Andaman GT – Het gaat maar door
Terug bij af
Het spreekt voor zich dat de Kingfishers ons goed hebben gesmaakt na de waanzinnige dag van gisteren. In combinatie met laat naar bed gaan een combinatie die we alle drie toch wel voelen als we onderweg zijn naar de eerste stek. Met name de energievoorraad laat te wensen over, dat belooft wat voor vandaag.
We beginnen de dag speedjiggend, maar dit verloopt wederom stroef. Alex en ik vangen beide één yellowtail barracuda en ik mis nog een beet. Bizar genoeg was het één dag eerder op dezelfde glooiing één groot feest voor een paar Engelse gasten van GameFishingAsia, die naast GT, Grouper en Dogtooth tuna ook een enorme Wahoo mochten drillen. We hebben inmiddels echter wel in de gaten dat ook hier geldt: “Alles wat goed is komt snel” en zodoende besluiten we op ondiep water te gaan popperen, in ieder geval tot get getijde op gang komt.
Grote scholen fuselier vissen omringen het eiland waar we starten. Een werkelijk fenomenaal gezicht, enorme gloeiende gele wolken die, zodra je popper bijna landt, opeens verdwijnen. Gistermiddag leverde het aanwerpen van scholen aasvis vrijwel gegarandeerd aanbeten op, vandaag is alles anders. Pas als we bij een ondiepe doorgang, bezaaid met rotsen en riffen, beginnen te gooien krijg ik een volger van een kleine GT. Een uur later begint het eindelijk te stromen en komt er eindelijk meer actie.
Vooral Alex doet goede zaken. Heeft legio high end GT aasjes bij zich. FCL Labo, Carpenter, Heru, aasjes die de 50 en soms wel 100 dollar per stuk overschrijden. Tot vandaag kregen HJ en ik een veelvoud aan actie op onze “cheap ass” R2S Dumbbell poppers, wat de nodige gein oplevert. Zo hebben we voor vertrek een Dumbbell popper tussen zijn gouden aasjes gehangen, tot grote hilariteit aan boord. Maar goed, gelukkig voor Alex scoren zijn met name zijn stickbaits vandaag dus wel.
Aanvankelijk lost hij veel vissen, maar dan begint te teller tot zachtjes te lopen. Ook Hendrik Jan vangt een paar kleine GT’s. Ik moet het doen met een green jobfish, hooguit vijf centimeter groter dan mijn popper. Daarna is het weer volger na volger, waarvan er één zelfs de stickbait van HJ grijpt, nadat hij de mijne heeft gemist…
Hard gaat het vandaag niet en zonder regelmatig adrenaline shot is de visserij echt slopend. Alleen Alex vangt nog een GT en een prachtig gekleurde Coral trout, dan is het al weer tijd voor de lunch.
Na de lunch bestoken we een diep rif, in de hoop op die ene monster GT. Het vertrouwen aan boord begint echter langzaamaan weg te ebben. Het is ook af te lezen op de gezichten van de gidsen. Vanuit het niets worden we opgeschrikt door een Narrowbarred Spanish Mackerel die helemaal het water uit komt, maar hierbij de popper van Alex op een haar na mist. Het blijft bij deze halve poging helaas en dus besluiten we de dag jiggend te eindigen. Blijven hopen op die dogtooth.
De stek van vanochtend levert nog steeds niets op, dus verkassen we naar stekken dichter bij Port Bair. Een keer of vijf de speedjigs naar de bodem en weer omhoog rossen, om bij geen beet direct weer door te varen. Plots stuiten we op een schooltje vis en direct staat HJ met een kromme hengel. Het is een mooie GT en komende vanaf een meter of 50 diepte heb je hier je handen vol aan. Dat speedjiggen is überhaupt op zijn zachts gezegd “apart” te noemen…
We vissen met 300 gram speedjigs, niet veel anders dan de jigs voor Kabeljauw, ware het niet dat deze exemplaren gestroomlijnd zijn. Ik heb voor deze trip een doos over laten komen uit Mexico, gemaakt door Jimyjigs. Betaalbare kwaliteit, prachtige kleurstellingen en goed afgewerkt. Deze speedjigs laat je met open beugel naar de bodem zinken, tot zo ver nog niets bijzonders, maar wat er daarna gebeurt is domweg niet uit te leggen aan een niet-visser.
