De eerste karper van 2012
Gesloten seizoen. Er is al veel over gezegd en geschreven. Even leek het erop dat we in ieder geval nog met wormen hadden kunnen vissen. We hadden al de nodige meerval plannen gesmeed maar helaas moeten we daar nog even mee wachten. En ook de plannen om te dropshotten met dauwwormen moeten nog even in de kast. Het is niet anders. Toch zijn er ook in het gesloten seizoen best leuke dingen te beleven. Natuurlijk kun je als roofvisser naar het buitenland waar mooie avonturen zijn te beleven. Maar dat zat er voor mij dit voorjaar even niet in. Vooral maart en april zijn drukke maanden bij mij op het werk waarin we de nodige beurzen gepland hebben. Ik moest helaas dan ook verstek laten gaan bij de Dutchanglers Ebro trip. De komende 2 maanden zal ik dus in Nederland iets anders moeten verzinnen.
Hoewel de echte “karperdrive” een beetje is getemperd in de loop der jaren blijft karpervissen toch een leuk spelletje. Met HJ had ik dan ook een ochtendje gepland op een niet al te groot water met een redelijk karperbestand. Het water heeft geen echte toppers, maar herbergt wel enkele mooie vissen. Om onze kansen te vergroten had ik een paar keer een emmertje voer, gemixt met hele en halve boilies, gevoerd. Het idee hierachter was dat het losse voer de nodige aandacht zou trekken van de witvis waarna, hopelijk, de karper zou volgen.
Voerballen
Als we s’ochtends in alle vroegte aankomen ligt het plasje er prachtig bij. Er staat geen wind en het water is dan ook spiegelglad. Eerst maar even een paar voerballen erin. Eens kijken of we de boel een beetje kunnen opstarten. Omdat we hier onder het kantje vissen en de ruimte op de stek beperkt is hebben we slechts 2 hengels bij ons. Één per man dus. Meer hengels hebben hier volgens ons geen zin en liggen alleen maar in de weg.
We prikken voorzichtig de steuntjes in de grond en leggen behoedzaam de hengels in. We hebben een hekel aan strakke lijnen en als wakertje monteren we dan ook alleen een “good-old” aluminium wakertje. Deze houdt de lijn net voldoende op spanning om een aanbeet te kunnen signaleren maar zorgt er wel voor dat de lijn mooi in een bochtje blijft liggen. Als onze hengels inliggen nemen we plaats op onze stoeltjes en schenken een kop koffie in. Alhoewel het nog erg koud is (afgelopen nacht zelfs nachtvorst!) proberen de eerste zonnestralen van de dag ons enigzins op te warmen. De vogels fluiten en de sfeer is idyllisch.
Lijnzwemmers
Al na 10 minuten loopt ineens het wakertje tegen de hengel aan om vervolgens weer net zo snel terug te zakken. Een lijnzwemmer. In ieder geval zit er vis op de stek. We staan meteen op scherp. Het voer mist zijn werking niet want met enige regelmaat krijgen we nu valse aanbeten op beide hengels. Het houdt ons alert.
Na 1,5 uur loopt de waker van de linker hengel wederom snel omhoog. Dit keer blijft deze daar echter staan en begint de beetrunner langzaam lijn af te geven. Ik gris de hengel van de steunen, draai aan de slinger van de molen en heb contact. Brasem? Een zware weerstand en een hengel die in een behoorlijke curve wordt getrokken haalt alle twijfel weg. De vis vecht taai maar zonder echte lange uithalen. Na 5 minuten ligt de vis in het net. Het is een mooie schubkarper die zo te zien al behoorlijk van het voer heeft gesnoept. We maken een paar foto’s en een videootje waarna we de vis weer in het water laten glijden. We vissen nog een tijdje door maar behalve enkele lijnzwemmers gebeurt er niets meer. We pakken dan ook in. Mijn eerste karper van 2012 is echter een feit.
Gesloten seizoen? Zo slecht nog niet….
Michel Rijnberg
