Scheppen of fotograferen
Ja, ook de Dutchanglers moeten af en toe werken….. daarom was bij mij dit artikel even blijven liggen. En na een harde knal met mijn hoofd tegen een te hard stuk metaal twee weken terug die resulteerde in een paar hechtingen en een lichte hersenschudding schoot het helemaal niet meer op met stukjes schrijven en plaatsen. Dit verslag had Roel al even terug ingestuurd. Fijne vissen Roel! Gr. John
Het verslag:
Tijd om weer te gaan vissen ! De gesloten tijd is prima besteed aan een volledige renovatie van de tuin voor en achter het huis. Volgens planning had dit een milde periode moeten zijn met aangename temperaturen om te werken. Moeder natuur dacht anders, zweten en eindeloos nieuw geplantte struiken water geven was het geval. Het tweede weekend had mijn buurman met een kraantje coniferen gerooid en een vijver gegraven. Hiermee kwam een lang gekoesterde wens in vervulling. Een groepje goud-elritsen zijn de nieuwe bewoners, zeer aan te bevelen als je niet te grote vissen in je vijver wilt. Ik heb in de vijver een emmer prut gegooid, afkomstig uit een mooi slootje in de buurt, om al wat waterinsecten e.d. in de vijver te krijgen, echter wie schetst mijn verbazing – de eerste vissen eitjes zijn al uitgekomen – zie her en der speltaasjes zwemmen – benieuwd wat dit zullen worden.
Als je dan toch van je vrouw in de tuin moet zitten, dan maar naar vissen kijken!
.
In het derde weekend van mei wordt de boot in orde gebracht en de aasvisbak opgestart en gevuld met een verse lading vis uit de vijver van Ben’s buurtsuper. Het opening weekend moet ik laten schieten – op zaterdagochtend vroeg kom ik voor mijn werk terug uit Canada en na een hazenslaapje in eigen bed vind ik het ’s middags te hard waaien, de zondag gaat op aan het vieren van verjaardagen. Op hemelvaartsdag hebben Ben en ik hetzelfde plan om te gaan vissen met onze zonen. We kiezen voor een plas die we goed kennen, om 7 uur staan we bij de helling, Ben is een kwartiertje later. Wanneer op de eerste stek het aas te water gelaten hebben, wordt de voorn op de fireball van Bram snel gearresteerd. Ben die net komt aanvaren, schiet een paar fotoos van de dril van een mooie 60-tiger snoekbaars.
Bram hangt aan een snoekbaars!
.
Bram is lekker op dreef met de firebal, in de volgende drift schuift een 80-tiger snoek over de voorn. Ik ben altijd benieuwd naar de grootte van de aasvis voorkeur, ik heb een klein voorntje op een dropshot montage zitten en een mid-size brasem onder een dobber, het is het begin van het seizoen – je weet maar nooit. Vandaag is de voorkeur voor voorntjes van een centimeter of 15 – wat je 10 jaar geleden snoekvisjes zou noemen. Nadat Bram op een tweede taluud weer een leuke snoek vangt op z’n firebal hengel met een middenslag voorntje, schakel ik ook over op die aasgroote op beide hengels, 3-0 wordt me een beetje te gortig, tijd voor een nieuw talud. Net als vanochtend komt Ben op het juiste moment aanvaren wanneer mijn dobber met een “plop” de diepte in getrokken wordt – lijn strak – aanslaan – hangen. Ik kan duidelijk voelen dat het aanslaan beantwoord wordt met kopschudden. Wanneer daarna de hengel diep krom getrokken wordt en de meters powerpro van de molen afgaan is het duidelijk – dit is een lekkere snoek.
Lekker snoekie drillen!
.
Toch wel fijn als er zo’n goede fotograaf als Ben in een boot naast je ligt :-). Nu realiseerde ik me dat ik een 100% score heb bij het scheppen van de 90-tiger snoekbaarsen die Ben gevangen heeft (zie “mooi begin”) dat “de schepper” als geuzennaam opleverde, omdat mijn score voor 90+-ers nog steeds op 0 staat. De onderstaande foto brengt de verhouding metersnoeken fotograferen op een 1:5 verhouding tussen “de schepper” en Ben als “de fotograaf” .
Dikkerdje!
.
Een fraai getekende, hoge 113 snoek komt even in de boot voor een statieportret. De gevolgen van de paai zijn nog duidelijk te zien aan de bijtwonden in haar linker flank. Ze gaat snel weer terug ik krijg een grote plens water over me heen van de staartslag waarmee ze weer in de diepte verdwijnt. Een half uurtje later komt een SMS binnen van Ben – mooie baars 47 – Finn schiet een mooi plaatje van z’n vader.
Ben met een stevige baars
.
Van de rest van de middag valt alleen het super mooie weer op – we vangen niets meer, drinken een biertje en komen zwaar verbrand ’s avonds laat thuis – heerlijke dag, die smaakt naar meer. Na de zoveelste BBQ/verjaardag deze maand besluit ik met Bram zondag een uur later dan gepland te beginnen – we staan om 7.30 bij de helling, waar we de auto van Volkmar en HJ al zien staan – die zijn er vroeg bij (het is niet alles goud dat er blinkt). Wanneer we het meer op stuiven richting de eerste stek die we in gedachten hebben, zien we de boot van HJ in de verte. Tijdens het optuigen komen ze langszij, helemaal blij vanwege de zojuist gevangen 126, hun dag is goed – ze melden dat ze al gauw er weer vandoor moeten (father duty calls,…) Op de eerste stek is nog een leuke 70-tiger te verleiden:
Mooie snoekbaars in een ruig weertje
Nu had de windguru (www.windguru.cz) voorspeld dat het vanaf 4 uur zou gaan regenen, een lelijk front dat zich aftekent aan de horizon en schiftende wind doet ons vermoeden dat de Tjechische vrienden het mis hebben. We hadden hier geen rekening meegehouden met onze kleding en na 15 minuten stug doorvissen terwijl dikke-droppen-regen op ons neerdaalt besluiten we een schuilplek te zoeken onder een brug.
Hilarisch plaatje!
.
De buienradar op m’n telefoon laat een heel breed front zien, dan dient ook gerommel van onweer zich aan. Onweer op het water is niks gedaan, we gaan er snel vanaf. Eenmaal kletsnat in de auto bellen we met HJ – die hebben net op tijd getrailerd – het mag bij hun geen goud zijn water er blinkt – het is in ieder geval wel droog.
Roel Orsel
