Een goede generale
Ik ben een absolute liefhebber van de lente en de zomer, lekkere lange dagen, korte broek aan en genieten van de zon en de aangename temperatuur. De herfst is waarschijnlijk de beste snoekperiode van het jaar. Gelukkig hebben de weergoden een fantastische zonnige herfstzondag in petto, waar we eens lekker van gaan genieten van “the best of both worlds”, gewoon rustigjens naar een paar dobbers staren.
De wekker hoeft niet meer supervroeg, om een uur of half acht varen we het meer op. Het is weer even wennen, de volledig heldere nacht bracht vorst aan de grond en de eerste bevroren autoruiten. Het eerste uur is het nog gemeen koud. Op de eerste plek aangekomen gaan de aasvissen onder de dobber. Wanneer ik daarna een fireball aan het klaarmaken ben, schiet mijn Prowla dobber de diepte in. Ik moet het bliekje recht op de kop van een snoek gegooid hebben! Na een korte bokkige dril komt een snoek van 78 even in de boot voor een foto.
Deze lag te wachten op een ontbijtje!
Nou dat is een lekker begin, hopelijk is dit een van die dagen dat ze “LOS “zijn. Na een klein kwartier liggen alle hengels erin en is de eerste bak koffie ingeschonken, brr het is 4 graden en nog een beetje mistig, moet nog echt wennen. De water temperatuur is afgelopen week met ruim 4 graden gedaald en op 12 graden aangekomen. We laten ons door een zacht windje over een lang talud driften, terwijl de zon aan de horizon aankondigt dat hij er zin in heeft vandaag.
Goedemorgen!
Aan het eind van het talud is een kommetje, waar een kanaaltje begint. We laten ons tot vlak onder de kant driften. Terwijl ik de boot keer, om tegen de wind in het talud nogmaals te vissen, lijkt Brams dobber te duiden dat hij aan de bodem vast zit, hij gooit voor alle zekerheid de beugel van de molen open, we kijken allebei nog eens even goed. Nee, de dobber gaat langzaam naar links. Ik leg Brams fireball hengel aan de kant, terwijl Bram de slack uit de lijn draait en met een stevige haal de haak zet, die direct beantwoord wordt door een stevige run. Het ziet er uit als een lekkere vis! Na een paar minuten wordt een een dikke 90-tiger in het XXL Savage gear net onthaakt. Na twee 120+ vissen dit jaar die niet in de XL versie pasten, heb ik het net van Michel overgenomen, die moest een XXXXL Fox net hebben :-)). De snoek brengt 98 cm op de meetplank en gaat bij Bram op schoot voor een foto.
98centimeter grijns op zijn gezicht!
In en om de boot is het inmiddels een rommeltje, de wind heeft ons tot vlak onder de kant geblazen en beide fireball montages hebben groen en mosselen gevonden. Na een kwartiertje is alles op orde en liggen we op koers voor een drift terug op het talud. Mijn hengels zijn beaasd met grote aasvis, een voorn, formaatje baksteen en een medium brasem. Bram houdt me voor, dat de grootste vissen dit jaar in de boot gekomen zijn op relatief klein aas. Onder zijn dobber hangt een voorn van een centimeter of 15. Het gelijk van zijn keuze blijkt na nog geen 5 minuten. Hij krijgt een aanbeet waar alle platitudes van vis-schrijverij op van toepassing zijn. We vissen de dobber hengels met Shimano Symetre’s 2500 molens, waarvan we de “fighting drag” bij het driften helemaal open zetten. En dit is er een uit het boekje: dobber verdwijnt in het niks en lijn scheurt van de molen, die het uit krijst !! (echt waar !!) – Bram slaat aan, de top van de Shimano forcemaster blijft op de zelfde plek staan = yessss, hoor ik Bram uitroepen. Een serieuze tegenstander aan de andere kant ! Ik haal de andere hengels weg, zodat Bram optimaal van de dril kan genieten. De hengel gaat keer op keer volledig rond.
Heerlijk hangen in de hengel!
De snoek aan de andere kant kiest keer op keer de diepte, maar na een minuut of 5 ligt ze in het net. Ik kan zo snel niet zien hoe de takel zit, dus komt de tang er snel bij – twee keer knippen en even de tang erbij en ze is van haar ongemak verlost. Op de meetplank tikt de snoek 115 cm aan, de op 1 na grootste snoek voor Bram, en deze is winterklaar, waarschijnlijk zwaarder dan de 121 van vorig jaar in het midden van de zomer. We nemen fotoos met de vis naast Bram.
Prachtige dikke snoek voor Bram
De vis is nog prima op sterkte als ik haar in het water leg – kan haar niet vast houden bij de staart, ze glipt uit mijn handen en schiet de diepte in , see you next time. Zo vangt Bram binnen 20 minuten zijn #2 en #4 snoek. Na alle hectiek blijft het de 3,5 uur daarna volledige stil – geen aanbeetje meer. Om een uur of 2 traileren we de boot. Dit was een goede “Generale” volgende week gaan we de Dutch-Anglers Esox cup vissen met vrijwel iedereen die op deze site schrijft – als we volgende week zo vangen, maken we kans.
Gr Roel Orsel
