Boilievissen op Hemelvaartsdag…
… (als variant op korstvissen op Koninginnendag;))
Net voordat we (nu alweer een hele week) werden getrakteerd op heerlijk warm en zonnig zomerweer planden we op Hemelvaartsdag nog snel een nachtje karperen op een kanaal “in het oosten van het land”. Om de kansen te maximaliseren ging ik 2 keer met de bellyboat op pad om te voeren. De water temperatuur is 15-16 graden dus de kans dat ze nog even los gaan voordat onze zwak,- danwel volledig beschubde vrienden richting paaiplekken trekken is zeker aanwezig.
Bas, het zoontje van Hendrik-Jan gaat ook mee. Ondanks jeugdige leeftijd zag hij al vele grote vissen gevangen worden. En ook heeft hij zelf al de nodige karpers, snoeken en snoekbaarzen, soms met enige hulp van pa, in het net weten te dirigeren. Net als wij verheugt hij zich op een nachtje bivakkeren aan de waterkant. Alhoewel de karperkoorts de afgelopen jaren flink is afgenomen is deze de laatste weken weer even aangewakkerd. Niet in de laatste plaats door de vangst van mijn PR schubkarper op Koninginnedag, nu ruim 2 weken geleden.
Feeder vissen
Als we na een klein kwartiertje varen zijn aangekomen op de stek besluiten we eerst om aan de kant waar we willen gaan vissen nog de nodige boilies te strooien. We hebben de afgelopen 2 dagen gevoerd met een combinatie van 17mm en 20mm dus ook nu gaan er hiervan de nodige in het water. We meren onze boot af en zetten de spullen op de kant. In verband met de scheepvaart die nog behoorlijk druk is besluiten we voorlopig nog maar even niet naar de overkant te vissen. Later op de avond zal de scheepvaart wel afnemen en dan kunnen we de plekken bevissen die we hebben aangevoerd. Eerst maar eens op ons gemak de spullen in orde maken en lekker relaxen. We hebben ook een feederhengel meegenomen waarmee Bas zich goed weet te vermaken.
Als halverwege de avond er geen schepen meer voorbij lijken te komen gooien we ieder 3 hengels naar de overkant. Flink verspreid en op verschillende diepten. Als deze naar onze zin liggen nemen we plaats achter de hengels en schenken een kop koffie in. We zijn erg benieuwd of de karpers onze ballen hebben gevonden en of ze deze weten te waarderen.
Vloermatten van brasems
Al heel snel volgt een aanbeet op mijn linkerhengel. Na wat jojoën van mijn swinger gebeurt er echter niets meer. Brasem? Even later hetzelfde ritueel maar nu verraad het tikken op de top dat er toch echt een vis hangt. Brasem. Ik pak de hengel en begin deze binnen te draaien. Bij de kant aangekomen blijkt deze waarachtig groot. Lang geleden, in het tijdperk dat ik met als wapen een swingtiphengel gericht op deze vissen aan het jagen was, was ik bij de aanblik van de vis die nu onder mijn top bengelt in voorzichtige euforie stemming geraakt. En had ik mijn fotorolletje (voor de nieuwkomers onder ons, zoek even op Wikipedia wat dat is;)) minstens voor een kwart volgeschoten. Nu echter, onthaak ik de megabrasem in het water en mompel iets minder fraais. Er volgen nog een stuk of 5 brasems ( op bijna al onze hengels is het feest), waarvan de grootste zelfs 62cm meet. Ik ben er dan ook niet gerust op. Heeft de karper met zoveel concurrentie van brasems onze boilies wel kunnen vinden?
Mega graskarper
Na de zoveelste aanbeet hangt er weer een brasem. Teminste, daar lijkt het wel op. Als de vis echter wat dichter bij de kant komt begint deze echter toch voorzichtige karpertrekjes te vertonen. Of hangt er nu een wereldrecord brasem aan mijn hengel? Even later is alle twijfel weg, het is een karper. Een graskarper om precies te zijn. En deze begint na een gemoedelijk begin van de dril zich nu echt te realiseren dat er iets (niet) in de haak is. De uitvallen worden steeds wilder en keer op keer neemt de vis een meter of tien lijn. Na 10 minuten denk ik dat het nou toch wel een keer moet kunnen en probeer enigszins geforceerd de vis naar met toe te halen. Dit lukt echter niet. Hoe harder ik trek, hoe harder de op het eerste gezicht toch wel erg grote graskarper terugtrekt. Na 15 minuten wordt de strijd dan toch in ons voordeel beslist en weet HJ de vis te netten. Volgens HJ gaat deze vis zeker richting de 110cm. Ik heb vaak moeite met het inschatten van de lengte van vissen (in tegenstelling tot sommige vissers schat ik meestal te laag… ) en ik ben er nog niet helemaal van overtuigd. Als HJ met veel moeite de vis in de boot tilt meldt hij nog even deze toch echt wel de 20 kilo haalt. Wat? Alweer?
