Hete vissen
Met een warm weekend voor de boeg is er nog volop twijfel wat er dit keer weer ondernomen moet gaan worden. Op zaterdag vieren we de verjaardag van zoonlief en heb ik in de avond afgesproken met mijn zus Joanne om te gaan vissen. Ze vist niet vaak maar vind het altijd leuk en weet vaak ook goed haar visje te vangen.
Op zaterdag eerst naar de judowedstrijd van Bas die knap tweede weet te worden waarna er nog snel even 2 uurtjes met Michel worden meegepikt op zoek naar graskarpers. Het zit ons die 2 uurtjes niet mee want onwillige graskarpers, gevederd gespuis en een gemiste vis voor Michel verder gaat de telefoon en weet zoonlief me te melden dat het eerste bezoek “te vroeg” is gearriveerd en of ik niet eens naar huis zou komen :)
Na een gezellige verjaardag pak ik de auto dan ook in met wat broden, een hengel en schepnet en een onthaakmat. Op de dag had ik al vis genoeg gespot en al snel staan we dan ook aan het eerste water waar na enig zoeken wel wat vis blijkt te zitten.
Door het strijklicht van de avondzon is het niet altijd even goed te zien maar er lijken wat kleinere schubkarpers en graskarpers tegen het riet aan de overkant van het water te zitten. Om ze op gang te helpen strooi ik wat korsten in het water waarna we weer rustig afwachten. Het duurt even voordat de eerste korst onder getrokken wordt zodat helaas ook de meeuwen een kans krijgen, binnen no time hangen er diverse van deze gevederde broodeters boven het water die al snel de helft van alle korsten hebben weggegeten.
Toch verraad een welling onder het resterende brood dat er ook vis wakker is geworden en als ik Joanne er op attendeer zien we nog net hoe de eerste korst behoedzaam onder water getrokken wordt, eerst zie je nog een stuk korst wat dan in tweede instantie naar binnen gezogen wordt. Altijd leuk dat voorzichtige aasgedrag aangezien je zo vrij gemakkelijk te vroeg aanslaat wat er voor zorgt dat je de haak dus uit het brood slaat.
Het lijken slechts een handje vol vissen te zijn die aan het azen zijn geslagen waarvan 1 bij nader inzien in de buitencategorie valt. Een enorme lange graskarper van ver boven de meter nipt rustig de broodkorsten naar beneden. Uiteraard kunnen we niet wachten en dus gaat er met gezwinde spoed een broodvlok richting azende vissen.
Alsof het zo moest zijn sla ik de eerste keer faliekant mis als mijn voorzichtig in het water gegooide vlok zeer gedecideerd uit het oppervlak wordt geplukt. Snel zet ik een nieuwe op de haak die al snel weer op de crime scene dobbert. Na een minuut of 5 de nodige meeuwen te hebben weggejaagd met allerlei oergeluiden (moet grappig zijn geweest om te zien) zien we beiden hoe ook deze vlok echt heel subtiel naar beneden wordt getrokken door een machtig silhouet.
Als ik de nylon lijn rustig iets weg zie lopen weet ik genoeg en met een ferme zwiep wordt de haak gezet. De reactie op mijn actie tart elke beschrijving, een koe die in het water was gesprongen had vermoedelijk nog minder tumult gemaakt dan deze graskarper. De vis knalt op volle snelheid door de rietkraag aan de overzijde heen en passant een heel plompenbed afsnijdend om zich daarna in de waterpest te boren.
Door wat druk te zetten weet ik de vis weer in het midden te krijgen waarna ik de hengel aan Joanne geef om de vis verder af te drillen. Zelf sjees ik richting de plek waar de onthaakmat en het schepnet nog liggen en leg ik deze klaar. Terug bij Joanne weet de vis het haar behoorlijk lastig te maken door zichzelf door een leliebed heen te vlechten. Nu zijn dat net de plekken waar je dat soort vissen niet in wilt hebben omdat je lijn zomaar in een verkeerde hoek ten opzichte van de graskarperbek kan komen te staan waarna de haak eruit kan schieten. Inmiddels kan ik in het vrij heldere water ook wel zien dat er een absurd grote graskarper aan de haak hangt. De vis is niet alleen enorm lang maar heeft ook het formaat van een skippybal.
Het lijkt het me toch handiger om de hengel even terug te pakken en te kijken of we de vis uit het plompenbed kunnen krijgen. Na enkele minuten is dit gelukt door maximaal druk te zetten en praktisch het hele leliebed te onthoofden. Hierna duurt de dril nog zeker een minuut of 5, waarbij de grote vis alle trucs uit het boekje gebruikt om los te komen, voordat ik de vis in het net kan trekken.
Het verhaal waarbij je denkt dat je net vastzit aan de bodem als je een grote vis hebt gevangen krijgt ook hier weer een nieuwe dimensie, ik moet echt enorm kracht zetten om de vis uit het water te tillen en richting onthaakmat te brengen. Eenmaal op de mat kom ik tot de conclusie dat dit ‘by far’ de grootste graskarper is die ik ooit boven water heb gezien.
Uiteraard heb ik geen unster bij me en geen meetlint dus de lengte wordt later geschat aan de hand van een foto van de vis op de onthaakmat op ongeveer 1 meter 10 à 1 meter 15 en naar het gewicht kan ik alleen maar raden. Vissen van rond de meter die ik regelmatig vang wegen bij standaard bouw meestal ergens begin 30 pond. Deze vis was niet alleen veel langer maar had ook skippybal aspiraties.
Goed, we zullen het nooit weten, aangezien je graskarpers niet kunt ‘zakken’ maar zo snel mogelijk terug moet zetten, hebben we de vis na wat foto’s geretourneerd. Na haar even op krachten te hebben laten komen zwom ze heel rustig weer weg. We hopen haar over een paar jaar nog eens te mogen begroeten.
Hendrik-Jan en Joanne Verheij
En ik maar denken dat ik grote graskarpers vang in het kanaal hier ;-)
Mega vis man.
Hoi Timon,
Ik zoek ze meestal in eindstukken van een water waar de zon het grootste gedeelte van de dag op staat en waar het rustig is.
Vaak liggen ze ook op dezelfde plekken dus het is ook een kwestie van stekken ‘opdoen’ en deze regelmatig afvissen.
Zelfs in troebel water zul je ze overigens met dit weer bovenin zien liggen dus goed zoeken en een polaroid zouden je een heel eind moeten brengen.
HJ
Wat een knaller van een graskarper Hendrik-Jan, werkelijk buiten proporties!
Ik vraag me wel af hoe jij ze lokaliseert. Hier zitten ze ook maar is het water erg troebel. Kan dan wel lukraak ergens korsten gaan gooien in de hoop dat er eentje in de buurt is, maar echte houvast heb je niet…