Graskarper in de regen
A7, A8, A10 en tenslotte de A1. Snelwegen. Verwachte aankomsttijd 100 minuten. Maar éérst even inkopen doen. Bij de warme bakker 2 ongesneden brood. “De goedkoopste alstublieft, het is voor het vissen”. Gewaardeerd wordt het niet. Bij de plaatselijke Duitse prijsvechter nog eens een dozijn voorgesneden tijgerwit. “Voor het vissen” verontschuldig ik me.” Het meisje aan de andere kant van de lopende band kijkt me niet begrijpend aan. In de auto bedenk ik me nog even langs de plaatselijke super te rijden voor wat mais in blik. Ik zwijg als ik een stapel blikken mais op de lopende band neerleg. Het meisje achter de kassa niet. “Gaat u vissen?” vraagt ze. De schat.
Een warme zomeravond in augustus. Het voelt broeierig. Perfect. Kom maar op met de karpers. Nog maar kort geleden reed ik over de route du soleil. Het getrut op de A7 is irritant. Cruisecontrol op 150 kmh. Eens kijken of de te verwachten aankomsttijd verkort kan worden. Ik en navigatie. We menen het altijd beter te weten.
Purmerend ligt er grauwer bij als anders. Wolken pakken samen. Niet veel later worden bloem en plant in Diemen getrakteerd op water. Regen. Das niet zo mooi. Maar meer richting het oosten zal het vast beter zijn mompel ik. Het KNMI heeft me immers nooit teleurgesteld. Amersfoort, regen. Apeldoorn, regen. Geen regenpak of zwembroek bij me. Hmm,…. dan lijkt de hemel open te breken en begint de zon te schijnen.
Eerder dan verwacht, ik had gelijk navigatie!.., arriveer ik op de plaats van bestemming. Tijdens een verkoelend biertje worden hengels opgetuigd. Niet veel later wordt het aas te water gelaten. Druppels regen vervuilen het wateroppervlak. Buienradar verkleurt de kaart van Nederland in grijs, blauw en donkerblauw. Vissen valt niet mee. Signaleren van vis is bijna onmogelijk door de druppels die het wateroppervlak doen opspatten.
Tijdens de weinige droge periodes azen de karpers zichtbaar. Niet veel later sta ik er één te drillen. Met een waterdiepte van ruim vijf meter, een meer dan groot genot. En dan is daar mijn prijs. Een graskarper. Groter dan ik ooit heb gevangen. 60 Minuten later mag een iets kleinere ook genieten van mijn warme handen. Dan, als het toch echt niet meer droog dreigt te worden, is het welletjes. We verruilen het water voor de bank en tv. Een biertje toe en tevreden slaap ik in. Heerlijk.
