Lekker weg!
Na de koude maar succesvolle sessie van vrijdag komt het weekend. In eerste instantie wilde ik zaterdag ochtend misschien nog op pad, maar daar had ik gezien de voorspelde wind niet veel zin meer in. Één zo’n dag is wel weer genoeg voor een poosje
Maar de zondag dan? Dan wordt er wel rustig weer voorspeld. Koud, vooral ’s nachts, maar overdag zonnig en weinig wind. Vaak helemaal niet verkeerd in deze tijd van het jaar. Ik besluit de ochtend even af te wachten en als we zaterdagavond in de kroeg zitten weet ik al dat het een middagje zal worden.
De volgende ochtend slaap ik lekker uit. Wat doe ik, ga ik nog of laat ik het er bij? Enerzijds is met de boot weg voor krap vier uur vissen een hoop werk, maar anderzijds is het gewoon heerlijk weer om buiten te zijn. Ik besluit er dan ook gewoon voor te gaan. Lekker relaxed, geen verwachtingen. Gewoon vissen en we zien wel wat er gebeurd.
Ik pak de spullen in de auto en haal de boot op. Rond half twee rolt hij van de trailer en ik vaar gelijk naar een paar mooie rietkanten. Kijken of ze al ondiep liggen op dit water. Na het eerste succes van eergisteren gaat ook nu de peacock bass weer aan de speld en dan kan het smijtwerk beginnen.
Het is heerlijk rustig op het water. Gewoon genieten van de stilte, afgewisseld met wat vogelgeluiden. De noordenwind is qua richting niet ideaal maar gezien de geringe kracht valt er prima te vissen. Met de driftzak aan de punt en de elektromotor langzaam in de achteruit stuur ik de boot prima langs de oever terwijl ik de kanten uit gooi.
Een goed half uur verder is het weer zo ver. Ik pak mijn elektromotor om de boot iets bij te sturen als ik vanuit mijn ooghoeken iets achter mijn jerkbait zie liggen. Als ik me omdraai schrikt een flinke metersnoek net zo hard van mij als ik van hem. Rakelings suist ze onder de jerkbait door waarna ik haar op het scherm van de dieptemeter naar de taludrand zie afzakken. Toch wel weer pijnlijk en het wordt echt tijd dat ik me eens aanleer om alleen de boot te besturen als mijn kunstaas niet in het water ligt
Ik gooi weer verder totdat ik bij een rietkraag kom waar ik vorig jaar rond deze tijd ook bijna alle vissen vandaan peuterde. Hier komt het talud net ff wat korter onder de kant en gespannen doe ik de eerste worpjes. Aangenaam verrast wordt ik door een kegelharde aanbeet uit mijn roes gehaald. Tjonge wat beukte die er op zeg! En een goede vis ook want gelijk neemt ze een flinke run achter de boot langs. In tegenstelling tot de vissen van afgelopen vrijdag gaat deze vis er een paar keer goed vandoor, voordat ze in beeld komt. Dan komt er een fraai getekende 90er bij de boot met de peacock bass boven op haar kop. Ik tik de jerkbait los, til de vis aan boord voor een paar platen en in no time zwemt ze verder. Wat ben ik blij dat ik gegaan ben zeg! Heerlijke middag, nu al!
Wederom succes op de Peacock Bass!
Ik vis verder totdat ik bij een ondieper stuk aan kom, hier loopt de peacock bass echt te diep en dus schakel ik over op de treiter. Een klein, luid ratelend en zeer zenuwachtig jerkbaitje, vandaar ook de naam. Op de plek waar ’s zomers altijd volop fonteinkruid aanwezig is moet vast nu nog wat op de bodem staan. Ideale standplaats dus voor een snoek en na een kwartiertje gooien zie ik twee meter voor de boot een razendsnelle flits onder mijn jerkbait. Ik las even een pauze in, geef een subtiel haaltje en vervolgens vliegt een 80er snoek bijna de boot in. Jongens jongens wat een agressie zeg! Dit is jerkbaitvissen op zijn best! Een wild gevecht kort onder de top volgt waarna ik de vis kan landen. De eerste vis op deze jerkbait heeft hem gelijk goed te grazen genomen. Een prachtige bevestiging voor de vele uren werk!
Dit gaat nooit vervelen
Met veel overtuiging gepakt
Wederom ben ik erg gelukkig met mijn keuze om toch even het water op te gaan. Dit zijn van die heerlijke middagen waarop je niet echt een doel hebt om op te jagen, maar waarbij je meer dan beloond wordt voor je inzet. Gewoon lekker simpel en vooral geen haast. Echt vissen dus!
Ik trol terug naar het begin van het talud en start een nieuwe drift. Natuurlijk blijf ik even hangen op de plek van de gemiste metervis maar deze geeft geen thuis meer. Ook het beste rietkantje geeft geen vis meer prijs. Voor het ondiepe stuk pak ik nu mijn barracuda jerkbait. Een jerkbait die net zo ver uit slaat als een manta, maar daarbij ook nog eens wiebelt als een gek. Prachtige actie dus en bovendien door de lichte kleur schitterend te volgen tijdens het binnenvissen.
Al na een minuut of tien gooien mist een snoek de barracuda echt finaal. Ik vis rustig door en weer scheert ze ruim achter de jerkbait langs. Een mannetje, net aan twee keer zo lang als de jerkbait. Best een macho dus! Vlak voor de boot laat ik de jerkbait nog een keer stilvallen en terwijl deze wiebelend naar het oppervlak stijgt schiet de snoek er nog een keer onderdoor. Helaas probeert hij het tijdens de daarop volgende worpen niet nog een keer, maar het blijft schitterend om te zien die aanvallen. Of ze nou raak zijn of niet
Lekker relaxed
Zo snel als het begon met de actie zo rustig verloopt het laatste uurtje. Ik probeer een paar plekken maar het bijtuurtje lijkt voorbij. Tegen half zes lier ik de boot weer op de trailer. Het was een korte sessie, maar wel één waar ik van genoten heb!
Groet,
Volkmar Strikkers
