Hoge verwachtingen
Vorig jaar, eind oktober, beleefde ik een absolute topdag met Hendrik Jan. Maarliefst twee 120+ vissen en een hand vol andere mooie exemplaren bezochten kortstondig de boot. Het jaar ervoor, zelfde weekend, ving ik ook al een 120+. Weer een jaar eerder was het Pieter met een 117. Het zal misschien toeval zijn, maar dit weekend van oktober heeft toch iets met grote vis. Reden te meer om een extra visdag in te plannen rond deze tijd.
De afspraak was snel gemaakt, maar even snel ook weer van de baan. HJ bleek toch te moeten werken vrijdag en dus stond ik er alleen voor. Geen aasvissen, een dooie accu… Niet bepaald een ideale uitgangspositie. Dan sms’t HJ opnieuw, donderdag gaat wel lukken. Ik gooi mijn planning om en de nieuwe afspraak staat als een huis…
Het is nog vroeg, ik ben een half uur onderweg en de telefoon gaat. HJ aan de lijn. Lichtbalk functioneert niet naar behoren. Dit ga je niet menen, wat nu? Ben al onderweg is het antwoord. Als dat maar goed gaat dan… Een half uur later dan gepland komt ook HJ aan bij de helling. Eerst maar even een bakje koffie doen terwijl een tweetal zware buien de boot alvast nat maken.
Als het opnieuw droog wordt rolt de boot van de trailer en blazen we naar de eerste stek. We besluiten op een ander talud te starten dan normaal. Gezien de voorspelde wind kunnen we hier nu nog terecht en later waarschijnlijk niet meer. Beide een dobberhengel en een fireball hengel. Beide een baars en een voorn. We zoeken een mooi steil talud op van twee naar vijf meter. De spanning stijgt, wordt het weer zo’n topdag als vorig jaar?
De volgende bui dient zich aan. Hagelstenen kletteren door de boot. Niet heel plezierig maar je wordt er in ieder geval niet echt nat van. Als we de bui uitkomen zie ik HJ plots opveren, hij grijpt zijn firball hengel uit de steun en slaat hem in één keer dubbel. Vis! En een beste…
De snoek laat zich vrij snel zien, ver over de meter en prachtig getekend. Dan vindt ze het mooi geweest en rost ze weg onder de boot. Ik draai snel de andere hengels binnen zodat we daar geen last van hebben. De snoek dendert lekker door. We kijken elkaar eens aan, het lijkt er op dat we weer zo’n dag als vorig jaar beleven!
Als de vis eenmaal uitgeraasd is grijp ik haar onder de kieuw, die gaat serieus over de 110 schatten we beide terwijl de vis nog eens goed door het lint gaat. Ik ben gelijk geraspt en bloed als een rund, alles is koud en nat. Ik leg de vis snel op de plank, 115 is de uitkomst. Dan wikkel ik mijn hand in een handdoek en pak mijn camera erbij, wat een plaat van een snoek! Niet extreem dik, wel breed en zeer fraai getekend. Oogt absoluut sjiek op de foto’s. Dan gaat ze weer overboord, de dag is al geslaagd!
Een schilderij en een bak tegelijk!
Nog geen half uur bezig en de eerste topvis is een feit, wat wil je nog meer? Terwijl de volgende donkere bui dichterbij komt stuurt HJ verder langs het talud, plots een stuiter op mijn dobber. Even blijft hij staan, valt een keer plat en zakt dan uiterst traag naar rechts weg. Gezien de vrij forse aasvis wacht ik even, maak dan contact en ga vol in de hengel hangen. De vis beweegt geen millimeter en we staan beide te grijnzen in de boot. Ja, dit wordt weer een topdag!
De vis zwemt rustig naar links weg en komt dan in het oppervlak, op een meter of vijftien van de boot. Haar halve lijf gooit ze in de lucht en we zijn beide zwaar onder de indruk van haar omvang. PR Materiaal voor mij! Die gaat goed over de 120!
Ik vraag HJ om de camera er bij te pakken en te filmen. Precies op het juiste moment, want de vis besluit een debiel lange run te nemen, ondanks de zwaar afgestemde slip en ratel. Het lijkt haar allemaal niets te deren, ze gaat maar door! Dan begint het weer te hozen en moet de camera weg. Jammer maar het is niet anders…
Zzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzz? Wat horen we nou? We kijken om ons heen, wat zoemt er nou zo? Een angstaanjagend geluid klinkt door de boot. Wat krijgen we nou? Ik vraag me af of ik mijn hengel nog wil vasthouden. HJ legt alles plat in de boot. Dan volgt een flits direct gevolgd door een flinke onweersklap. Oké, dit wordt wel erg heftig!
Ik pomp de vis naar de boot totdat de enorme massa langszij komt. Beide kijken we een beetje verbaasd, zo extreem lang is ze eigenlijk niet. Althans, niet zo lang als we hadden verwacht. HJ tilt de vis aan boord, het zal er om hangen of ze de 120 haalt. Op de plank komen we tot 118, een lengte die deze vis eigenlijk onwaardig is. Het is vooral die enorm hoge spekrug die indruk maakt. Wat een topsnoek!
We willen eigenlijk zo snel mogelijk weg van open water, bovendien zeikt het van de regen. Ik geef HJ snel een deksel aan waar hij zijn camera onder kan houden. In recordtijd een paar platen en snel weer overboord met de vis. Ze gaat er gelijk vandoor, net als wij. Midden op het water onder een onweersbui, dat kan nooit lang goed gaan. Het is jammer dat we op deze mannier niet écht kunnen genieten van deze vangst, maar op dit moment is het even niet anders…
Wat een bak!
