Alligator Gar the movie
Nu het nagenieten van een fantastische week vissen is aangebroken is, zetten we de vistechniek op gator gar op een rij. Wij waren enorm positief verrast door de geweldige visrijkdom van de Trinity River. Op bepaalde momenten zagen we vrijwel elke 5 seconden een gator gar door het oppervlak draaien. Volgens Kirk Kirkland is de gar een actieve jager die stroomopwaarts tussen de takken en omgevallen bomen jaagt op z’n prooi (shad, catfish, bass, karper).
De Trinity heeft bredere stukken waar het iets langzamer stroomt (pools) gescheiden door smallere stukken. Kirk denkt dat gars een tijdje in een bepaalde pool blijven, deels gesteund door het terugvangen van getagde vissen. De gars hebben een prima reukvermogen. We denken, dat net als bij de snoek in Nederland, de gar opportunistisch eetgedrag heeft en een vers stuk aas niet laat liggen. Sterker nog, wanneer de hengels het water in gaan, en er een hongerige gar in de buurt is, heeft hij het aas vaak binnen enkele minuten gevonden.
Kirk Kirkland is nu zo’n 10 jaar bezig als professioneel visgids op gator gar. Volgens eigen zeggen heeft hij tientallen methodes voor het vissen op gar beproefd, waarbij de “cutbait” methode als meest productieve naar voren gekomen is. Bij deze visserij maakt hij gebruik van Shakespare Ugly Sticks van 7ft. Deze hengels zijn uitgerust met een Penn ….. baitrunner. Kirk zet eerst een meter of 10 nylon op de spoel, om doorslippen te voorkomen, maar ook om te breken wanneer de hoofdlijn van 150 lbs PowerPro helemaal van de molen getrokken wordt. De onderlijn bestaat uit een meter 100 lbs sevenstrand onderlijn met een enkele 2/0 bronzen dreg.
Op de lijn is een dunne, lange 25 grams schuifdobber die met een stopknoop op zo’n meter of 6-8 diepte wordt gezet. De dobber doet enkel dienst om de gar te kunnen volgen nadat deze het aas gepakt heeft. De Trinity is zelf maximaal zo’n 4 tot 5 meter diep. Kirk neemt voor elke visdag diepgevroren aas mee, dit zijn vooral kleine karpers van een pondje of 5 tot 8, maar ook tilapia, shad (een witvis die aan kolblei doet denken). De Texaanse wet staat het vissen met “game-fish”, zoals white bass als aas niet toe. Je mag deze wel vangen en opeten, maar dan niet met het afval vissen !? – rare jongens die Texanen. Een karper van een pond of 6 wordt in 3 tot 4 stukken gesneden, waarbij de kop echt het beste aas bleek te zijn, wij denken omdat hier het meeste bloed in zit.
Een goede “pool”op de Trinity is een plek waar je de hengels goed kwijt kan, er niet te veel omgevallen bomen en takken in de pool en direct stroomafwaarts zijn, je voldoende actieve vissen ziet rollen en waar een schaduwrijk plekje is.
De hengels worden zo’n 2 tot 6 meter uit de kant ingegooid en nadat het aas afgezonken is en alles op de plek stil ligt, gaat de hengel op de banksticks/pieper. Voor het gevoel ligt het aas soms vlak aan de kant, maar dit blijkt geen probleem te zijn, sterker nog, volgens Kirk azen de gars daar juist. Nadat alle 4 hengels uitgezet zijn wordt meestal een schaduwrijk plekje aan de overkant gezocht. Vaak werd er ook nog een 5de hengel uit de boot gevist. Wanneer de gar actief is, duurt het wachten vaak niet langer dan een minuut of 5 voordat een fluitende pieper een aanbeet verraadt.
