Vissen op kastelen met aasvis
‘Echte snoekbaarswateren’
Vissend op gekend snoekbaarswater zoals het volkerak, het haringvliet en het gooimeer zou je soms denken dat je snoekbaars het beste vangt met zoveel mogelijk verschillende shads in zoveel mogelijk verschillende kleuren. Toch ken ik maar weinig wateren waar aasvissen niet voorliggen als het gaat om het vangen van grotere snoekbaars.
Zoals met alle schijnbare wetmatigheden zijn er ook hier uitzonderingen, er zijn dagen dat ze alleen maar in rubber lijken te happen maar over het algemeen mogen we toch wel stellen dat een sappige aasvis onder de pen of op de fireball vaak de grotere vissen in de boot brengt.
Toch zie je maar zeer zelden mensen met aasvissen aan de slag gaan die groter zijn dan een pink lang. Een veel gehoorde uitspraak, als je blankvorentjes, windes en roofbleitjes staat te tikken in het najaar, is dan ook dat het mooie snoekbaarsvisjes zijn. In het algemeen heeft men daar natuurlijk ook gelijk in, maar zoals jullie al vermoedden gaat mijn voorkeur uit naar serieus groter aas. Klein aas is nu eenmaal minimaal selectief als het gaat om het vangen van de grotere exemplaren.
Als je dan ook weet dat snoekbaars vaak in scholen zwemt waarbij de school vaak ruwweg bestaat uit exemplaren van dezelfde grootte met als uitzondering een hand vol uitschieters, dan ligt het natuurlijk voor de hand dat je met groter aas die uitschieters eerder zult bereiken. Overigens gaat dat niet altijd op aangezien een school met snoekbaarzen van 50 à 60 centimeter en groter vrijwel nergens voor terugdeinst :)
Een leuk voorbeeld van hoe het dan kan lopen op een dag beleefde ik eind 2008 met Jeroen op het gooimeer. Na in het begin van de ochtend met shads en fireballs gevist te hebben hadden we circa 13 vissen met als grootste een vis van net in de 70 centimeter gevangen. Toch zag je op de dieptemeter nog massaal vis maar we konden ze niet meer tot een aanbeet verleiden.
Besloten werd om geankerd te gaan vissen met de pen om te kijken of ze daar wel gevoelig voor waren. Het bleek een schot in de roos, geankerd op een taluudje konden we de aanbeten bijna niet bijhouden, hengel ingooien, andere hengel klaarmaken en ingooien en je kon eigenlijk zonder te kijken de eerste hengel aanslaan. Kwam nog eens bij dat het bijna allemaal fraaie vissen waren van zo’n 60 centimeter tot net in de 70 centimeter. Toen na een anderhalf uur de aanbeten wegvielen zag ik met een bak koffie in de hand mijn pen nogmaals ondergaan en kon ik opeens een dikke 80-er arresteren. Achteraf bezien vermoed ik dat die vis misschien niet aan bod is gekomen tussen zijn kleinere en wellicht ook snellere soortgenoten.
Een ander voorbeeld dat dit illustreert zijn wedstrijden van het nks, vaak zie je op vangende stekken een tiental boten varen en vangen waarna als de beet erafgaat er nog 1 of 2 bootjes achterblijven die in voorkomende gevallen dan net die ene bak nog van een stek aftrekken.
Samenvattend, in een school kleinere snoekbaars kun je met een grote aasvis vaak toch selectief de grotere exemplaren eruit vangen, en als de beet afneemt loont het vaak toch om nog een half uurtje door te zetten op de voorheen goed lopende stek omdat je niet de eerste zult zijn die er een beter vis aftrekt.
‘Zandwinputten en heldere watersystemen’
Een in mijn ogen grote aasvis voor snoekbaars is minimaal een goeie 15 centimeter lang. Op grote zandwinputten of heldere waterpartijen waar slechts een klein bestand aan vaak grotere snoekbaars zwemt kan dit makkelijk oplopen tot 25 centimeter. Snoekbaars vertoont hier vaak afwijkend jachtgedrag. Door de jaren heen heb ik samen met diverse vismaten kapitale snoekbaarzen mogen landen, vissend op half water op snoek. Grote getakelde voorns werden vaak zonder pardon gearresteerd boven soms 7 a 8 meter water terwijl ze misschien op 3 meter diepte gesleept werden.
