Ouderwets genieten

Twintig over vier. De wekker tettert
er op los en zenuwachtig stap ik mijn bed uit. Het blijft altijd een
bijzonder gevoel, die eerste dag van het seizoen. Helaas kon Thijs Kamp
dit jaar niet aanwezig zijn, dus werd gezocht naar een andere vismaat.
Timon voelde wel wat voor een dagje gróót water en bovendien
hadden we elkaar al een tijd niet meer gesproken. De stek hoefden we
overigens niet over na te denken, want die ligt zoals altijd vast op
de openingsdag.

Het is even afwachten wat er gebeuren gaat.
Helaas is het de laatste jaren niet meer zo goed geweest met de vangsten.
Oké, we hebben er nog een aantal hele fraaie snoeken gevangen,
maar de hoeveelheid actie die we er ‘vroeger’ beleefden is niet meer
geëvenaard. Nu is ‘vroeger’ een breed begrip en de wat oudere lezers
van deze site zullen wel denken: waar heeft hij het over? In dit geval
praat ik over een jaar of drie terug. Toen stonden er plotsklaps netten
op de superstek en sindsdien zijn de vangsten drastisch afgenomen. Snoekbaars
hebben we er bovendien nooit meer gezien. Eeuwig zonde, want echte bakken
lagen er.

Het is amper zes uur als ik de auto parkeer.
Ik doe de deur open en stap de koude wind in. Dat valt even tegen! Snel
pak ik een windjack uit de kofferbak. Dan komt Timon ook aanrijden.
Ik neem alvast een flinke teug Taksi, om alle twijfel weg te nemen,
en pak de spullen uit de kofferbak. Zoals gewoonlijk eerst vanaf de
kant vissen, daarna met de boot verder.

Ik hang een splinternieuwe jerkbait aan
de speld. Zo nieuw dat deze nog niet eens gelakt is. Na het bouwen van
een immitatie Fatboy en later de Fatbasterd heb ik dit gesloten seizoen
opnieuw een dergelijke hybride gebouwd. Omdat de Fatbastard met 150
gram wel erg zwaar is toch maar weer het normale fatboy formaatje gekozen.
Dit keer de jerkbait echter licht zinkend uitgevoerd om zo wat rustiger
bepaalde stekken af te kunnen vissen. In de jerkbait heb ik bovendien
twee ratels gebouwd die tijdens het wiebelen verleidelijk rammelen.
Omdat de jerkbait later nog een keer geairbrushed zou worden heb ik
deze snel wit gespoten en met stift wat vinnetjes en ogen getekend.
Kortom, super simpel, maar ik moest hem gewoon proberen!

Als we beginnen te vissen wordt het stil.
Vaak is het binnen een paar worpen raak hier en het betrefd in de regel
grote vissen. De concentratie is dus honderd procent de eerste minuten.
We zijn een kwartier bezig en er is nog niets gebeurd. De twijfels komen
nu al, eigenlijk hadden we al vis moeten zien! Er is nog niets verloren
natuurlijk, waar praten we immers over. Een kwartier vissen?!

Ik gooi de Fatboy stijf tegen het riet,
laat hem even afzinken en vis hem dan binnen. Tijdens een pauze krijg
ik een geweldige knauw. Helaas mis ik de vis. De eerste stukken verf
liggen er al af. Direct na mijn aanbeet krijgt Timon een eindje verderop
een beuk op zijn Whopper, maar ook deze vis hangt niet. Vol goede moed
vis ik het plekje van de aanbeet opnieuw af. Na een worp of vijf komt
de snoek voor mijn voeten omhoog. Ik heb enkel nog de onderlijn in de
top en bovendien schiet de Fatboy precies de verkeerde kant op na de
laatste tik. De snoek haalt uit, komt half het water uit, en zwemt weer
weg. Kolere, dat was de eerste metervis!