Lange halen met de hengel, terwijl je ondertussen zo hard draait als je kan. Kijkende naar je lijn, die elke tien meter een andere kleur heeft, ros je de jig een meter of 30 omhoog en als je dat eindelijk gehaald heb, gooi je de beugel weer open en begint het spelletje overnieuw. Naar het schijnt dien je elke opdraai een andere actie/snelheid te proberen totdat ‘de slag van de dag’ gevonden is, maar wij houden het vooral bij het snelle, hopende op een dogtooth.
Een enorme dreun volgt en gelijk worden meters lijn genomen. Bonkt als een malle, tonijnachtige, zou het hem zijn? Terwijl mijn vis de diepte opzoekt volgt bij HJ eenzelfde aanbeet en ook zijn vis stampt er op los. Een geweldige strijd volgt (50 meter is een eind!) en na verloop van tijd wordt de dril toch meer en meer GT achtig. En het blijken dan ook GT’s te zijn.
Alex vind het speedjiggen niet wat. Krijg de slag niet echt te pakken en zijn inzet wordt helaas ook niet beloond. “Still can’t believe this works”, blijft hij maar volhouden. Hoeveel bewijsstukken we ook aanleveren, het lijkt niet uit te maken. Hij blijft bij zijn standpunt.
Weer ploft mijn jig op de bodem. Ik geef al draaiende twee lange agressieve halen en dan volgt de beuk der beuken. Alsof ik vastsla op een jet aangedreven betonblok. Mezelf beseffende dat ik de vis vlak boven de bodem gehaakt heb zet ik direct maximaal druk Hengel in de fighting belt, voorover leunen en opdraaien om vervolgens de hengel weer maximaal achterover pompen. De slip kraakt, maar de vis komt langzaam los van de bodem. Duidelijk geen GT, maar wat dan wel?
Na een zeulpartij van vele minuten zien we eindelijk kleur. Oranjebruin, grouper? Hier hoopte ik al op als bijvangst bij het popperen, maar aan een speedjig is ook goed wat mij betreft. Even later wordt de vis aan boord getild. Weer een nieuwe soort op de lijst. Orange Spotted Grouper, waanzinnig van kleur en wat een absurd grote muil zit er op. Zo krijgt de taaie dag voor mij toch nog een gouden randje.
We speed jiggen nog even door, maar als verdere actie uit blijft besluiten we terug te varen naar de haven. Mochten we onderweg nog scholen aasvis tegenkomen kunnen we die nog even bestoken, zo stelt Akshay voor.
Vlak voordat we de baai van Port Blair in draaien komen we inderdaad een enorme wolk aasvis tegen. Na een tiental worpen per persoon weten we echter wel genoeg en ruimen we de spullen definitief op voor vandaag.
Grand finale
Bah, wat een veel gehoorde (sub)titel. Maar passend is hij wel voor deze laatste visdag. Na intern overleg is besloten dat we weer naar de stek van de derde dag zullen gaan vandaag. Of althans, dezelfde regio. De visserij was er dermate goed, een terugkerend fenomeen in deze periode van het jaar, dat GameFishingAsia ons nog graag eenmaal van de mania laat genieten. En wie zijn wij om daar tegenin te gaan..?!
Onderweg zitten Akshay en ik op het voordek. Plots zie ik hem opveren en naar Banti roepen. Een groep dolfijnen is aan het jagen en dat is interessant. Ze jagen namelijk vaak op of in de buurt van geelvintonijnen. Terwijl wij de hengels voorzien van kunstaas stuurt Banti de boot voorbij de groep dolfijnen. Een kat en muis spel begint, de dolfijnen blijven steeds lang onder om ver buiten werpbereik boven te komen. Een paar keer krijgen we de kans om er goed tussen te werpen, maar helaas blijft actie uit.
De adrenaline vloeit echter rijkelijk en het was een mooie warming up voor wat komen gaat. De boeg wordt weer gericht richting vis stekken en het gas gaat open.
We komen aan op de visgronden en de stek blijkt inderdaad weer vergeven van de GT. Vanaf het begin af aan is mijn zwarte 3D geprinte popper, inmiddels voorzien van dubbele splitringen, weer favoriet en in tegenstelling tot twee dagen eerder blijft nu vrijwel iedere vis hangen. Mijn 4e worp van de dag vang ik de eerste, een gitzwart exemplaar. Die had ik tot dat moment nog niet gevangen. Volgens de gids komen deze zwarte exemplaren van diep water en de licht gekleurde van ondiep water. Ze zien er in ieder geval erg bruut uit!