Omdat op dit soort watersystemen de witvis vaak wat minder dik gezaaid is lijkt het wel of de snoekbaars veel actiever op jacht gaat naar zijn prooi. Ook lijkt er hier een fixatie te ontstaan voor groot aas. Toch zul je ook hier zien dat hoewel er veel minder vis zwemt en de snoekbaarzen vaak gemiddeld veel groter zijn, ze toch ook hier groepsgewijs jagen. Vang je er 1, zet dan gewoon door op die plek, want vaak vang je er meer.
Een ander aardig voorbeeld speelde zich eind 2007 af op een grote zandwinplas, waar we al enkele weken aan het vissen waren met matig success. Ondanks alle inspanningen waren er nog niet veel meer dan een handje vol wat kleinere snoeken van afgekomen en ook de snoekbaarzen hadden zich nog niet echt laten zien. Ook deze dag had alles in zich om als een nachtkaars uit te gaan want we hadden slechts 1 snoek van net in de 90 centimeter kunnen arresteren aan het eind van de ochtend, om daarna zeker 4 uur lang geen beet meer te zien.
Aan het einde van de midag kwamen we aan in een dood hoekje van de plas waar we onze 2 dobberhengels en de 2 handhengels, beiden uitgerust met oversized voorns, langs het talud trokken. Uit mijn ooghoeken zie ik Peter, die die dag bij mij in de boot zat, aanslaan, waarna na een aardige dril een dikke 70-er snoekbaars naast de boot de voorn en fireball combo uitspuwd en zich uit de voeten maakt. Na direct een nieuwe voorn gemonteerd te hebben duurt het omgeveer 30 seconden voor deze weer gearresteerd is en dit keer komt een vis van 78 centimeter wel in de boot. Een minuut later weer hetzelfde verhaal, deze vis wordt gelost.
Uiteraard putten we moed uit dit geheel en de boot wordt omgedraaid om hetzelfde talud nogmaals af te slepen. Mijn snoekhengel die voorzien is van een kolblei van zo’n 25 centimeter staat afgesteld op 3 meter en terwijl ik vrijwel alle actie weer bij peter verwacht omdat deze aan de diepere kant van het talud zit te vissen plopt mijn dobber onder waarna er zonder pardon lijn genomen wordt door de ratel van mijn abu 6501 heen. Snel sla ik aan en een zwaar aanvoelende vis schiet het talud af, uit mijn ooghoeken zie ik ook peter nog aanslaan en beiden staan we met een maximaal kromme hengel te genieten.
De eerste glimp die ik opvang van de door mij gehaakt vis komt als ik een monstrueus grote snoekbaarskop uit het water zie komen, wat een bek ! De kolblei is compleet verdwenen. Na de vis afgedrild te hebben land ik deze in het rubberen net en ook de vis van peter, wederom een dikke 70-er, komt in de boot. Na meting op de plank blijkt mijn vis exact 100 centimeter te zijn. De vis is weliswaar behoorlijk op zijn retour gezien de geringe lichaamsomvang maar toch, het is een vangst van formaat.
Het frappante is dat we nu inmiddels dik 2 jaar verder zijn en we op dit water bijna nog nooit een knappe snoekbaars gevangen hebben op ‘klein aas’. Spieringen op de fireball, 4 en 5 Inch shads, de hele viskist heeft er inmiddels al aangehangen en vrijwel niks opgeleverd. Pak je daarentegen een voor snoek bedoelde voorn met ditto takel en ga je daar mee aan de gang dan vang je er dikwijls meerdere.
Ook dit najaar viste ik er enkele malen met onder andere Volkmar Strikkers en onze voor snoek bedoelde aasvissen werden meermaals gegrepen door grote snoekbaarzen. Zelfs sardines op de fireball die bij gebrek aan vers aas gebruikt werden, konden zich in de belangstelling van de snoekbaars verheugen. Monteerde ik daarentegen een spiering op een firebal aan een leuk vertikaalstokje dan kon ik het heen en weer (en op en neer) krijgen maar beet kreeg ik nooit.
Daar waar je dus op veel wateren in het najaar vaak een fixatie op klein aas lijkt te hebben kan dit op de heldere zandwinputten dus wel eens geheel andersom liggen.
Vissend met aasvissen is mijn visie in ieder geval dat je aasvis niet snel te groot is. Zowel op die, vaak wat troebele en voedselrijke wateren, waar veel snoekbaars zwemt, als op de vaak heldere en voedselarmere wateren, waar veel minder aasvis zwemt, ligt natuurlijk aas vaak ver voor. Ervaring en experimenteren zullen je leren wat op die wateren waar jij vist het beste zal werken maar gebruik zeker de handvaten die ik hier aanreik eens om het op een andere manier aan te pakken.
Hendrik-Jan Verheij