Stug gooi ik door. Nog een keer komt ze
meezwemmen, dan houdt ze het echt voor gezien. Even met rust laten en
straks terug komen, dat lijkt me het beste. Ik loop een tiental meters
verder en maak een lange worp. Slechts een paar tikken later volgt een
massieve aanbeet. Hangen! De vis mokt zwaar en zwemt richting steiger.
Ik loop snel richting de vis om er boven te komen. Daarna is de dril
snel voorbij. Met de slip potdicht kan ik de vis makkelijk controleren.
Als we de vis willen scheppen gaat het echter toch bijna fout. De vis
weet de jerkbait in het net te parkeren en het kan nooit lang duren
voordat ze lost. Ik plof neer op mijn buik en kan gelukkig net bij de
kieuw van de vis komen. Er volgt een kort protest waarna ik de snoek
snel kan onthaken. Een paar foto’s later houden we de vis nog even langs
de hengel waarna ik haar terug zet. De eerste van het seizoen, de eerste
op de eigenbouw. En gelijk een absolute bak!

De eerste de beste!

Sprekende kop

Als we de hengel nameten komen we tot 108.
Wat een waanzinnige start! We pakken de hengels er weer bij en enkele
worpen later klapt een mooie 80er vol overgave op de Chubby van Timon.
Een kort maar heftig gevecht volgt waarna ook deze vis op mag voor een
foto. Dit gaat hard zo!

Goed doorvoede tachtiger

Bij het terugzetten gaat het even goed
mis. Timon stoot zijn zonnebril van de steiger en deze verdwijnt in
het groenige water. Opvissen kun je wel vergeten, zo’n ding zwabbert
alle kanten op. Ik begrijp de omvang van het probleem niet helemaal,
maar als ik later hoor dat het een zonnebril van 180 euro betrof wordt
het opeens allemaal duidelijk. Geen lekker begin van de dag.

Als we verder vissen heb ik slechts twee
tikken aan de Fatboy gegeven of de volgende snoek meld zich. Een dikke
90er komt wild kopschuddend omhoog en weet dan helaas de haak te lossen.
Balend gooi ik mijn jerkbait de andere kant op en weer is het binnen
een paar tikken raak. Ook dit is weer een zware vis en ook deze schiet
na enkele seconden los. Wat is dit? Ze liggen opgestapeld hier. Maar
wat een missers! De jerkbait is er inmiddels zwaar aan toe. Enorme krassen
en een ratel is gesneuveld in de strijd. Lekgebeten en dus volgelopen.
Jammer maar ik kan er niet echt mee zitten. Hij heeft zijn strepen al
verdiend!

We kammen het stuk verder uit, maar blijven
even zonder actie. Rustig vervolgen we onze weg langs de rietkraag.
Het blijft verdacht stil, totdat we een half uur later weer terugkomen
bij ‘het stuk’. Timon gooit zijn grote heuker in het riet en beide staan
we te kijken hoe deze heel traag langs wat losse rietstengels glijdt.
Net als hij stilvalt komt een dikke 90er omhoog welke de jerkbait stevig
tussen de kaken neemt. Timon slaat aan maar ook deze snoek is in no
time los. Balen natuurlijk, maar wat een heerlijke aanbeet weer!

Langzaam maar zeker komen we terug bij
de plek waar ik die eerste metervis miste. Ik heb een tijdje met de
Bull van Lucky Craft staan gooien maar besluit nu weer met die eigenbouw
verder te vissen. Na een tiental worpen is ze er weer. We staan beide
te kijken hoe ze beheerst achter de jerkbait langs glijdt. Even op inspectie
zo te zien. Ik besluit gelijk van kunstaas te wisselen. Een Fox Pro
shad op een lichte loodkop mag de klus klaren. Weer komt ze meezwemmen,
dit keer tot aan mijn voeten. Ze heeft het kunstje helaas in de gaten
zo lijkt het.

