Opening seizoen, met drie generaties
Ik moet alleen wel even goed overleggen deze keer. Mijn vrouw is nu op vakantie en komt in het weekend terug. En mijn ouders helpen me deze week door qua oppas voor de kinderen. Dus ik kan ook niet asociaal een beetje gaan lopen vissen terwijl zij oppassen. De oplossing wordt gevonden in de zaterdagochtend waar ik dan samen met mijn vader en zoon de boot instap. Drie generaties in de boot. Veel leuker wordt het niet!
We gaan naar een plasje in de buurt. De stekken liggen daar dicht bij elkaar en het water laat zich goed bevissen met zowel natuurlijk aas als kunstaas. Ik kan daar dus mooi met dobbers slepen en tegelijk met kunstaas ondiepe plekken afwerpen. En hiermee heeft iedereen in de boot ook een aandachtspunt. Opa let op de dobbers, ik gooi kunstaas en zoonlief wandelt er een beetje tussendoor en eet het lekkers uit de tas op……… Terwijl we dit voorbereiden zien we een zeer zeldzame vogel die als beschermde soort geboekt staat in Nederland. Een aalscholver! Uh nee, we zien er niet één, we zien er ongeveer duizend. En allemaal strijken ze neer op het meer en beginnen ze te vreten. Wat een ramp moet dat onder water zijn. We kennen het onderwerp, er zijn er teveel. En ik hoop oprecht dat binnenkort de situatie ontstaat dat we er een aantal af mogen schieten. Ik zou er een visseizoen voor opgeven om de soort weer naar normale aantallen te brengen……..
Absurde aantal aalscholvers bestoken de plas……..
De verwachting is dat de wind deze ochtend flink op gaat steken dus beginnen we op plekken die nu nog te bevissen zijn en die in het verleden al lekker vis hebben opgeleverd. Ik stel de aasvissen af op verschillende dieptes en begin langs een lang talud te trollen. Aan het einde van het talud merk ik de harde wind al en juist als ik denk dat we moeten verplaatsen schiet een van de dobbers weg. Ik sla de vis aan en geef de hengel aan zoon Jelle. Grappig te zien dat zo’n klein mannetje al zo bedreven is geworden met dit soort hengels en vissen. Hij drilt hem keurig en al snel ligt een mooie snoekbaars naast de boot die bij meting 77cm blijkt te zijn. Mwa, je kunt een seizoen slechter starten!
De eerste van het seizoen, lekker hoor!
Vissen met tandjes!
Ondanks de wind ga ik hier natuurlijk nog een rondje draaien. De vis kan immers bij elkaar liggen. En inderdaad, nog geen tien minuten later loopt de volgende dobber weg. Opnieuw sla ik aan. Maar nu gebeurt er iets heel anders……… Met een luide kraaaaak breekt mijn hengel net onder de deling. Waaat??? Hoe kan dit nu?? En de vis zit gehaakt. En ik sta hier met een stukje hengel in mijn hand. Daarnaast is door de breuk de voering uit het startoog gebroken en loopt de gevlochten lijn over het scherpe materiaal. Dit kan een drama worden….. Of is dit het al? Snel vraag ik of ze de andere hengels binnen willen halen terwijl ik de hengel, of wat daarvan over is, in de richting van de vis hou. Hiermee minimaliseer ik de druk in het start oog. En langzaam begin ik lijn op te spoelen met een iets lichter afgestelde slip zodat ik eventuele runs op kan vangen. De wind heeft ondertussen de boot te pakken en de vis vindt het allemaal maar niks en vliegt van links naar rechts. Ik voel me geloof ik een beetje een trapeze artiest in het verkeerde circus…….
Tock krijg ik de vis na een tijdje langszij. Ik geef mijn vader het stukje hengel en doe het laatste stuk met de hand. De rest van de hengel zit immers in de weg, dus scheppen gaat niet….. Het is een mooie snoek en ze is goed gehaakt. Snel wordt ze gemeten en gefotografeerd. Net geen meter maar wel een fraai beest. En ik heb me lekker uit kunnen leven in de dril…….
Pfoe, dat was een spannende dril!
De vis gaat goed terug en inspectie van mijn hengel leert dat de blank beschadigd is geweest. Die heeft vast ergens klem tussen gezeten of ik heb iets anders doms gedaan. Voor de sluiting ving ik er nog een 121cm snoek op en dat ging prima. Een bedrijfsongeval, zullen we maar zeggen. Wel herinner ik mijn vader er fijntjes aan dat als ik met hem ga vissen het wel lijkt alsof er altijd een hengel breekt. Mijn eerste 121cm heb ik met hem op dezelfde wijze gevangen…….
We zoeken de luwte op. De wind is te hard geworden. Het water is ondieper en de planten staan al hoog. Tijd voor ondiep lopend kunstaas! We gooien met ondiep lopende shads twee stukken en krijgen twee volgers. Maar tegelijk hebben we veel last van de planten en ook de wind, mijn boot is te windgevoelig voor deze omstandigheden. Dit gaat het dus vandaag niet worden en het is ook niet zo leuk voor Jelle. We schuiven daarom op naar het laatste talud deze ochtend. Opnieuw met dobbers en deze keer een fireball montage erbij die ik vanuit de hand vis. Bovenop het talud krijg ik hier een enorme beuk op en gaat er een vis vandoor. Hangen! Snel geef ik de hengel aan Jelle, mag die het ook eens met een reel proberen. Nou, dat gaat ook helemaal goed en opnieuw dient zich een mooie snoekbaars aan die bij meten 73cm blijkt te zijn. Schitterend! We vissen hier nog een halfuurtje door en dan weet opa een vis te verschalken. Het is snoekbaarstijd; 70cm en mooi gehaakt.
Prachtige vis voor Jelle
Ook opa weet er één te landen!
Glanzend goud in de oppervlakte
Het is mooi geweest, we gaan naar huis, het waait bovendien echt hard nu. En dan blijkt dat ook een ex-reddingbootschipper foutjes maakt…. Ik ben vergeten mijn accu van de benzinemotor op te laden thuis. De boot heeft nu een paar maanden stilgestaan en op dezelfde accu lopen mijn fishfinder en GPS. En je begrijpt het, de motor start niet, de accu was kennelijk niet volledig vol bij vertrek en we hebben weinig gevaren op de benzinemotor! Daar lig je dan, midden op het meer. Uiteraard heb ik de elektromotor en die laat ik gewoon doorlopen. Snel heb ik de tweede accu verwisseld met de accu van de benzinemotor. Ook dat ging goed en de motor loopt alweer snel. En uit voorzorg heb ik Jelle gevraagd alvast een anker te pakken, mochten we wel door de wind snel driften. Uit ervaring weet ik hoeveel mensen daar jaarlijks de fout mee ingaan, een driftende boot kan zich heel snel verplaatsen! Dit probleem weten we snel op te lossen en er is dus gewoon niets aan de hand. Maar opnieuw blijkt hoe makkelijk het is in de problemen te raken. Want snel wegkomen voor een aanstormende binnenvaartboot had vandaag dus tot een ramp kunnen leiden…….
De boot gaat eruit. Ik kijk terug op een leuke ochtend. Drie generaties hebben in een paar uurtjes drie zeventiger snoekbaarzen gevangen en een bijna metersnoek. En nog een paar volgers. De opening had een stuk minder kunnen zijn! Of gewoon: ik heb heerlijk gevist!
John Smit
