Het is voorjaar
De lepelaars zijn er ook weer
Met een watertemperatuur van 16 graden heb ik de eerste karpers die aanstalten maken om te gaan paaien al weer gezien. Dit weekend vooral wat gerelaxed en weinig gevist. Een gepland nachtje met Michel ging niet door omdat hij zich beroerd voeld en ik had niet zoveel zin om alleen te gaan.
Zondag rond de middag nog even naar het vuilhoekje geweest waar ik laatst 2 fraaie graskarpers uit wist te vissen. Na mezelf met hengel en brood tussen de struiken te hebben verschanst de polaroid opgezet en het water eens in ogenschouw genomen. Al snel had ik enkele graskarpers in het vizier en na wat minuten observeren leken ze allemaal van het formaat dat ik al eerder gevangen had.
Toch maar een vlokje tussen de plompenbladeren laten drijven om er een te verschalken. Het duurde niet lang voordat 1 van de vissen zich losmaakte uit het groepje om de vlok naar binnen te zuigen. Eigenlijk vlak voordat de vis het aas nam zag ik uit mijn ooghoek een graskarper model ‘u-boot’ door de plompen heenkomen en met een snelle zwiep werd de haak uit de vlok getikt.
Snel een nieuwe vlok er aan en precies in de baan van de ‘u-boot’ gelegd en wat schetst mijn verbazing, de hele hap ging meteen naar binnen.
Om een heel lang verhaal kort te maken, na de aanslag ging de vis er als een dolle stier vandoor met een schot waar een formule 1 auto jaloers op zou zijn geweest. Sta je daar met een 11 voets sportex hengeltje wat in een kromming staat waarvoor het niet gemaakt is. Natuurlijk wist de vis een hoek om te zwemmen waar de hele hap doorschuurde op vermoedelijk wat steigerpalen en ik een illusie armer en een ervaring rijker alleen nog maar naar modderwolken kon kijken die het heldere water flink vertroebeld hadden.
Hoe groot ? Ik heb geen idee, de grootste vissen worden altijd verspeeld en ik kan er alleen maar naar raden. Wel weet ik dat ik de volgende keer een wat stoerdere hengel en lijn bij me ga hebben ik moet en zal zo’n ‘bak’ op de kant hebben.