Achter me tovert Timon een felgroene twinler
uit zijn tas. Owneej he, niet dat afgrijselijke apparaat. We hebben
er veel over gegrapt de afgelopen winter. Want hoewel ik er een bak
van een snoek op ving blijft het voor mij een onding. Verbaast sta ik
echter te kijken hoe Timon tijdens zijn eerste worp met dat lelijke
apparaat de snoek weet te haken. En ik maar klooien! De vis geeft een
geweldige dril weg. Keer op keer neemt ze mooie runs en ook komt ze
volledig het water uit. We genieten met volle teugen en ik schiet een
paar platen. Dan kan Timon de vis onder de kieuw vatten en mogen we
de tweede meter van de dag aanschouwen. Ik ben blij voor Timon maar
had de vis ook graag zelf gevangen, wat een schoonheid weer!

Timon had aan één worp genoeg

Een schitterende vis

Ook deze vis wordt even langs de hengel
gehouden. Ze blijkt 102 te zijn. Twee meters in krap een uur vissen.
Veel mooier kan het seizoen niet beginnen! We besluiten nog een keer
het goede stuk af te gooien om daarna de boot klaar te maken. Al snel
krijg ik een spijkerharde knal op mijn Fox shad. Dat kon nog wel eens
een snoekbaars geweest zijn! Het blijkt echter toch een agressief snoekje
welke de shad op de daarop volgende worp uit het oppervlak grist. Nadat
ze de shad aardig molesteert mag ze even poseren voor een plaatje.

Nadat de grotere vissen weggejaagd waren kwam deze rakker in actie

We lopen terug naar de auto’s en maken
de boot klaar. Dit gebeurt vlot en na een korte sanitaire stop varen
we richting de eerste stekken, welke vlak bij de helling liggen. Eerder
deze week heb ik een Predox driftzak gekocht. Na jaren lang klooien
in de wind vond ik het er de hoogste tijd voor. Zeker gezien de voorspelde
en aanwezige wind vandaag. Met de driftzak aan de punt varen we rustig
achteruit terwijl we een lange rietkraag uitkammen. Er gebeurd helemaal
niets, maar dat ben ik eigenlijk wel gewend op dit stuk. De aanbeten
komen straks nog wel, moet haast wel vandaag!

Een half uurtje verder een tik op de immitatie
Whopper. Een paar meter voor de boot waagt de snoek een tweede poging
maar mist de haken. Heerlijk die visuele actie weer. Een half uur later
krijgen we beide een duidelijke tik, maar ook nu wordt er niets gehaakt.
Ondanks dat de vis los is vandaag valt het aantal hangende vissen behoorlijk
tegen. Ze happen wel, maar erg voorzichtig!

Als we bij een prachtig hoekje komen, welke
ook nog eens mooi in de luwte gelegen is, pak ik mijn vliegenlat er
bij. Ik heb voor dit seizoen één echt doel en dat is een
metersnoek vangen op de vliegenlat. Vliegvissen doe ik nu al een jaar
of acht en mijn eerste snoek, is met een bescheiden 81cm, nog steeds
de grootste gevangen op deze mannier. Waarom ik het niet vaker doe weet
ik niet, maar dit seizoen gaat dan echt gebeuren. Een ook al slaag ik
niet, dan slaag ik toch. Want elke dril op de vliegenlat is een feest.

Terug naar het hoekje, welke gewoon stinkt
naar snoek. Prachtige rietkraag met een snel aflopend talud ervoor.
We gooien bijna een half uur, maar weten niet los te peuteren. Er moet
er toch gewoon een liggen hier? We komen later nog wel terug. Eerst
maar eens kijken of we de gemiste vissen opnieuw tot een aanbeet kunnen
verleiden. Keer op keer zie ik de grote orange head streamer bij de
boot boven komen. Na de zoveelste worp valt mijn mond open van verbazing.
De streamer gaat achteruit? Als deze ook nog eens opzij wegdraait zie
ik pas de snoekenbek die aan het puntje van de zonkerstrip hangt. De
vis laat los, zwemt mee naar de boot en draait dan weg. Timons Fatso,
die op dat moment ook bij de boot komt wordt gespot en bruut te grazen
genomen. Een sterke en geblokte 84er mag even later poseren voor de
camera.

