Viva Bonnal
Weer wat onwennig schuifel ik weer over de karperafdeling van mijn lokale hengelsportzaak. Medewerker Jeroen begrijpt mijn dilemma. Karpers vangen op een gezinscamping in Frankrijk. Met de nodige kilo’s tijgernoten, reuzen-mais, lood en onderlijntjes rijd ik naar huis. Tijdens het inpakken van de auto merkt mijn vriendin op dat het haar bevreemd dat, ondanks het feit dat er geen kinderwagen meer mee hoeft op vakantie, de auto toch best wel vol is. Vragend houd zij een zwarte emmer in haar hand. “Boilies schat”, antwoord ik…
Na 750 kilometer zijn we op de plaats van bestemming. Het plaatsje Bonnal in de Franse Jura (onder de Vogezen). Na te hebben uitgepakt en alvast mais en tijgernoten in de week te hebben gezet loop ik het verplichte rondje. Het viswater verkenningsrondje. Ik zie een rivier met een brug. Over de brug zie ik een meer. Achter dit meer nog een meer en nog een. Een Franse gezinscamping kan nog best leuk worden bedenk ik mij.
Hier en daar spreek ik sportvissers en zie ik de eerste trofeeën. Graskarpers. Verder begrijp ik, mijn Frans is ronduit slecht, dat voorn en kleine meerval veelvuldig aanwezig is. Volgens de vergunning (20,– per dag en 10,– per nacht) is er ook snoek, baars en snoekbaars aanwezig. Vrij mee te nemen na de vangst. Friture du lac zeg maar. Daar weet een Fransman wel raad mee. Ik laat de roofvis dus voor wat het is en concentreer mij op de karper welke niet meegenomen mag worden.
Amur blanc
Het is warm. Te warm eigenlijk. In de schaduw klimt het kwik boven de dertig graden Celsius. En schaduw is er weinig aan de waterkant. Toch wandel ik naar het water en deponeer op goed geluk mijn aas. Lang hoef ik niet te wachten want na 20 minuten is daar het geluid van de optonic. Een graskarper heeft de tijgernoten genomen. De zon begint nu te branden in mijn nek en ook de kinderen ,die de dwergmeerval belagen, zijn het zat. Terug naar de camping voor verkoeling. Voor mij in de vorm van een biertje, voor de kinderen het zwembad. Het blijft toch vakantie.
Mooie franse grashapper
Een paar dagen later in de vroege ochtend zie ik tientallen graskarpers roerloos liggen in de ondiepe delen van met meer. Pogingen deze met een stuk Frans stokbrood te vangen mislukken. De karpers schrikken snel en laten het brood liggen voor de voorns. Tijgernoten aan een vastloodsysteem blijken het beste te werken. Sterke vissen vangen in een mooie omgeving terwijl het gezin zich prima vermaakt op de camping. Een aanrader als bestemming voor de vele vaders die tijdens hun vakantie even wat tijd voor zichzelf willen.
Arno Ruiter