We leggen de vis op de onthaakmaat. En nu kan ik de vis echt in volle glorie bewonderen. Allemachtig wat een apparaat. Ik heb toch al best een aantal grote graskapers mogen aanschouwen maar dit slaat alles. Eerst maar eens meten. 115cm. 115cm??? Ja toch wel. Meteen maar even wegen dan. 23 kilo. Onwaarschijnlijk. Mijn 2e 40-ponder in 3 weken tijd! De eerste op Koninginnedag en deze op Hemelvaartsdag. Bij de volgende nationale feestdag misschien maar eens meedoen aan de Staatsloterij?
enigzins beduusd
Omdat je graskarpers absoluut niet kan bewaren in een bewaarzak (nooit doen!) maken we m.b.v. de flits een aantal foto’s. Als we de vis terugzetten heeft deze gelukkig nauwelijks tijd nodig te herstellen en zwemt, vermoedelijk net zo beduusd als ikzelf, weer weg. We zijn alle drie onder de indruk.
Het is inmiddels donker en we besluiten de tent in te duiken. Hoewel ik bang ben voor slaapdronken geworstel met wederom de nodige vloermatten blijven verdere brasem-aanbeten uit. Vreemd. Blijkbaar azen deze minder in de nacht. Of hebben we ze inmiddels allemaal weggevangen? Het is al een tijd donker als er een aanbeet komt op de hengel van HJ. De vis voelt redelijk aan. Als deze even later bij de kant ligt blijkt het formaat echter wat tegen te vallen. Het is een kleine maar wel zeer hoog gebouwde spiegel. Een echt “pannenkoek” model. De vis weegt 15 pond en Bas mag er even mee poseren voordat deze weer mag zwemmen. We gaan weer slapen.
Enorme fluiter
Het is een uur of 3.00 als ik ineens rechtop in mijn slaapzak zit door een enorme fluiter. Zo te horen wederom een hengel van HJ. Ik schiet mijn slippers aan en zet mijn bril op. HJ heeft al contact met de vis. Er lijkt echter maar nauwelijks beweging in te komen. Zit de vis vast? Daar lijkt het wel op. Vreemd want voor zover we weten liggen er geen obstakels. Na een flinke druk komt de vis ineens mee. Gelukkig, dit lijkt goed te gaan. De vis voelt nog steeds bijzonder zwaar aan. Komt hier wederom een gigant? Na enkele minuten valt ineens alle druk weg. Wat? Los? Krachttermen schallen over het water. Dat helpt, want ineens is er weer contact. Hij hangt nog steeds! Nu komt de vis vrij gemakkelijk naar de kant. Als ik met de lamp erop schijn zien we een mooie schubkarper. Weliswaar niet de “onderzeeboot” die we in eerste instantie in gedachten hadden maar nog steeds erg “vangenswaardig”. Achteraf vermoeden we dat de lijn de hele tijd ergens omheen heeft gezeten voordat deze losschoot. Ik schep de vis en til deze op de onthaakmat. Gaat toch wel over de 90 centimeter, schat ik. Mijn schatting blijkt dit keer aardig te kloppen want de centimeter wijst 93 aan. En ook de unster verteld dat het hier om een onvervalste 30-ponder gaat. We maken wat foto’s van o.a. het terugzetten wat in een mooie plaat resulteert en duiken dan weer de tent is. Bas die het hele gebeuren heeft gemist staat nu ineens ook buiten de tent. Hebben jullie er weer één, vraagt hij?
Er volgen geen aanbeten meer, zelfs niet van brasem. Als het licht wordt besluiten we nog tot het einde van de ochtend door te vissen (de dag na Hemelvaart zijn we allebei vrij). Verdere actie blijft echter uit en rond het middaguur pakken we onze spullen weer in de boot om naar de trailerhelling te varen. Einde verhaal!
Michel Rijnberg
Schelden helpt ;-)