Jackpot
Maandagmiddag, windvlagen tot 7 à 8 Beaufort teisteren huizen en bomen. Ik ben aan de telefoon met Jeroen die nog vakantie heeft en we besluiten ondanks het vieze weer toch even te kijken of er op de rivier nog wat te beleven is. Als de havenmeester even bij ons komt kijken zie ik hem bijna denken ‘Wat een idioten om met dit weer het water nog op te gaan’.
Het varen is geen pretje, ondanks de spray rails op de boot waait het opspattende water me onophoudelijk in het gezicht en ik heb geen andere keus dan het gas eraf te halen en het het rustig aan te doen. We besluiten om geankerd wat bekende stroomnaadjes en kribben af te vissen omdat het er niet naar uitziet dat we varend op de elektro de boot op de plek kunnen houden.
Toch blijkt na een minuut of 10 dat een 12 kilo plaatanker ook zo zijn grenzen heeft aangezien we continu de rivier ingeblazen worden en we de boot niet op de stek kunnen houden. Het subtiel met shadjes en loodkopjes van 7 gram aftikken van het stroomnaadje daar zullen we het maar helemaal niet over hebben.
Dan maar met grof geschut, 28 grams koppen en backtrollen op de buitenboordmotor. Als ik mijn shadje laat zakken naast de kribkop voel ik hoe deze meteen word onderschept en inderdaad heeft een snoekbaarsje van het formaat komkommer mijn shadje te grazen genomen, snel weer terug om groter te groeien. Hierna proberen we nog diverse drifts maar we weten geen beet meer te krijgen.
Na wat overleg besluiten we een hogerop gelegen rivierplas uit te proberen, op deze plas heb je ook wel last van de wind maar daar is het toch wat minder kritisch dan op de rivier. Onderweg naar de plas zien we een ongeladen vrachtschip dat door de wind bijna op een krib wordt geblazen. De schipper weet maar ternouwernood en door veel gas bij te geven zijn schip uit de stenen te houden. Wij passeren hem bovenwinds waarna ik de boot de sporen geef.
Op de rivierplas is de wind extra goed merkbaar en met de elektro op standje 7 probeer ik een taludje te houden. Dat lukt nog aardig goed hoewel de windvlagen ons af en toe wat uit koers blazen. Het is Jeroen die uiteindelijk aan weet te slaan op wederom een klein visje. We vervolgen onze weg, bevissen nog wat andere taluds maar weten geen aktie meer uit te lokken.
We besluiten een stukje water op te varen wat we normaal altijd links laten liggen, normaal kun je hier met de boot ook bijna niet op maar door het relatief hoge water denken we het nu wel net te halen. Jeroen stapt in het water en houd de boot op koers terwijl ik met opgetrimde motor de boot door een kleine opening heen loods. Eenmaal op iets dieper water proberen we te beredeneren waar de vis zou moeten zitten. Na wat omzwervingen kiezen we voor de kant waar de wind op een vrij scherp taludje staat te beuken en het water flink door elkaar wordt geklotst.
Al speedjiggend probeer ik de boot op de goede diepte langs de windkant te varen wanneer Jeroen plotseling aanslaat op een harde aanbeet. Zijn shad is op een diepte van 3 meter flink te grazen genomen en een fraaie vis biedt flink tegenstand. Aangezien we beiden niet zo veel weten van dit stukje dode rivierarm en dus ook geen idee hebben wat er zwemt is min of meer instant succes toch best aangenaam.
Mooie onverwachte maatse vis
Enkele tientallen meters verder weer een aanbeet, deze wordt gemist maar de volgende blijft wel hangen. We besluiten voor anker te gaan en de zaak eens flink uit te werpen. Dit levert al snel een aantal aanbeten en ditto vissen op. Als de beet er een beetje af is besluiten we het weer speedjiggend te proberen en ook nu weten we nog een serie mooie vissen te vangen.
Als het tegen het donker loopt zien we vis jagen op ca een halve meter tot een meter water en met de elektro op de hoogste stand en de buitenboordmotor uit het water scheren we een paar keer over het ondiepe heen waarbij we nog een paar fraaie vissen weten te landen.
Als het echt bijna donker is maken we nog wat hachelijke momenten mee als we de rivier weer op willen varen. Het water is inmiddels toch weer wat gezakt in de paar uur dat we erop gezeten hebben en slechts met veel moeite krijgen we de boot weer de rivier op. Uiteindelijk 4 uur gevist waarbij we een hele fraaie serie vissen weten te landen. Toch een unicum in dit jaargetijde met al het beschikbare jongbroed. Het maakt in ieder geval al die keren dat het niet liep weer meer dan goed.
Werpend gevangen
Dikkertje
Mooie 60-er
Fraaie vissen in heftig weer
