Van alles wat
Als je veel vist heb je veel te schrijven. Dat is zo, maar dan moet je er wel tijd voor maken. Zo vanaf half augustus krijg ik altijd behoorlijke vis-haast. Tig plannen voor de avondjes en die avondjes worden rap korter. Kortom: Elke mogelijkheid aangrijpen om te vissen. Als de vangsten in de regel ook nog eens meezitten wordt de visdrang des te groter. Verzadiging bestaat niet…
Ik blik terug op een visdag een week geleden. Het warme weer ligt gelukkig achter ons en ik ga met HJ de rivier op. We starten tussen de middag en vissen de avond door. Veel technieken beoefenen betekend een ‘hengelsportpandemonium’ aan boord en eenmaal op het water kan ik me al niet meer voorstellen dat dit ooit in mijn placom gepast heeft…
De stevige noordwesten wind brengt ons vrijwel ideale omstandigheden voor dit stuk rivier. De wind blaast vol over een aantal zeer vissige taluds en dat staat vaak garant voor mooie snoeken en dikke roofbleien. Zeker in combinatie met wat buien wordt het eigenlijk gewoon een uitermate vissig dagje, dat durven we op voorhand wel te stellen…
We gaan eerst voor snoek en ik blaas vol gas richting een mooi scherp talud. Daar aangekomen tuigen we de hengels op en gaan er twee dobbers overboord. Tegen de wind in voor de controle, maar toch met een stevige gang van zo’n 1,5km/h, trek ik de boot over het talud terwijl we de dobbers nauwlettend in de gaten houden. Lang hoeven we niet te wachten, want binnen het half uur zoekt mijn dobber traag doch zeker de diepte op. Een korte dril later mag een fraai getekende 80er snel op de foto alvorens ze weer verder zwemt.
Snel succes, altijd fijn
We maken het driftje af en blazen door naar stek twee. Hier wordt naast de dobberhengel ook de fireballhengel erbij gepakt en wederom stuur ik de boot achteruit over het talud. Na een tiental minuten scheurt de dobber van HJ er vandoor maar nadat hij contact zoekt wordt er vakkundig een gat in de lucht geslagen. Blijft toch bizar hoe zoiets kan. Dobber onder en geen contact kunnen maken, vertel mij het maar…
Als ik de boot over een ander taludje trek volgt een mooie knal op de fireball en krijg ik het aan de stok met een hard vechtende 70er. De vis zit keurig gehaakt en wordt zodoende naast de boot losgetikt. Dat gaat alvast lekker zo!
Deze ging voor de fireball
Volgende talud dan maar. We houden het tempo en flink in, met in ons achterhoofd dat de roofblei ook wel los zal zijn vandaag. Die bewaren we even voor de avond, en tot die tijd willen we op efficiënte wijze zo veel mogelijk stekken afvissen. Omstandigheden niet goed (genoeg), na een half uur geen actie? Door! Waterkennis maakt deze efficiënte vorm van vissen mogelijk.
De volgende stek is goed voor zowel snoek als snoekbaars, maar levert helaas niets op. Wel krijgen we een korte maar zeer heftige regenbui over ons heen. Gelukkig blaast de wind ons in rap tempo weer droog en dat is wel het lekkere van dit soort dagen.
Op weg naar de roofbleistekken stel ik voor om nog één snoekig taludje aan te doen. Uurtje proberen en dan door naar de roofblei. Geen enkel probleem en zo gaan even later de fireballs en dobbers weer over boord. Het duurt niet lang of mijn fireball aasvis wordt resoluut gepakt. Ik zet direct de haak, maar helaas weet de snoek of snoekbaars op half water de haken te lossen. Niet veel later krijgt HJ ook een voorzichtige aanbeet op de fireball maar mist deze…
We driften weer tien meter verder als ik na een mooie snok HJ’s dobber prachtig zie vetrekken. Als de haak gezet is doet alles vermoeden dat we het met een serieuze vis te maken hebben. Dat blijkt toch mee te vallen als de vis zich laat zien, want met een ruime 80 centimeter houdt het toch echt wel op. Ze zijn sterk vandaag en dat bevalt ons wel!
Krachtpatser!
We maken het driftje af en besluiten door het snelle succes er nog één in te zetten. Op de plek van de gemiste fireball-beet voor HJ is het opnieuw raak. Ditmaal is HJ de rover te slim af en zo mag hij even later ook een 70er naast de boot onthaken.
Het is dan tegen zessen en hoog tijd om te gaan roofbleien. Weer gaat het gas vol open en terwijl de economie er weer een stukje beter op wordt vlammen wij door de alsmaar groeiende golven richting stek. Geweldig hoe een rivier kan ‘groeien’ onder invloed van een dikke wind.
Eenmaal op de stek zigzaggen de Spit’n Images al snel over het talud maar aanbeten blijven uit. Overschakelen op dieper lopend kunstaas levert HJ één baars op, maar daar komen we niet voor. Door naar een andere stek dan maar en daar is het helemaal hard werken in de beukende golven. Het duurt een kwartier, maar dan mag ik toch zo’n lekkere beuker incasseren en een mooie 60er roofblei afdrillen. Snel onthaken en weer terug,
We gooien nog even door maar besluiten al snel dat dit niet gaat werken zo. Je kunt amper overeind blijven in deze golfslag en het is een kwestie van tijd voordat er één van ons naast de boot beland. We besluiten dan ook trollend verder te vissen en dan gaat het hard. Niet alleen met de roofbleien, maar ook windes, baarzen en snoekbaars komen aan boord. Wild is het niet met de roofbleien, maar we vermaken ons prima.
Leuciscus Lensdrukkus!
De grootste van het stel
Onverwacht ook een snoekbaars!
Dan zie ik aan de overkant van de rivier een enorme plons en als ik beter kijk weet ik genoeg. Visarend! De vogel heeft gemist en zoekt opnieuw de hoogte op. Biddend wordt er in het ondiepe water naar een prooi gezocht. Een prachtige bonus op deze toch al geslaagde visdag en we leggen de hengels er even bij neer. Rustig varend kunnen we behoorlijk dichtbij komen en het blijft toch een imposant gezicht!
Niet alleen in Zweden…
… maar ook in ons kikkerlandje kunnen we genieten van deze schitterende vogels!
Als de visarend verderop zijn geluk beproeft doen wij dat ook en weet HJ vissoort nummer zes van de dag te vangen. Normaal gesproken een (vals) gehaakte brasem maar dit keer toch echt een rover van formaat..!
Rover van formaat…
Met een kleine 20 vissen, bestaande uit 6 soorten, op de teller wordt de boot rond negen uur weer getrailerd. Lekker naar huis, biertje erbij en naklotsen maar!
Groet,
Volkmar Strikkers