Combineren
Vorig weekend was de visserij taai. De BellyBoatDropShot dag was reuze interessant
en de snoekbaars, zij het vooral de mini’s, werkten aardig mee. De snoeken
dachten er een dag later echter heel anders over. De nieuw ‘ontdekte’
meertjes werden bevist met de bellyboat maar op twee snoeken en twee
missers na bleef het akelig stil. Toch hebben we genoten van de prachtige
natuur om ons heen. Het hoeft niet altijd prijs te zijn.
Een week verder ziet het er heel anders uit. De eerste nachtvorst is een
feit en de snoeken zullen weldra over gaan in de passievere modus. Er
is dan ook lang twijfel over wat we gaan doen deze visdag. Uiteindelijk
geeft de weersvoorspelling de doorslag om toch naar een mooie heldere
plas te gaan. Donker weer en behoorlijk wat wind wordt er voorspeld.
Dat is vaak erg goed op dergelijke wateren. Als ’s ochtends, wanneer
de wekker gaat, de regen tegen de ramen klettert, lijkt het het weer
zo’n typische herfstdag te gaan worden. Niets is minder waar, want tien
minuten later zit ik na een strakke sterrenhemel te kijken. Een blik
op de buienradar verteld me dat er ook niet veel buien meer zullen komen
vandaag. Sterker nog, ze voorspellen opeens zon?!
Gelukkig heb ik op vrijdagavond nog wat aasvissen kunnen vangen. Mocht actie
op kunstaas dan uitblijven, dan hebben we toch nog een stok achter de
deur om een wat passievere snoek over de streep te trekken. André
is mooi op tijd vandaag en in de schemer varen we naar de eerste stek
De ochtenuren blijven inspirerend
We starten de dag trollend, in de hoop de aasvis, of liever de snoek, te
lokaliseren. Als er een op scherp ligt, dan kan een aanbeet nooit lang
uitblijven hier. Groot, diep water vraagt om groot kunstaas en dus hang
ik een nieuwe Magnum Pro Dawg aan de speld. Uiteraard het walleye kleurtje
want dat ziet er gewoon super realistisch uit in helder water. André
start met ‘de plank’ en al gauw vinden we onze weg langs het talud.
Onder water blijft het stil… We keren om en er gaat ander kunstaas
aan de speld. Mijn mega swimbait krijgt weer zwemles en André
sleept nu een triple pikefighter diep over het talud. Weer blijft het
stil onder water… Toch moeten ze er liggen. Dat kan bijna niet anders.
We maken de aasvismontages klaar en even later starten we backtrollend
langs hetzelfde talud. Dit doe ik met de driftzak aan de punt van de
boot, wat me erg goed bevalt. Met de buitenboord motor in de achteruit
vaar je een zeer constante koers op een prima snelheid. Niet te langzaam,
want die snoeken mogen niet te veel bedenktijd krijgen. Echter hoeft
het ook weer niet te snel want dan vaar je de passievere snoeken natuurlijk
gewoon voorbij.
We zijn een dik half uur bezig als plots mijn dobber wegloopt. Ik voel
de aanbeet op de hengeltop en klik gelijk de ratel van de reel om de
snoek zo min mogelijk weerstand te laten voelen. De dobber stuitert
er op los en dus zal het een kleinere snoek betreffen, die een flinke
hap heeft aan de brasem van zo’n 25cm. Even later zoek ik contact en
sla hard aan. Hangen en gelijk gaat de snoek als een gek tekeer. In
het kraakheldere water, we kijken gewoon drie meter diep, kunnen we
de dril geweldig mooi volgen en even later ligt er een geblokte 84er
in de boot. Prima start en na een snelle fotosessie zwemt ze weer verder.
Stevige 80er
De volgende is voor jou, zeg ik tegen André en ik laat mijn hengel
even onbeaast. Het is hier toch over het algemeen maar aan een kant
van het talud raak en nu kan André zijn aasvis op de beste plek
positioneren. We zijn amper tien meter onderweg als er een flinke vis
door het oppervlak klapt. Vlak naast de boot en ook behoorlijk in de
buurt van André’s dobber. Ik zag de vis goed, maar het ging zo
snel dat ik niet kon zien of het een snoek was. Al was de klap er wel
na. Gespannen kijken we naar de dobber van André, die kort erna
met een beste snok verdwijnt. Snoek dus!
André zoekt contact en slaat zijn pittige spinstok mooi rond. Zwaar gemok
aan de andere kant van de lijn, dit is een beste vis! Opnieuw worden
we getrakteerd op een schitterende dril. Keer op keer zien we de snoek
uit de diepte omhoog komen, om vervolgens weer met een flinke gang te
vertrekken. Weer een prachtige brede snoek bij de boot. Het gaat gewoon
geweldig de laatste tijd!
Klaar voor de landing
De snoek wordt snel onthaakt en gemeten. Exact een meter en in prachtige
conditie. Het zonlicht is super fel, waardoor er wat met de camera gespeeld
moet worden. Zo kort mogelijke sluitertijd, het levert nu prachtige
scherpe platen op. We genieten even van deze prachtige verschijning
en laten haar dan weer gaan. Alweer een visdag die vroeg in de morgen
al geslaagd is.
Prachtige volle snoek
Nog even genieten
Geweldig dat kraakheldere water!
