Kerstwens wordt 129cm droomvis (+video)!

Eric en Laurens zijn van huis uit karpervissers. En dat doen ze zeer succesvol. Roofvissen is voor hun meer “van vroeger”, en dan voornamelijk vanaf de kant . Toen we op kantoor dan ook afspraken wat te doen kwam het er al snel op neer dat zij graag het vissen vanuit de boot op grote snoek wilden proberen. Zij hadden “wel eens” wat foto’s van grote snoeken op deze site gezien….. Een eerste datum werd in maart geprikt maar door omstandigheden kwam dat er niet van en met een gesloten seizoen en een zomervakantie ertussen spraken we af in september, een prima maand om een goede kans op een metersnoek te maken!

We ontmoeten elkaar op de trailerhelling van een groot water die ik goed ken. Voor dag en dauw, want ik denk dat met name de ochtend in deze periode goed is. Het is dus nog donker als ik arriveer en snel maak ik de boot klaar en tuig de hengels op. Als ik daarmee bezig ben arriveren de heren ook, mooi op tijd! Ik leg ze uit wat ongeveer de bedoeling is en hoe we gaan vissen. Het doel is om hen te laten ervaren hoe je op verschillende manieren grote snoek kan belagen op groot water en wat daarbij komt kijken: qua materiaal, qua bootapparatuur en qua aanpak op het water zelf. Ik ben vandaag dus de gids. We spreken af dat Eric de eerste vis pakt (voor hem was immers de wens) en ik laat het aan hun over af te spreken hoe ze verder gaan qua wissels bij aanbeten. Ik gebruik vandaag alleen een hengel met een shad om her en der wat te werpen op snoekbaars als dat nog zo uitkomt. We spreken af dat als ik daar beet op krijg die vis voor mij is.

Als eerste stel ik voor heel ondiep te beginnen met het slepen van natuurlijk aas. Samen met Ben, die er deze ochtend met zijn boot ook is, hebben we de dag ervoor sappige aasvissen gevangen. Nog altijd een dodelijk aas, gesleept aan een takel. Ik stel drie hengels met dobbers af en één op de fireball en varieer de grootte van de aasvis per takel. De takels heb ik dan ook de avond ervoor nog op verschillende lengtematen gemaakt. De grootste is een brasem van ongeveer 45cm. Eric en Laurens weten niet wat ze zien als ik die eraan hang, maar ik vertel ze over de brasem die één van mijn eerdere metersnoeken dit jaar uitbraakte: 67cm, en toch mijn aasvis ook nog greep…….. het wordt even stil in de boot.

Langzaam wordt het licht terwijl we slepen. Eric kijkt gespannen naar de dobbers, Laurens tuurt buiten boord naar het voorntje aan de fireball die hij in het heldere water mee kan zien hobbelen. “Snoekbaars!”, roept hij opeens. “Hij zwemt achter mijn voorn aan”. Ik kijk met hem mee en inderdaad; een 70’er snoekbaars zwemt mee en neemt zowaar een voorzichtig hapje in de staart! Een paar schubben komen van de dode voorn af en de snoekbaars zwemt nog steeds mee. En ondanks wiebelen, diagonalen, tikken: hij neemt het aas niet! En zo krijgen we al snel nog meer volgers! Bizar om te zien hoe voorzichtig de vis het aas aanraakt of volgt. Dressuur? Helderheid van het water waardoor dreggen en lijnen opvallen? Wie zal het zeggen?

Dan wordt één van de dobbervoorns gegrepen en loopt er lijn af. Helaas lost deze vis bij het aanslaan. We varen rustig verder, voorzichtig manouvrerend langs ondiepten. En zoals altijd onverwacht wordt de brasem gepakt. De vis zwemt er hard vandoor en snel worden andere lijnen aan de kant gehaald. Bij het aanslaan van de vis is het gelijk duidelijk, dit is een goede! Eric zet zich schrap en Laurens en ik maken de boot klaar zodat er ruimte is om de vis te landen. Het is een fiks gevecht waarbij de vis meerdere keren flink lijn neemt. En als ze zich laat zien is het gelijk duidelijk: een metersnoek! Een mooie lange slanke vis ligt even later in de boot en wordt snel onthaakt en gefotografeerd. Een pracht exemplaar, en…… missie geslaagd of beter: wens vervuld! De vis is namelijk maar liefst 114cm lang! Majestueus zwemt ze weer weg (zie ook de video in dit artikel), een tevreden Eric achterlatend!

Metersnoek 114cm!

Twee trotse collega’s en nog één die de foto nam :-)

Het succes wordt gevierd. We laten de  boot even driften en nemen de koffie van Eric met de boterkoek die Laurens heeft meegenomen. Opnieuw vliegt echter één van de dobbers weg en is Laurens aan de beurt. Hij haakt de vis en drilt deze naar de boot; een 70ér snoek blijkt de schuldige te zijn en deze wordt buiten de boot onthaakt, dus geen foto.

