Vissen op kastelen in ondiep water
Als we alle gemeenplaatsen over snoekbaarzen en watertypen op een hoop gooien zou je haast gaan denken dat je alleen snoekbaars kunt vangen in water dat vooral niet helder is en dieptes boven de 10 meter bevat. Inmiddels is er voldoende bewijs dat dit lang niet altijd het geval hoeft te zijn, maar toch zie ik telkens weer dat de bootjes eerder de diepere kant van het talud opzoeken dan de ondiepere zijde.
Inmiddels weten ik en mijn vismaten wel beter, snoekbaars vind je daar waar de prooivis zich over het algemeen ook ophoudt en dat zijn zeker niet altijd exclusief de diepste stukken op een water. Recente successen met het vissen op halfwater laten ook al zien dat het shadje tikken op 10 centimeter boven de bodem niet altijd de meest successvolle, danwel enige goede manier van vissen is.
Mijn punt hier is dan ook dat het de moeite loont om meer te denken in termen van stekken en optimale omstandigheden op een gegeven moment, dan om elke keer maar weer te vragen hoe diep iemand zijn visjes gevangen heeft. Natuurlijk is diepte een goede indicator, naar het is zeker niet de enige indicator.
Ontelbare keren al heb ik samen met mijn vismaten vis gevangen in vergeten en vooral ondiepe hoekjes van een plas. Onder een rij overhangende wilgenbomen op nog geen meter water, in glashelder water waar je op de bodem kon kijken en je toch een vlammende aanbeet kreeg in een klein kuiltje dat er lag. Langs stijle taluds lopend van 2 naar 5 meter, de lijst is eindeloos.
Heb je dus dagen dat je niks vangt of alleen maar klein, probeer dan eens wat vertrouwen op te bouwen met het vissen op zeer ondiep water. Neem hiervoor gewoon eens 2 uur de tijd en probeer te beredeneren waarom een snoekbaars zich op de door jou uitgekozen stek zou gaan ophouden. Denk in termen van voedsel, rust, mosselbanken, aanwezigheid van aasvis (jongbroed zit vaak zeer dicht onder de kant) lichtinval op het water, etc… Heb je na 2 uur nog steeds niets gevangen dan kun je altijd weer naar 10 meter plus afzakken :p
Drie meter diep, glashelder water en eind December
Het leuke van ondiep vissen is ook nog eens dat je met alternatieve aanbiedingen aan de slag kunt gaan. Sind enkele jaren ben ik zelf bijvoorbeeld helemaal gek van het op snoekbaars vissen met jerkbaits. Een plotseling success enige tijd geleden opende de deur naar meer experimenteren op dit gebied en ik moet zeggen dat het ons geen windeieren heeft gelegd.
Ook het vissen van grote shads op lichte loodkopjes en dan al werpend heeft mij persoonlijk al veel vissen gebracht. Voeg daarbij toe aan je arsenaal het flink doorvissen qua snelheid met grote shads (die hou je op een paar meter makkelijk aan de bodem met een flinke loodkop) en je kunt ook nog eens veel water afvissen. Eénmaal vis gevonden markeer je die stek die je dan later stevig kunt uitvissen. Gebruik overigens wel gewoon altijd staaldraad want je gaat ook snoek vangen.
Als je in februari op een leuk plasje aan het vissen bent op snoek en je jerkbait wordt op 1,5 meter water telkenmale gearresteerd door agressieve snoekbaarzen van 70 centimeter plus dan heb je gewoon een topdag. Als je dan ook nog eens een dikke 90-er op een meter water kopschuddend uit het water ziet komen met een jerkbait dwars in de bek dan weet je in ieder geval waar je over gaat dromen in de werkweek die volgen gaat.
Een dikke 90-er gevangen op een jerkbait gaat terug
Komt nog bij dat we die dag in februari de hele dag nog geen schub hadden gevangen, juist de move naar ondiep water maakte de dag meer dan goed.
Een ander voorbeeld speelde zich af in de vroege zomer van 2007, met het gezin was ik op vakantie en de boot was mee. Deels om de kampeerspullen in te vervoeren, maar zeker niet in de laatste plaats omdat pa stiekem toch hoopte elke dag wat uurtjes te kunnen vissen. Voorgaande jaren hadden me geleerd dat er links en rechts wel enkele stekelridders op het water bij de camping zaten.
De eerste sessie werd meteen een uiterst memorabele, in mijn eentje arresteerde ik op 1 à 2 meter water de ene na de andere grove snoekbaars. Met grote shads vingen we ons werpend en speedvertikalend in de dagen die volgenden een slag in de rondte. De diepst gevangen vis kwam van misschien 4 meter water en de beste tijd van de dag was rond het middaguur als de zon werkelijk op het water stond te branden.
Meest memorabele moment was toen ik met Arno in de boot een talud van 2 naar 3 meter afviste al backtrollend met zeker 2,5 kilometer per uur. Op mijn humminbird zag ik 2 grote bogen naast elkaar staan, die met de beperkte reikweidte van de visvinder kegel op 2 a 3 meter water,echt strak onder de boot moesten staan.
Mijn ‘let op je krijgt zo beet’ uitspraak was mijn mond nog niet uitgerold of Arno kreeg een verwoestende beuk op zijn handhengel en wist na enkele minuten een fraaie vis van 85 centimeter te landen. Met in gedachten het andere signaal op die plek annonceerde ik maar vast dat ik dat wel even ging verbeteren. Geloof het of niet, even later kon ik op exact dezelfde plek een vis van 88cm aan boord tillen.
Arno met een 85 centimeter snoekbaars
Gevolgd door 88cm voor Hendrik-Jan
Die vakantie vingen we op plekken waar de stekels van de snoekbaarzen nog net niet uit het water kwamen de dikste vissen op de meest uiteenlopende methoden. De slechts vangende methode was overigens het standaard vertikalen op de elektromotor. Geeft toch te denken nietwaar ?
Per saldo wil ik dan ook eenieder aan raden om een deel van je visdag eens op te offeren met het vissen op andere dieptes dan de standaard dieptes. Ga op zoek naar relaties met bijvoorbeeld tijdstip van de dag, lichtinval, jaargetijde en de aanwezigheid van prooi. Denk eens ‘out of the box’, want 1 ondiep gevangen knappe snoekbaars is mij meer waard dan 3 net maatse van 10 meter diepte. Je zult begrijpen waarom ik dat zeg als je die eerste beuk op 2 meter water hebt gehad, geloof me die voel je tot in de allerdiepste vezels van je vertikaalarm.
Volgende week zal ik een aantal montages doornemen en wat tips geven ten aanzien van bijvoorbeeld welke jerkbaits geschikt zijn en hoe die te vissen