Onze vermoedens bleken weer eens terecht. Zo gebeurt er in eerste instantie
helemaal niets en pak je uiteindelijk toch kort achter elkaar twee prachtige
vissen. We besluiten nog een tweede drift over het talud te maken. Kijken
of we er nog meer los kunnen peuteren. Helaas blijft het stil onder
water. Tijd voor de volgende stek dus en terwijl we daar naartoe varen
nuttigen we snel een boterham.
Op de tweede stek worden we achtervolgt door een donkere lucht. Een gordijn
van regen komt op ons af en de wind sterkt aan tot een dikke zes beaufort.
Ik kan met moeite overeind blijven staan op de bank en besluit al snel
om maar onderin de boot te gaan staan. Overboord vallen is geen pretje
met een watertemperatuur van 13 graden… Gelukkig vertrekt de bui alweer
net zo snel als dat ze gekomen is en even later genieten we weer van
het zonnetje. Ook de wind gaat weer wat liggen waardoor we weer secuurder
kunnen vissen. En dat lijkt nodig te zijn vandaag, want echt vanzelf
gaat het niet!
We zijn het middag uur reeds gepasseerd als ik voor de zoveelste keer de
immitatie whopper richting de oever smijt. Ik geef een flinke haal om
hem op diepte te krijgen en wordt gelijk verrast door een heerlijke
beuk. Ik sla de baitcaster goed krom en de snoek geeft gelijk goed tegengas.
Doordat de boot nog steeds een behoorlijke driftsnelheid heeft is het
lastig om in te schatten hoe groot de snoek is. Echter, als ze eenmaal
onder de boot door stuift gaat ze er heerlijk in hangen. Dat voelt goed!
Even later komt er een prachtig gekleurde negentiger bij de boot. Het
is lastig landen vanuit een snel driftende boot en even lijkt het mis
te gaan als de dreg opeens losschiet uit de scharnier. Gelukkig haakt
de staartdreg door deze beweging net een velletje onder de kin en zo
kan ik alsnog met deze schoonheid poseren. Negentig centimeter, prachtvangst!
Wat een kleurenpracht!
We driften verder. Met de driftzak aan de punt houden we nog steeds aardig
de gang er in. Regelmatig kijken we om naar de dobbers. Kan niet uitblijven
of er vertrekt er een keer een. Als ik voor de zoveelste keer omkijk
zie ik de spoel van André’s molen opstarten. Vis! Ik gooi snel
de beugel open en geef de hengel aan André. Er wordt contact
gezocht en de vis hangt. Geen reus dit keer, maar zo houden we wel actie.
Gehavende 70er
Er lijkt behoorlijk vis te liggen op dit talud en we besluiten nog een
drift te maken. Halverwege is het opnieuw de dobber van André
die vertrekt. Ditmaal laat de snoek helaas al snel los. Net iets te
veel weerstand gevoelt misschien? We zullen het nooit weten.
Het is tijd voor een andere stek. Ook hier kammen we de boel grondig uit.
Nu is mijn aasvis aan de beurt. Een mooie tachtiger heeft zich vergist,
maar weet uiteindelijk vlak voor de boot te ontkomen. We hebben de vis
gezien en kunnen er niet echt om rouwen. Het mooiste hebben we immers
al gehad. Ik stuur de boot verder en dan horen we André’s molen
opnieuw lijn afgeven. Even wordt er getwijfeld of André niet
gewoon vast zit, maar dat kan niet zo zijn aangezien de dobber zich
duidelijk dwars heeft verplaatst. Als André contact zoekt is
er zware weerstand, helaas van zeer korte duur want vrijwel gelijk schiet
de grote snoek los. Dit keer balen we wel, want deze hadden we toch
op zijn minst even willen zien!
We proberen of de snoek misschien trek heeft in een tweede hap, maar het
mag niet baten. We komen straks nog wel eens terug, eerst maar weer
ergens anders proberen. Zodoende starten we even later op de volgende
stek. Werpend met bulldawgs vissen we een steil talud af, terwijl de
aasvissen boven open water zweven. Na een dik half uur opeens een geweldig
geluid uit mijn reel. De ratelt knetterd en er wordt met behoorlijke
snelheid lijn genomen. Dat ziet er goed uit! Ik zet de reel even in
de vrijloop en zoek dan contact. Hengel achterover en hangen! Even lijkt
het een beste vis, maar dan begint er een wild geschud en ontbreekt
toch het gewicht. Die liet de adrenaline wel even goed stromen zeg!
Het blijkt wederom een mooie 80er te zijn die er met de voorn vandoor is.
Het valt me toch wel op dat je met witvis relatief meer ‘kleinere’ snoeken
tussendoor vangt dan met baarzen. Absoluut niet verkeerd want aanbeten
betekend actie natuurlijk, maar het is wel een interessant gegeven.
Ook deze vis zit keurig gehaakt en mag na een paar platen weer zwemmen.
‘Grootse’ plannen had deze vis
De dag loopt alweer rap tegen zijn einde. We proberen het nog even bij
de grote gemiste snoek van André, maar deze geeft helaas geen
thuis. Ook de stek van vanmorgen wordt nogmaals grondig uitgekamt zonder
resultaat. Ze waren duidelijk niet erg actief vandaag, hoewel we toch
weer een prachtige serie snoeken hebben mogen aanschouwen. Hopenlijk
de volgende keer weer wat meer actie op kunstaas, want dat blijft toch
het mooiste.
Groet,
Volkmar Strikkers
