Nieuwe aanpak leidt snel tot aanbeet snoek!
De weersvoorspelling voor deze dag is somber. Een rustige start van de dag zal al snel gevolgd worden door een binnentredende depressie wat gepaard zal gaan met zeer harde wind (Bft6) en veel, heel veel regen (10-20mm regen in een paar uur). We besluiten daarom de dag maar extra vroeg te beginnen.
Ik vis vandaag samen met Max. We hebben elkaar al lang niet meer gezien en beiden hebben we zin in een gezellige en hopelijk visrijke dag. Nog ruim in het donker traileren we de boot en varen we de plas op. Ondanks de sombere weersvoorspelling hebben we toch voor groot water gekozen; uiteindelijk kun je dit weer namelijk ook gewoon zien als extreem “snoekig” en ik heb een ideetje opgepakt om een talud dat ik ken en waar al meerdere mooie vissen afgekomen zijn de laatste tijd op een andere manier te gaan bevissen en volgens mij moet dat ook in slecht weer kunnen. Maar eerst maar snel profiteren van het nu nog rustige windje. Door de mist heen (navigerend op de GPS nadat ik een verkeerde afslag had genomen…..) bereiken we al snel de visgronden. Takels worden gereedgemaakt, diepte afgesteld en al snel slepen we een aantal mooie aasvissen door het water. Binnen een paar minuten heb ik beet. Een snoekje iets groter dan de aasvis heeft het lef gehad erin te bijten. Ik denk dat hij uiteindelijk blij was dat er dreggen in de weg zaten, want volgens mij had ‘ie zich flink kunnen verslikken, de schrokop! Toch kunnen we het hier niet afdwingen, het blijft verder stil. Dus na een paar uur besluiten we te verplaatsen naar de andere kant van de plas waar een aantal bodemstructuren lopen die eigenlijk altijd wel vis opleveren. En dat gebeurt ook. Geen spectaculaire groottes maar in een uurtje tijd krijgen we toch een paar keer beet. De keuze is dus goed maar de grote vissen lijken er niet te liggen. Ondertussen is de wind al flink aangetrokken en is het ook hard gaan regenen. Tijd om onder de huif van de boot te kruipen en mijn ideetje voor vandaag in de praktijk te gaan toetsen!
Wat was die nieuwe aanpak?
Voordat we verplaatsten naar de andere kant van de plas heb ik op het talud een waypoint geplaatst. Ik heb vervolgens twee sardines in kleine stukjes gesneden en die heb ik op het waypoint zowel aan de ondiepe kant als aan de diepe kant van het talud gevoerd. Daarna hebben we de plek met rust gelaten. Toen de wind eenmaal hard was en de regen flink zijn we teruggegaan naar die plek. We hebben vervolgens de boot zo voor anker gelegd dat we vanuit de boot zowel aan de bovenkant als aan de onderkant van het talud twee getakelde sardines konden aanbieden in de buurt van het geplaatste waypoint. En ik heb nogmaals wat bijgevoerd (mijn inschatting was dat met een watertemperatuur van 12 graden de vis nog actief zou azen; in de winter zou ik niet meer hebben bijgevoerd). Vervolgens zijn we lekker in de boot gaan zitten en hadden we een heerlijk en spannend uitzicht op de dobbers die heftig op en neer slingerden in de golven (ik had dus ook de diepte ruim afgesteld zodat de sardines rustig op de bodem zouden liggen). Al snel schoot één van de dobbers weg en verzilverden we de aanbeet. En hoewel het geen monster was was de pret er niet minder om. De aanpak werkt! En dus hebben we er weer een manier bij om grote vriendinnen Esox te belagen! Helaas moesten we hier de sessie ook afbreken. Problemen met de accu van de boot en de snel intredende donkerte maakten dat we het verstandiger vonden om te stoppen. Liever niet voor anker met motorstoring op groot water in het donker……
Natgeregend maar voldaan reden we naar huis. Het was een taaie dag maar de smaak van succes van een nieuwe aanpak maakte alles goed!