Het is ondertussen helemaal licht geworden en de zon schijnt uitbundig. Omdat Ben eerder die ochtend de vis ook wat dieper ving gaan wij dat nu ook doen. We stellen de dobbers wat dieper af en varen het open water op, langs bodem structuren die ik goed ken. Laurens kijkt nu naar de dobbers en Eric zit met de fireball op een meter of 4-5 te vissen met een klein voorntje. Opeens zie ik dat hij beet heeft. Vakkundig beweegt Eric even met de vis mee en slaat dan aan. Mijn hemel! De hengel komt niet meer van zijn plaats. En voor Eric beseft wat er gebeurt begint de vis meters lijn van de spoel af te trekken! Dit is een goede, een hele goede, dat kun je zo zien! Eric vraagt aan Laurens of hij over wil nemen, het is immers zijn beurt. Maar Laurens, druk met de andere hengels, zegt aan Eric dat hij wel door kan gaan. Een lang gevecht begint. De vis neemt meerdere keren weer meters lijn wanneer we denken dat het wel weer klaar is. En eenmaal bij de boot blijkt ze inderdaad monsterlijk groot te zijn, en dik. Mijn SavageGear XL landingsnet kan er maar net onder……… Op de onthaakmat in de boot zie je pas echt hoe groot ze is. Onthaken gaat snel want de vis zit keurig in het scharnier gehaakt op de staartdreg van de fireball. En dan gaat het meetlint erlangs…….en nog een keer erlangs……..en nog een keer erlangs…..ongelofelijk, 129cm! Eén meter en negenentwintig centimeter! De grootste snoek in mijn boot tot nog toe. De op één na grootste snoek die ik zelf ooit heb gezien (de grootste was de 132cm van HJ). Vijf centimeter langer dan mijn eigen PR van 124cm. Fantastisch!

129cm prachtsnoek, wat een schitterend exemplaar!

En hoeveel mazzel heb je om op je eerste “snoeken uit de boot” trip zo’n vis te vangen!

En Eric? Eric is kapot. Fysiek en mentaal. De dril heeft hem al zijn energie gekost, en concentratie. Maar hij realiseert zich volgens mij ook gelijk wat hij gevangen heeft. Tijdens zijn eerste boottocht op snoek. We maken snel een hele reeks foto’s. Van een vis die bijna niet te tillen valt. Wat een prachtexemplaar! Als de vis is teruggezet besluiten we te gaan lunchen. Het is even nodig. Wat een succes vanochtend! Twee metersnoeken en een 70’er. Plus nog genoeg actie eromheen. We gebruiken de tijd om even na te praten en de foto’s te bekijken. Als we na de lunch verdergaan besluiten we te gaan trollen. Gewoon even lekker meters maken met het slepen van pluggen. En een beetje om ons heen kijken. Laurens weet hiermee opnieuw een komkommer te haken, een vis die bovendien zwaar gehavend is met een halve staart, beschadigingen en één oog. Ik ben benieuwd wat die heeft meegemaakt. Maar kennelijk nog alert genoeg om een plug te grijpen!

Snoekje op de plug voor Laurens, een zwaar gehavende vis

Na anderhalf uur later verder geen actie te hebben gehad gaan we weer slepen met aasvissen, ditmaal helemaal op open water en dan terug richting de oever. En de aasvissen liggen er nog twee minuten in of de eerste wordt alweer gegrepen! Jammer genoeg schiet deze in de dril los. Even later weet Laurens op de fireball hengel opnieuw een komkommer te vangen en haak ik zelf zowaar een 80 ‘er snoekbaars op mijn zwart witte Fox shad, werpend met mijn Shimano Clarus hengel. Prachtige vis!

een prachtige 80’er snoekbaars in het zonnetje

Ook nog even samen op de foto

Terug bij de oever begint de zon alweer goed te zakken. Dus gaan we ondiep weer verder. Kort erna wordt dan ook één van de aasvissen gegrepen met een megakolk. Omdat de hengel aan de kant van Eric staat slaat die gelijk aan en geeft de hengel aan Laurens. Die staat gelijk met een kromme hengel; de vis is namelijk woest en probeert uit alle macht aan de oever te komen. De eerste keer weet Laurens hem te blokken en de vis te keren. De tweede keer echter neemt de vis een geweldig schot terug de kant in en is onmogelijk te stoppen. De Shimano Beastmaster 50-100gr staat tot in het handvat krom en met de hand op de spoel zwemt de vis gewoon verder. Niet te stoppen dus en als de vis een obstakel bereikt knapt dan ook gelijk de lijn. Dit is echt enorm balen, dubbel balen. Want niet alleen heeft de vis een takel in zijn bek, Laurens ziet zijn kans op ook een metersnoek verloren gaan.

We vissen nog een uurtje door tot het nagenoeg donker is. Er volgen geen aanbeten meer en we gebruiken de tijd om een beetje over deze unieke dag te praten. Mooi weer, gezellig, veel aanbeten, mooie vissen en dan natuurlijk dat ene pracht exemplaar van 129cm! Eric en Laurens bevestigen dat dit een hele mooie invulling van de wens is geworden. “Een dag om nooit te vergeten” zoals Eric me later mailde. Ik ben er blij om. Het is ze gegund. Om het geheel samen te vatten heb ik ’s avonds snel een korte video impressie in elkaar gezet.

De heren hebben me aangeboden om als tegenprestatie een keer met mij te gaan karpervissen op voor hen bekende wateren. Ik wil ze alvast bij deze laten weten dat ik nog nooit een 50 ponds schub of spiegelkarper heb gevangen. Daar reken ik nu wel op :-)).

John Smit

Gerelateerde artikelen:

• De eerste metersnoek
• En dan vang je de eerste snoek in je leven …..
• De Noorwegen vloek verbroken, metersnoek!
• Een goede generale
• Snoeken op nieuw water, weer meters