The one that got away…
And the one that didn’t… Een tegenstrijdig begin van dit verslag, welke twee vissessies beschrijft. Alhoewel? Eigenlijk hoorden de uren tussen de twee momenten aan het water ook bij de totale sessie, want mijn gedachten weken geen moment. Noem het gedreven, noem het gestoord. Maar er zijn van die vismomenten die je nog dagen bezig houden. Momenten waar je wat mee moet, momenten die je moet afsluiten. Althans, bij mij wel… Zondag om iets voor vijf gaat de wekker. Het wordt pas om acht uur licht, toch wil ik op tijd ter plaatse zijn. Ik sluit me vandaag aan bij...