Kwartetten
Eindelijk weer eens een weekend waarin het weer niet tegenzat achter de rug. Met de voorspelde 3 Beaufort in het vooruitzicht werd dan ook gekozen voor groot water en met 4 boten was de animo groot. Om 07:30 in de ochtend arriveerden we aan de trailerhelling. John en zijn vader en Ben en Roel waren er al en even later arriveerden ook Michel en Edwin.
Uiteraard was de wind weer prominenter aanwezig dan opgegeven, en met de temperatuur tegen het vriespunt aan was flink aankleden het devies voor de dag. Als eersten lagen Jeroen en ik op het water en al vlot knalden we over het water heen op weg naar de eerste stek. Het plan voor vandaag was vrij simpel, snoekbaars, snoekbaars en nog eens snoekbaars. Zelf had ik daarnaast nog een 2,70 lange baitcaster meegenomen die ik de hele dag mee wilde laten slepen met een sardine of voorn om toch stiekem kans te maken op een dikke snoek.
Al stuiterend over de golven naar de als eerste beoogde stek toch maar even de boot stil gelegd om deze af te melden aangezien de wind op het wijd toch wel heel pittig waaide. Na een koerswijziging kwamen we dan ook al snel aan op een andere veelbelovende stek waar in het verleden al eerder goed was gevangen. Een spiering op de sleephengel en wat verse gemonteerde shads op de handhengel gingen naar beneden en al backtrollend werd het talud afgezocht. Toen niet veel later de andere 3 boten arriveerden wisten wij helaas nog niet veel positiefs te melden aangezien we de eerste beet nog moesten krijgen.
Toch zagen we even later Roel aanslaan op wat een ferme vis leek die hij helaas onderweg naar boven loste. Niet lang daarna kreeg Jeroen een mooie beet op de bijhengel met de spiering die helaas ook tijdens de dril losschoot. Zelf moest ik het doen met 2 maatse vissen op de shad en gelukkig viste ook Jeroen zich van de nul af. Eigenlijk was dat dan ook het beeld van de ochtend, links en rechts was er wel een visje te vangen maar spectaculair was het allemaal niet.
In de loop van de ochtend werd er dan ook besloten om te verkassen, er werden diverse stekken aangedaan, we sleepten een haventje uit met aasvissen en we verkasten nog eens naar de andere kant van het water maar veel verder dan liters benzine verstoken kwamen we niet. Toen dan ook de wind nog iets opstak en de berichten die van de lijzijde van het water kwamen best aardig waren werd toch besloten om het gas er nog maar eens op te gooien en de rustige kant van het water op te zoeken.
Compleet geklutst en door elkaar gerammeld kwamen we daar dan ook aan na een half uurtje varen waarna al snel de eerste vissen gearresteerd konden worden. Op diverse plekken hadden zich hier scholen witvis verzameld en regelmatig zag je daar grote signalen onder, boven en tussen op de visvinder. Met een spiering op de fireball aan de handhengel en natuurlijk weer een verse sardine aan de bijhengel werden dan ook de eerste driften gemaakt en al snel konden we links en rechts een visje pakken.
Regelmatig zag ik ook vissen ‘stijgen’ naar de op de dieptemeter zichtbare sardine maar pakken was er helaas niet bij. Hier en daar ons visje vangend zag ik toch opeens jeroen de 2,40 lange bijhengel krom slaan op zo te zien een zware vis. Na een forse dril blek het hier om een forse snoek te gaan die in de spiering een lekker hapje had gezien. Omdat jeroen gelukkig een staaldraadje had gemonteerd kon ik de vis na een leuke dril in de kieuwgreep pakken en een metervis was het fraaie resultaat.
Hierna arriveerden de 2 andere boten ook zodat we het hoekje met 4 boten af begonnen te peuteren. Ook de andere boten wisten hun visje te vangen en zeker rond de scholen witvis was er regelmatig leuk beet te krijgen. Roel en Ben in de gypsy 480, kregen ook regelmatig beet en hoewel Ben met een bamihengel zat te vissen viel het toch op dat de hengel op enig moment wel in een heel angstige kromming bleef staan. Toen dan ook even later wat uitroepen aangaven dat er wat bijzonders naast de boot lag zijn we toch maar even gaan kijken naar wat een 94 cm snoekbaars bleek te zijn. Een nieuw PR voor Ben, waarvoor nog proficiat.
Toen even later ook roel de hengel weer angstig krom had staan bleek dat de volgende metersnoek zich had aangediend, na een wat lastige landing mocht Roel een mooie 1 meter 4 aantekenen.
Hierna werden links en rechts nog de nodige beten gemist, vissen gevangen en mocht ik zelf op de fireball een zeer fraaie baars vangen, een echte winterbaars.
De dag die zo rustig was begonnen begon naarmate het einde naderde steeds meer in een absolute topdag te veranderen. Toch zat dat snoekenverhaal me nog wat dwars, met zoveel snoek als bijvangst moest het gewoon druk zijn onderwater met de snoeken dus toch nog maar eens een verse sardine gemonteerd op een korte baitcaster om daarna op de wind het talud af te driften. Door telkens lijn bij te geven werden de snelheid van de boot en de diepte wat gecompenseerd en na 5 minuten leek de inzet toch beloond te worden toen ik een leuke tik op de top zag. Snel de reel in de vrijloop, even voelen met de duim op de spoel en toen ik wat gemorrel aan de sardine waarnam snel strakgedraaid en aangeslagen.
Een leuke vis hing er even zwaar in maar ook dit exemplaar kon uiteindelijk vlot geland worden. Kwam ik toch ook nog aan de beurt met een leuke snoek.
Resumerend mogen we dan ook stellen dat we met 4 boten een heerlijk visdag met lekker weer hebben gehad. De wind had wat minder gemogen maar door veel inzet te tonen, veel te proberen en te wisselen hebben we er toch een bijzonder geslaagd geheel van weten te maken. Ook grappig om te zien dat de vangsten per boot zo verschillen uit kunnen pakken. De mannen die de hele dag met 4 hengels hard gesnoekbaarst hebben vingen er terecht het meest (Michel en Edwin) terwijl de zoekers en de experimenteerders een wat gevarieerder vangstverslag kunnen laten zien.