Vijf worpen later mag ik weer aan de bak. Om precies te zijn drie worpen na elkaar haak en vang ik een GT. Na deze furieuze start van de dag ben ik wel toe aan een colaatje, man wat een geweld!
En het gaat maar door. Gek genoeg is het nu HJ die amper beet krijgt. Voor de middagpauze vangt hij slechts 1 vis uit een paar aanbeten. Terwijl mijn teller al op negen staat. Ook Alex, die werkelijk elk aasje wat hij mee heeft bekrast wil hebben gedurende deze trip, staat ze lekker te vangen. En niet alleen GT, maar ook een bluefin trevally en waanzinnig mooie redbass zijn hem deel. Een klein verschil in popper/actie lijkt toch een boel verschil te kunnen maken. Of is het louter toeval?
Lunchtijd komt als geroepen en we vullen de voorraden net als de voorgaande dagen aan met een overheerlijke viscurry, voorzien van dogtooth tuna of GT. Fruitsap erbij en genieten maar. We nemen de tijd en als we een boel vis zien op de fishfinder kan Alex het niet laten om een beaasde haak te laten zakken. Vrijwel direct vangt hij een prachtig klein groupertje, gevolgd door een kleine redbass. Als ook HJ stuk aas laat zakken is het helemaal feest. Een grote geep geeft leuk sport op relatief licht materiaal.
Het laat maar zien hoe visrijk dit gebied wel niet is. Wij hebben ons 80% van de tijd op GT gericht, maar er is nog zo veel meer mogelijk. Met aas kun je je helemaal scheel vangen, pelagisch trollend maak je kans op wahoo, mahi mahi, tonijnsoorten en spanish mackerel. Zoek je de riffen op kom je snappers, groupers, GT, coral trouts en weet ik wat tegen. En voor de liefhebber zijn ook de zeilvissen en marlijnen ruim vertegenwoordigd. Commerciële visserijdruk is er nauwelijks en er zijn zo veel stekken dat je nooit uitgezocht raakt. Wat een fantastische visbestemming, het is amper te beschrijven!
Terug naar de visdag. Na de lunch zoeken we het rif weer op voor een nieuwe drift. Het duurt niet lang of er volgt een zware klap op mijn 3D geprinte popper. Een serieuze vis en dus ook een serieuze test voor het aasje. De vis laat zien wat hij kan, net als ik overigens, en wordt uiteindelijk succesvol geland. Het voelt als de ultieme beloning wanneer ik even later de vis op schoot til. Alle uren van ontwikkeling betalen zich uit, echt super vet!
Maar het is nog niet op. Niet veel later haak ik een zo lijkt het nog grotere vis. Een zinderende dril volgt, met een aantal korte runs. Onder de boot zet ik maximaal druk om de vis van de bodem te liften en dan… PATS…
Einde aluminium frame, zie je wel… Ik draai de popper binnen om tot mijn verbazing te zien dat alles nog intact is. Merkwaardig, toch gewoon los geschoten dus, blijft balen. Dit was een grote…
Niet veel later is het echter weer raak, dus lang om er over na te denken is er niet. Dit keer wordt de popper letterlijk naast de boot gegrepen. Misschien twee meter lijn uit de top. Gelukkig is het geen hele grote want dit ging allemaal met net goed. Ik hang over boord en steek de hengel zo diep mogelijk het water in. Weer een mooi donker gekleurd exemplaar. En ik mag niet veel later alweer aan de bak. Dit maal blijkt het echter een prachtige bluefin trevally die de 3D geprinte popper te grazen genomen heeft.
Alex krijgt ook veel aanbeten. De wind zet aan en stickbaits lijken langzaam te winnen van poppers. Dan wordt de zwarte popper weer gegrepen, GT komt door het oppervlak zeilen en krijst door de slip. Elke keer weer schrik je je kapt. Gewoonweg indrukwekkend met hoeveel furie ze het kunstaas aanvallen!
