Soroya belevenissen, close encounter met een Zeewolf
We varen de haven uit. HJ oppert om nog even te gaan ”Zeewolven” . Op een plek met een diepte van 30 meter wisten we er de afgelopen dagen al de nodige te vangen. Sommige vissers moeten er niets van hebben, van die wolven. Te lelijk, te gevaarlijk en te onhandelbaar bij het onthaken. Wij vinden ze prachtig.
Op de plek aangekomen laten we onze 80 grams shads (Ultrashad – Storm) zakken. Bij de bodem aangekomen draai ik de shad een meter boven de bodem om hem daar vervolgens stil te laten hangen. Ik hoef niet lang te wachten op een aanbeet. Licht geknabbel gevolgd door een zwaarder wordende hengel verraad een aanbeet. Ik sla hard aan en de eerste Zeewolf hangt. Het is geen topper en even later zien we de vis in het heldere water naar boven komen, de shad dwars in de bek. Ik pak mijn GoPro camera en hou deze onderwater terwijl HJ de lijn vasthoud. Als ik de vis aan het filmen ben schiet deze naar voren richting mijn hand. Even denk ik dat HJ mij aan het dollen is maar hij bezweert me dat dit niet het geval is. De vis maakte echt een uitval naar mijn hand! We moeten lachen om het voorval en vissen verder. Ze zijn goed los en allebei weten we er een paar te vangen. De grootste wijzen ruim 7 kilo aan, prachtige vissen.
Russen
Onze vangsten blijven ook bij een stel Russen, duidelijk herkenbaar aan de Russische vlag die ze op hun boot voeren, dat komt aanvaren niet onopgemerkt. Ze gaan vlak naast ons liggen en al snel slingeren zij ook de eerste Wolf richting fileerbak. Mag leien dat ze in hun poten worden gebeten bromt HJ, chagrijnig over de schaamteloze stekkenpezerij. Van mij had dat IJzeren Gordijn nooit hoeven verdwijnen, doe ik ook nog een duit in het zakje.
We besteden er niet teveel aandacht aan en vissen verder. We hebben veel beet en vangen de nodige vissen. De Bogragrip die ik speciaal voor de Zeewolf van huis heb meegenomen komt goed van pas. Alhoewel, tijdens de vangst van een grote wolf door HJ blijkt deze minder goed te houden als de bedoeling. Met als gevolg dat deze ineens op de bodem van de boot ligt, precies daar waar ik sta. De grijpgrage wolf bedenkt zich geen moment en hapt vol in mijn laars. Ahhhh!! Gelukkig kan ik de agressieveling snel los werken wat een doktersbezoek weet te voorkomen. Wat ik echter niet kan voorkomen is dat zowel aan de bovenkant als aan de onderkant mijn laars is geperforeerd. Boontje komt om zijn loontje. Wat lachen ons een breuk. Met een niet meer zo waterdichte laars vis ik de rest van de dag verder.
Michel Rijnberg