De gar neemt het aas en zwemt er mee stroomafwaarts. Op dit moment wordt de boot gestart, de hengel van de steunen gehaald en de gar via de dobber gevolgd. Soms zwemmen de gars maar 20 meter stroomafwaarts, maar we hebben ze ook wel een paar 100 meter gevolgd. Ze van de kant af te bevissen is daarom geen optie. Na verloop van tijd gaat de gar dichtbij de kant met z’n neus stroomopwaarts het aas fijnkauwen. Na het fijnkauwen zie je soms een stoot bellen naar boven komen.
Hierna zwemt de gar weer stroomopwaarts, volgens Kirk weer klaar om verder te jagen. Op dit moment kun je de lijn laten strak lopen en kan er aangeslagen worden. Wanneer de vis na de dril naast de boot ligt wordt hij met een lasso, geplaatst achter de voorste vinnen aan boord getrokken voor de foto sessie. De gar is een ideale vis voor een fotoshoot. Omdat hij ook primitieve longen heeft kan hij met gemak een uur buiten het water verblijven.
Tot zover het vissen “volgens het boekje”. De gar hebben een feilloos gevoel voor alle bomen en takken in een pool, die soms totaal onzichtbaar in het midden liggen. Bij ongeveer de helft van de aanbeten, bij het stroomafwaarts zwemmen of tijdens de dril raakt de gar een boom of tak. Wanneer dit bij het stroom afwaarts zwemmen gebeurt, voelt de gar weerstand en laat hij het aas los. Soms verdwijnt de dobber onder een tak of boom om later weer boven te komen.
We hebben soms de lijn doorgesneden en nadat deze los van de boom was weer aan elkaar gebonden en zo de gar geland. We hebben Kirk gevraagd naar de logica van het verloop van de aanbeet en kregen als antwoord “I don’t know – I have only watched them do this about two million times,….” We hebben zo series meegemaakt dat we 9 aanbeten op rij misten, maar ook dat we 7 aanbeten op rij konden verzilveren.
In aquaria van het Texaanse Wildlife department heeft men gevangen vissen onderzocht, omdat de haak best vaak geslikt wordt maak je je als visser toch zorgen over de overlevingskansen van de vissen. Uit onderzoek is echter gebleken dat ze van de bronzen haken verder weinig last hebben en ook worden er met regelmaat getagde vissen teruggevangen.
Zou je anders kunnen vissen ? Wanneer je 4 visfanaten een week op gar laat vissen zijn de alternatieven niet van de lucht. Zou je ze met kunstaas kunnen bevissen ? – Kirk heeft ze wel gevangen aan pluggen op Lake Livingstone, waar het water helderder is. Maar een lekkere ratelplug op de Trinity is volgens ons het proberen waard.
Zou je eerder kunnen aanslaan? Soms waren we er toe genoodzaakt omdat de gar regelrecht op de struiken afging. Vaak sla je het aas uit de bek van een gar, al of niet fijn gekauwd, maar we hebben ook een aantal keren de gar voorin de bek kunnen haken. We hebben lopen speculeren over kleiner aas, of filets die ze sneller zouden slikken, groter aas zodat je selectiever op grote vis zou kunnen vissen ? Wat dit betreft blijft de gar een heerlijk mysterieuze vis.
Hendrik Jan ving zijn 100+ ponder op een stukje aas van zo’n 100 gram, na een aanbeet van 5 minuten en de vis zat maar net aan in de zijkant van de bek gehaakt. We hebben ook 2-3 jarige gar van ongeveer een meter lengte gevangen die een hele karperkop opgepeuzeld hadden. Omdat Kirk en zijn vader een van de weinigen zijn die serieus op gar vissen, denken wij dat er nog een wereld te ontdekken valt over het vissen op gar.
Met onderstaande film willen we je nog een keer met ons laten meegenieten. De nodige zweetdruppels en late uurtjes zijn in de productie gaan zitten, maar we denken dat het een heel compleet beeld geeft van een week alligator gar vissen.
Hallo,
Prachtige video,heel mooi gemaakt en gemonteerd.
heb genoten van de verslagen en de foto,s.
kom jullie vast nog wel tegen op het gooimeer, of in de haven van huizen om VISJES!! te vangen.
Groeten Rob