Het blijkt niet alleen de zoveelste, maar ook de laatste dril op de popper te zijn. Bij het landen mis ik namelijk 1/3 popper. Klagen doe ik niet na de vele drils en vangsten, maar ik ben wel erg benieuwd of het me met een dumbbell ook gaat lukken de rest van de middag…
En dat valt dus tegen. Want deze GT blijkt tevens de laatste van mijn trip. Ik mis er nog een paar, maar dat is het dan ook wel. Zou het dan toch de zwarte ‘kleur’ en daarmee zichtbaarheid in het woelige water zjn? Alex vangt wel lekker door op een gigantische FC Labo popper/stickbait hybride. Het kleurtje knalgeel doet het goed tussen de vele scholen fusilier vissen rondom het rif. Hendrik Jan is geswitcht naar een Salmo Fatso met Dutchanglers logo die ik ooit eens voor hem heb laten airbrushen door Derk van der Molen. En juist dat aasje blijkt voor hem de sleutel tot succes vandaag, want in de laatste 2 visuren weet hij nog een aantal vissen bij te vangen.
Het begint met een paar kleinere vissen, maar dan volgt een vis die er toch wel weer erg lekker in gaat hangen. Het blijkt een mooie bak die het, voor GT begrippen, toch vrij kleine aasje te grazen genomen heeft. Levert leuke platen om en is tevens een dikke vette goedmaker voor de taaie ochtend.
Last cast, klinkt het plots vanaf het achterdek. Aan alles komt een eind en zo ook aan deze trip. Ik gooi maximaal ver, begin te poppen en haak vrijwel direct een GT, welke halverwege de dril losschiet. Okay, five more casts, lacht Banti en Alex en ik maken er gretig gebruik van. Hendrik Jan vindt het wel mooi geweest na zijn laatste vis en zit met een colaatje op het achterdek.
Na drie worpen krijg ik abrupt dementie verschijnselen. “I’m afraid I lost count Alex”. “I was counting on you”, lacht hij terug. Zo plakken we er stiekem nog een zesde worp tegenaan, waarop ik warempel nog een vis mis, maar dan is het echt over en uit. Een waanzinnige dag met ruim 30 GT’s, wat een afsluiter van deze trip!
We moeten nog 1,5 uur terug en met een dikke vier beaufort waar we recht tegenin moeten is dat niet direct een pretje. We stampen en ploegen, vooral het eerste stuk, door de golven. Gelukkig wordt het halverwege langzaam rustiger. Het gas kan verder open en na een voorspoedige rit komen we aan in Port Blair.
Na een laatste Cury maaltijd (heerlijk, maar voorlopig ff niet meer :p ) pakken we alles in, waarna we aanschuiven op het balkon voor een paar biertjes.
De volgende ochtend bedanken we de hele crew van Gamefishing Asia en Alex, waarna we op pad gaan richting vliegveld. Lange reis en een bult rompslomp voor de boeg. Teleporteren, diegene die het praktisch toepasbaar maakt verdiend wat mij betreft een nobelprijs. We kunnen nu echter niets anders dan het ondergaan, je moet er wat voor over hebben.
We kunnen terugkijken op een werkelijk fantastische week. Dit is vissen op het hoogste niveau. De organisatie die staat als een huis, vissen met het beste hengelsportmateriaal wat de markt te bieden heeft, een loodzware visserij en getest worden op wat misschien wel de meest begeerde zoutwaterrover wereldwijd is. Letterlijk een droom die in vervulling is gegaan en ik kan amper beseffen hoe veel geluk ik heb gehad met het winnen van deze prijs.
Voor nu kan ik maar één negatieve kanttekening noemen… Ik wil terug en dat wordt sparen…! Dogtooth Tuna, Redbass, Coral Trout, Wahoo, Narrow Barred Spanish Mackerel, Grouper, Yellowfin Tuna, en passant misschien een Black Marlin op levend aas, chummen op haai, XXL Great Barracuda maar vooral ook… Meer GT!
Groet, Volkmar
Gamefishing Asia: gidsen en accommodatie in Sri Lanka en op de Andaman Eilanden
Voor meer informatie, zie de website van Gamefishing Asia, of type op deze site rechtsboven een zoekopdracht Andaman. Ik kan mij geen mooiere visserij voorstellen dan deze, dit moet je een keer meegemaakt hebben.
Wat een bakken zeg niet te zuinig jaloers!!
Heerlijk, wat een tempo. Fijne opwarmer ook, voor binnenkort Sri Lanka!
Mooi verhaal; genieten druipt er vanaf!
Ben ook voornemens binnen afzienbare tijd af te reizen.
Dit moet een mens meemaken!