens Eddie de grotere zeilvissen die wat minder of helemaal niet boven het water uit springen. De dril duurt nog wat langer dan de eerste twee drils en na ongeveer 20minuten zien we een grote zeilvis aan het wateroppervlak bij de boot verschijnen. Met een geschat gewicht van rond de 50kg lukt het Eddie ditmaal niet om de vis alleen te landen in de boot maar help ik hem daarbij. Eenmaal in de boot zien we pas hoe groot deze zeilvis is, wow wat een apparaat! Te groot om in m’n eentje vast te houden en daarom gaan we uiteraard samen op de foto. Daarna zetten we de zeilvis weer terug en gelukkig zwemt ook deze weer goed en vlot weg!
De derde zeilvis en tevens de grootste van de dag (geschat gewicht rond de 50kg)
Begin van de middag krijgen we nog een aanbeet en ook deze weten we te verzilveren. Met een gewicht tussen de 25 en 30kg is dit het kleinste formaat van vandaag maar dit is natuurlijk wel al mijn vierde zeilvis en ik ben er daarom zeker niet minder blij mee!
Na de lunch varen we een stuk naar een andere zeilvisgrond waar er ook regelmatig Spanish Mackarel wordt gevangen. We besluiten om eerst te proberen om d.m.v. jigging een Spanish Mackarel te vangen en om daarna eind van de middag nog een poging te doen om een vijfde zeilvis te vangen. Hier kan ik verder kort over zijn want helaas lukt het niet om een Spanish Mackarel of nog een vijfde zeilvis te vangen.
Aangezien er nu zo einde van de middag forse onweersbuien lijken aan te komen en het nog een behoorlijk stuk terugvaren is naar de haven besluiten we de hengels in te draaien en terug te gaan naar de haven. Ik heb natuurlijk verder helemaal niets te klagen met de vangst van vier zeilvissen! Eddie vertelt me ook dat de ochtenden normaal gesproken ook beter zijn dan de middagen, dat is nu ook voor vandaag in ieder geval duidelijk het geval! Teruggekomen in de haven ben ik nog steeds aan het nagenieten en bedank ik Eddie en de schipper denk ik wel een keer of tien voor deze fantastische dag. Toegegeven de condities zaten vandaag (met name ’s ochtends) gelukkig mee en dit was natuurlijk nooit gelukt zonder deze twee vakkundige mensen!
Ik ben na deze ervaring in Maleisië in ieder geval nog meer verslaafd geraakt aan het vissen in het buitenland en ga zeker nog een keer terugkomen in Kuala Rompin om meerdere dagen te vissen op zeilvis. Als je zelf of met één van je vismaten dit ook wil proberen in Maleisië dan kun je meer informatie opvragen bij Eddie Mustaffa van Go Fishing Malaysia (gofishingmalaysia@gmail.com). Een zeer vakkundige visgids die z’n zaakjes perfect tot in de puntjes heeft geregeld en er alles aan zal doen om je een zeilvis te laten vangen. Normaal gesproken zijn veruit de beste maanden om te zeilvissen in augustus, september en oktober vanwege de enorme scholen kleine vis voor de kust van Kuala Rompin.
Ik kan in ieder geval zeggen: zeilvissen in Kuala Rompin / Maleisië dat moet je een keer gedaan hebben in je leven!
Groet,
Jeroen Verweij
