Vissen waar de vis zit
Na een stevige werkweek de vrijdag al kunnen spijbelen met Michel om naar het grote water te gaan. 35 Snoekbaarzen over een hele dag waren ons deel.
Het weekend zelf kwamen we na wat beraad toch weer op de stek van de week ervoor uit. We zouden de stekken waar we de week ervoor successvol waren geweest met jerkbaits nu met de pen en het sleepie gaan benaderen om zo de stek wat meer met rust te laten.
Direct na aankomst werd er door twee boten geankerd op een veilige afstand van de stek waarna al snel de eerste pen het luchtruim doorkliefde.
Traditioneel mep ik bij het penvissen de eerste aanbeet altijd mis en ook hier ging dat niet anders want toen mijn pen wegzeilde en er flink lijn werd genomen wist ik ook nu weer een gat in de lucht te slaan.
De andere boot met Michel en John was inmiddels wel successvol want al snel stond John met een kromme bamihengel de eerste snoekbaars te drillen.
Gelukkig waren hierna ook wij snel aan de beurt en diverse mooie snoekbaarzen zagen even een glimp van de bovenwaterwereld. Frappant was dat Michel en John alles op de pen vingen en wij 30 meter verderop alles op de sleep.
Zo rond het middag uur viel de stek helemaal stil en besloten we het verderop eens te proberen met jerkbaits. Helaas miste Jeroen hier de enige aanbeet die kwam en bleef het verder akelig stil.
Na wat overleg besloten we te gaan lunchen om daarna met grotere aasvissen op de fireball en onder de dobber verder te gaan. Ook hier bleef het even stil maar uiteindelijk wist Jeroen mij te melden dat zijn aasvis gepakt was. Een snoekje van in de 70 centimeter was de boosdoener.
Bij het volgende driftje weer aktie aan de kant van Jeroen en ditmaal was het een fraaie snoekbaars die zijn fireball voorn wilde hebben.
Inmiddels waren John en Michel ook aan dezelfde drift begonnen en toen ze bijna ter hoogte van onze boot waren aangekomen hoorden we het belletje wat John op zijn bijhengel had zitten flink rammelen waarna de aanslag en een ferme dril volgden.
Mocht ik vorige week een dikke 90-er in de boot landen, dit keer was de beurt aan John, een werkelijk prachtige 90-er in paaikleed was zijn deel.
Na nog twee uurtjes doorgevist te hebben de boot getrailerd en moe maar voldaan de huisreis aanvaard.