Kolos van een snoek
Als we strak tegen de kant liggen, blijkt het toch bij die ene klap onweer te blijven. De bui trekt over en de wind zwakt weer af, we kunnen weer dus en gaan direct weer terug naar ‘ons talud’. We vissen nog zeker een uur door, maar vernemen geen enkele actie meer. Als de zon door komt besluiten we door te gaan naar de volgende stek, als de zon er vol op staat zal de actie daar mogelijk afnemen, dus kunnen we er maar beter zo snel mogelijk bij zijn.
We zetten de aasvissen weer over boord en HJ stuurt de boot langs het talud. Na een kwartiertje hoor ik hem zeggen, komt een snoekbaars zo… Het zal misschien een minuut duren waarna zijn dobber met een rotgang de diepte in suist. De haak wordt gezet en ja hoor, een knappe snoekbaars komt na flink gestamp in het oppervlak. Op bestelling, belachelijk gewoon! De vis gaat nog een keer de diepte in waarna HJ haar kan landen. Met 83cm een prachtvis!
Op bestelling!
We vervolgen onze weg langs het talud, amper tien minuten later slaat HJ zijn fireball stok krom, de aasvis werd opgetild en dat blijven toch heerlijke aanbeten om te voelen. Al die tijd lichte massa, die opeens met een schok verdwijnt. Even denken we aan de volgende knappe snoekbaars, maar het blijkt toch een mooie snoek te zijn.
Hendrik Jan weet ze altijd te vinden met de fireball
We laten de vis goed uitrazen en pakken haar dan aan boord. Erg fraai gekleurd en toch nog langer dan gedacht. Iets wat je, hoe protserig het ook mag klinken, al snel overkomt na het vangen van een of meer grote vissen op een dag.
Plaatje
We pakken de draad weer op en na een klein half uur komen we bij de hotspot van dit talud, waar HJ een enorme dreun krijgt op zijn fireball. De enige reactie mogelijk is keihard terug beuken, maar blijkt helaas niet voldoende en de vis schiet kort na de aanbeet los. Knap zonde, want dit zag er toch veelbelovend uit!
En ik? Ik kijk leuk toe, want mijn aasvissen willen ze niet meer vandaag. Ik probeer wat verschillende tactieken, vis afwisselend wat actiever of passiever met de fireball, maar het mag allemaal niet baten. Het is HJ die even visles geeft en ik zit al te wachten op zijn volgende aanbeet…
Die komt echter niet en we besluiten dat het tijd is voor de lunch. We varen een stevig eind terug naar de trailerhelling, om direct de lichtbalk even te kunnen bekijken. Kost wat tijd maar die kunnen we missen nu. Het is niet de meest productieve periode van de dag en bovendien zitten we al dik in de vangsten.
Helemaal aan de praat krijgen we de lichtbalk niet, maar het is al een stuk beter dan ’s ochtends. We happen nog even een broodje weg en blazen dan terug de plas op, die inmiddels is omgetoverd tot een binnenzee. De wind is enorm aangesterkt en daarmee ook de golven. We proberen het op het talud waar we ’s ochtends gestart zijn maar worden hier totaal weggeblazen. Dan maar door naar het tweede talud, hier besluiten we even voor anker te gaan. Secuur vissen is niet echt meer aan de orde nu, maar vis ligt er zeker en dus willen we het er zeker nog even proberen.
Als we een kwartiertje voor anker liggen lijkt mijn dobber heel traag te bewegen, hij ligt ook iets gekanteld. Beweging van de boot? Iets zegt me dat het toch een vis is en ik besluit gewoon te voelen. Ja hoor, wat een sluwe aanbeet! Ik zwiep aan en trek gelijk een 70er snoek in het oppervlak. Op het zware doodaasmateriaal niet echt wat je zegt sport en de vis ligt dan ook al snel naast de boot.
Omdat je dergelijke vissen vaak toch niet goed uitdrilt op dit materiaal besluiten we de snoek zo snel mogelijk te onthaken en weer te laten zwemmen. Geen zin in ongelukken vandaag, heb net mijn hand weer dicht…
We vissen nog even door en besluiten dan weer slepend aan de gang te gaan. Het talud geeft echter geen vis meer prijs. Wat nu? De andere taluds zijn totaal niet bevisbaar en dus besluiten we een lange drift te maken midden over diep water. Gewoon afwachten wat we tegenkomen!
Halverwege opeens een ondiepe bult. Kijk, zo vind je nog eens wat! Dan giert de baitrunner van HJ het uit. Zijn aasvis is gepakt en een fraaie snoekbaars knokt er stevig op los. Toevalstreffer of niet, we zijn er blij mee. Misschien volgen er nog wel meer?
Fraaie verassing
We maken nog drie lange drifts over diep water, maar de koek is op voor vandaag. Nou hebben we ook al een paar beste plakken gevangen en dus klagen we niet. De wind en golven worden ons iets te gek en we besluiten er een eind aan te breien. Om drie uur komen we weer aan bij de helling, ruimen alles op en bekijken de foto’s nog een keer. Vissen zo rond de twintigste oktober, volgend jaar maar weer?
Groet,
Volkmar Strikkers
John,
Ik laat gewoon in mijn contract opnemen dat ik de week rondom 20 oktober niet aanwezig, dan wel bereikbaar ben. Een beetje flexibel moet je werkgever zijn toch… :)
Groet,
Volkmar
Volkmar, ik heb net gehoord dat je volgend jaar moet overwerken dat weekend. Zonde zeg!
Lijkt me wel ja :)
HJ