De streamerknabbelaar…

We vissen verder maar de andere snoeken
laten zich geen tweede keer foppen. Dan maar een stukje trollen naar
de volgende mooie rietkant. We zijn halverwege als Timon een mooie dreun
krijgt op zijn Fatso. De snoek voelt goed aan maar weet uiteraard de
haak te lossen. De zoveelste van vandaag…

We starten een nieuwe drift en na een kwartier
mist Timon de volgende snoek. Er gaat toch iets verkeerd met mijn streamer
en dus besluit ik er een andere aan te hangen. Een wat meer verzwaarde,
gifgroene streamer mag het kunstje nu gaan klaren. Daarnaast vis ik
hem wat sneller binnen en waarempel, al na een worp of 10 knalt er voor
de boot een mooie 70er op. De dril is, ondanks het bescheiden formaat
van de vis, fantastisch en ik ben dan ook reuze blij met deze vangst.

Eindelijk hangen!

Het begin van een nieuwe uitdaging

Kort na deze vis wordt Timons Fatso opnieuw
gemist door een snoek. Even later pakt ze een keer de staarten van mijn
streamer, om hem vervolgens nog eens te missen. Ook de Fatso van Timon
wordt met interesse gevolgt, maar niet gepakt. Het kan gewoon niet op
vandaag. Wat een actie!

We maken de drift af en besluiten dan op
verkenningstocht te gaan naar andere stekken. Eerst een stek die vorig
jaar een flinke misser opleverde. Helaas is de stek grotendeels verbouwd
en we vinden er dan ook geen snoek. Op drie kwartier varen ligt de volgende
baai. We wagen het er op maar komen van een koude kermis thuis. Hooguit
70cm diep en een blubberbodem. Het zag er zo mooi uit op google earth.
Ach, het kan niet allemaal meezitten. We proberen nog een andere plek
maar ook deze valt in realiteit behoorlijk tegen. Wat dan? Het einde
van de middag nadert en we besluiten nog een drift door de eerste baai
van de dag te maken, om er vervolgens een eind aan te knopen.

Na een half uur vissen suist er weer een
70er achter mijn streamer langs. Belachelijk hoe vaak ze hem missen
vandaag. Twee worpen later gebeurt het nog eens, waarna de snoek zich
niet meer laat zien. Als we verder driften gooit Timon zijn Striker
over de plek en ja hoor, ook deze keer is het gelijk raak. Kunstaas
geniet duidelijk de voorkeur vandaag boven de streamers. Gelukkig heb
ik de buit al lang en breed binnen.

Ook deze verkoos kunstaas boven de streamer

We vissen nog een uur lang de rietkanten
af, maar hebben de baai nu toch echt volledig uitgemolken. Gesloopt
door de zon en wind varen we terug naar de helling, alwaar we de boot
weer opruimen. In de auto komt de echte dip, wat niet geheel ongevaarlijk
is tijdens het rijden. Gelukkig gaat het met de boot achter de auto
allemaal niet zo hard en kom ik in de loop van de avond veilig thuis.
Het was weer ouderwets genieten vandaag. Geen netten gezien en helaas
ook nog steeds geen snoekbaars. Maar die snoeken, die zijn er weer!
Voldaan stap ik mijn bed in, morgen weer een dag!

Groet,
Volkmar Strikkers

Gerelateerde artikelen:

• Een nieuw PR!
• Avondje snoeken in ondiep water
• Van onze buitenlandcorrespondent
• Happy end
• Onverwachts