Draaiende drollen en een foute kleur grinder.

In mijn vakantie moest en zou er gevist worden, ik had express nog een weekje extra doorgewerkt om niet teveel dagen te verspelen aangezien ik er dit jaar al een weekje Spanje had opzitten.

Daarnaast was het plan om  eind september nog met André, Adriaan en Bart een weekje Noorwegen pakken om de snoek daar te belagen en dan gaat het toch weer hard met de dagen.

Maar goed, maandag, de eerste dag van de vakantie, had ik besloten om een lekker uit te slapen. En wat was het een zalig weer zeg. Als we nou dit weer eens op dinsdag zouden mogen hebben, dan……not !!

Buiten het feit dat de wekker al veeeeels te vroeg ging, en ik ben helemaal geen ochtendmens, was het weer ook niet echt dolletjes. Ja, voor een oktober ochtend zou het niet verkeerd zijn, maar het is zomer, daar hoort toch een beetje zon bij?

Volgens Erwin Kroll af en toe een bui, met misschien wat zon. Nou, het was dat niet zo erg als het weekend ervoor waarin het volcontinue regende, maar die ‘af en toe een bui’ was toch wel een heel groot understatement. Maak er maar heel af en toe droog van dan.

Éénmaal aangekomen op de bestemming een vlugge blik over het water geworpen en het leek wel herfst. Daarnaast ging het bij het te water laten van de boot al bijna mis. Algen op de trailerhelling ja, en die waren glad, echt spekglad. Kon zo meedoen aan dancing on ice, met pirouettes en dubbele axels. Gelukkig ging alles net goed en na deze bijna uitglijder konden we dan toch op weg. Nou ja op weg, aangezien we ook vergeten waren de stop in de boot te  doen zat de vaart er nog niet echt in.

Aangekomen op de eerste stek begonnen Jeroen en ik beiden met een jerkbait te gooien. Op een taluud van 5 naar 2,5 meter werden diverse worpen gemaakt. Enkele weekjes geleden ving ik op deze plek nog een mooie vis van 1 meter 11 op een torob en ook nu duurde het niet langer dan 10 minuten en was het raak voor Jeroen, een klein snoekje  van 50 – 60 cm zag wel wat in de striker.

Helaas bleef een verdere aanbeet uit en dus werd langzaam koers gezet naar een waypoint niet ver van het talud vandaan. Hier staat een flinke bed met fonteinkruid. Met inmiddels een double cowgirl aan lijn maakte ik enkele worpen rondom het nodige groen.

Nog niks gevangen op die dingen, hoewel ik op de showgirls, die een stuk prettiger te vissen zijn, al de nodige vissen hadden gevangen. Na de nodige worpen kwam dan toch de verlossing voor mij, en met een doffe beuk aan de andere kant van de lijn was dat overduidelijk vis. Finally, een vis op die cowgirl.

Eenmaal in de boot werd de vis op de meetmat gelegd en kreeg ik veronderschuldigend van Jeroen te horen dat hij er niet meer van kon maken dan 99,5 cm. Nou ja, niet erg toch?

Mooie vis die de meter net niet haalt

Hierna bleef het stil en dus visten we stug door langs het fonteinkruidbed.  Inmiddels had ik voor de lol eens een topraider aan de lijn gehangen. Ook op dit stuk kunstaas was het mij nog nooit gelukt om een vis te vangen en aangezien de cowgirl inmiddels netjes was ontmaagd moest vandaag ook de topraider er maar eens aan geloven.

Na de nodige worpen en vele ‘ploppen’ later wilde ik net mijn blik naar rechts afwenden om te kijken hoeveel regenwolken er nog aan kwamen als op nog geen 2 meter van de boot er blijkbaar een snoek zich mateloos irriteerde aan dat stomme ploppende ding.

Dat uitte zich in een snoek die zich rechtstandig uit het water lanceerde met de topraider tussen de kaken. ‘Waaaahaaa’, kwam er uit mijn mond, kicken dit. Gelukkig bleef de vis hangen en vocht kort onder de boot het gevecht uit.

Een klaar gelegd landingsnet maakte niet lang daarna korte metten met de dril. Gelukkig maar, want eenmaal in het net schoot het kunstaas los. Met een lengte van 105 cm was de vis net iets groter als de eerste vis, en die aanbeet, daar doe je het voor.

Deze haalde de meter wèl

Toen bleef het lang stil, ondanks dat we vele plantenbedjes uitvisten waar het echt rook naar snoek.Ook de futen en sterntjes die herhaaldelijk met vis boven kwamen gaven aan dat er zat prooivis aanwezig was. Hier moet toch snoek liggen, of ben ik nou gek?

Toch blijkt de vis niet altijd daar te liggen waar je haar verwacht en dus verkasten we naar een plek waar we al eerder succes hadden. Dat bleek gelukkig een goede zet aangezien er hier al snel een mooie vis van midden 80 opklapte.

Prima vis

Op de terugweg visten we de plek waar we die ochtend success hadden nog eens goed uit en het bestand bleek weer aangevuld te zijn. Nu was het echter de knal roze grinder spinnerbait die voor de vissen zorgde. In eerste instantie een vrij klein visje van in de 50 centimeter die zijn tanden in de grote enkele haken van de grinder zette.

Hierna begon ook Jeroen maar te vissen met zo’n vies roze ding en ook bij hem duurde het niet lang voordat de hengel in een fraaie kromming, een vis van hoog in de 80 was de dader.

Op het roze gevaarte

Pink Addict

De wind was inmiddels flink afgenomen en wat we verder ook probeerden het leverde verder niets meer op. Tijd om naar huis te gaan.

Ondanks het wat troebele water wisten we toch een aantal mooie vissen te vangen. Het kan natuurlijk altijd beter maar de factor geluk speelt natuurlijk ook gewoon een grote rol.

Onderweg nog even langs een fastfoodketen gereden, want zo’n hele dag gooien maakt je toch hongerig.Tijdens de snelle hap in de auto bleken wij niet de enige te zijn met een stevige trek. Al snel gingen er dan ook wat patatjes het raam uit en was deze jongen ook tevreden.

Hongerlapje

Synco

Gerelateerde artikelen:

• Blessure tijd
• Met bruut geweld
• Loosdrecht <-> Dutchanglers: the battle!
• Dutchanglers Jaaroverzicht 2014
• Dikke Pret!