Obese
Elk jaar in Oktober bekruipt mij weer een milde vorm van karperkoorts. Ook dit jaar was daarop geen uitzondering en samen met Michel sprak ik dan ook af om een lokaal water te gaan aanvoeren en daar wat pogingen te wagen om een biggetje te strikken.Een eerste sessie liep best aardig met 2 runs waarvan we er helaas maar 1 wisten te landen, een schub van 25 pond mocht even op de gevoelige plaat.
Een week later waren we er weer en om 19:00 lagen 4 stokken te wachten op de aanbeet van naar we hoopten een dikkertje. In principe vissen we ‘run om run’ tijdens dit soort visserijen, om de geluksfactor een beetje te beteugelen, en dus was het mijn beurt om bij een aanbeet als eerste aan de bak te gaan.
Om 20:30 liep de eerste hengel af waarbij de vis ervoor koos om dwars door de lijn van de andere hengel heen te speren die strategisch in het kantje was geplaatst. Met wat hulp van Michel wisten we een fiks breiwerk te voorkomen en kon ik de druk op de tegenstander wat opvoeren. De dril was zondermeer merkwaardig te noemen omdat de vis niet veel meer deed dan wat ‘gebuitel’. Bij de eerste glimp van de vis meen ik heel even een spiegelkarper te zien die kort oogt en wanstaltig dik is. Heel even schiet de gedachte door mijn hoofd dat ik hier weer met de spiegel van het voorjaar van doen heb. In mijn beleving is die echter veel langer en deze vis oogt ook zwakker beschubd dus dat kan haast niet zo zijn.
Niet veel later weten we de vis te scheppen waarbij Michel uitroept ´Die is wel 40 pond´… Dit blijkt bij weging ook zo te zijn, sterker nog de vis trekt 45 pond op de unster. Een nieuw nederlands PR voor ondergetekende !
We schieten snel een paar platen van de vis en laten haar daarna weer in het water glijden. Terwijl ik de hengel aan het fatsoeneren ben loopt de andere stok af waar net de spiegel nog doorheen probeerde te zwemmen. Michel´s beurt dit keer en groot is onze verbazing als niet veel later een paling van ca 1 meter het net inglijdt. Die vond de boilies ook lekker zo te zien.
Zeker een half uur later ligt alles weer en als Michel op zijn iphone de spiegel van dat voorjaar bekijkt komen we al snel tot de conclusie dat het toch dezelfde vis is. Dit voorjaar op 39 pond en nu op 45. De vis kan zo mee doen in het RTL programma ´obese´.
De rest van de avond verloopt zonder noemenswaardig actie hetgeen jammer is voor Michel. Toch besluiten we om nog even een weekje door te voeren om ook Michel nog een kans te geven op een dikkert. Wordt dus misschien vervolgd……
Hey Ivan,
Geen idee…. misschien is mijn camera stuk ?
HJ
Hallo HJ waarom lijken die vissen altijd zo groot? haha mooi man…
Groeten,
Ivan Vanpraet