Wat je niet ver haalt is ook lekker!
Dit keer een verslag van een interessante locatie voor meerval in Frankrijk: de Moezel! Zelf heb ik er ook een keer gevist en gelijk succes geboekt. Dit verslag van Bob, Bram en Hendrik Jan geeft een mooie weergave van wat daar mogelijk is. Ook al is het verslag alweer van enige tijd terug, het geeft aan dat als je zin hebt om je geluk in het buitenland te beproeven, je voor meerval echt niet alleen naar de verre bestemmingen als Po in Italië en Ebro in Spanje hoeft! Check voor vertrek wel de formaliteiten want die kunnen natuurlijk in de tussentijd zijn gewijzigd. John Smit.
Na een aantal Ebro trips werd het tijd om eens wat dichterbij te gaan experimenteren. Omdat de beschikbare tijd en de mogelijkheden moeilijk te combineren waren moest ik zonder mijn vaste meevalmaatje Ed Elferink op pad. Gelukkig waren er een aantal zoons en de hond bereid hun medewerking te verlenen zodat mijn vrouw en dochter elders vertier konden vinden. Het zoeken van een stek binnen een redelijke afstand was niet heel eenvoudig, op de Maas over de grens mag in begin mei niet op roofvis worden gevist volgens de “deskundigen” en hier in Nederland al sowieso niet dus ben ik op zoek naar info gegaan in Loraine. Hier had ik jaren ervaring met karpervissen en de Moselle spreekt mij erg aan, niet bloedheet en matige stroming met veel wisselende bodemdieptes. Na een tijdje kreeg ik contact met David, een Franse meerval visser, die het wel leuk vond ons op weg te helpen. Na heel wat heen en weer mailen spraken wij af dat we op 29 april zouden aankomen. Helaas opende het kampeerseizoen daar op 1 mei, dus moesten we het weekend thuis blijven. Maar uiteindelijk konden we dan op 1 mei vertrekken.
Na een ontspannen rit met boottrailer (dus rustig) kwamen we na 6 uurtjes aan op de camping. Wel aardig om te vermelden dat 1 mei een feestdag is en dat volgens mij heel Frankrijk gesloten is, alleen de camping niet. Om de kosten binnen de perken te houden zijn we gaan camperen op Camping La Paquis. Direct aan de rivier in Corny sur Moselle. Wat erg fijn is dat er pal naast de camping een prima jachthaventje is met een goede helling en drijvende steiger die afgesloten wordt zodat niet iedereen overal aan kan komen.
Na het opzetten van de tent ontmoeten we David, onze franse gids, die met zijn boot kennis kwam maken en zoals te verwachten; natuurlijk konden wij geen vergunningen kopen op 1 mei. Dus voeren we met zijn bootje alvast wat stekken af om bekend te raken met het water. In begin mei mag je daar ook niet met kunstaas of natuurlijk aas op roofvis vissen maar als je alleen op meerval vist en wormen en of inktvis gebruikt en dus geen snoek of snoekbaars zou kunnen gaan vangen heeft niemand daar een probleem mee. Buiten de vakantieperiode kun je alleen maar een jaarvergunning kopen voor +/- € 64,00. Hiervoor mag je dan met 4 hengels vissen in bijna de hele Moselle. Vanuit het haventje vind je prima stekken binnen 5 km met diepten van 3 tot 10 mtr. Een klein stuk stroom afwaarts splitst de Moselle zich en gaat de beroepsvaart linksaf maar leuker voor ons is rechtsaf omdat zich daar een stuw bevindt. Hiervoor zijn een aantal erg boeiende stekken te vinden. Dinsdag konden we om 9.00 vergunningen kopen in de hengelsportzaak in Pont a Mousson (Avenue Georges Guynemer) waar we natuurlijk om 9.01 uur ook waren. De eigenaar verkoopt wormen, aasvissen en andere beste nuttige zaken zoals lood, haken, kunstaas en spreek ook (wat) engels.
Eindelijk konden we dan gaan vissen, om 10.00 uur lagen we al wormen te verdrinken in de Moselle. Rustig met de stroom mee over de diepere gaten en maar zachtjes pompen om de beestjes een zo uitdagend mogelijke verschijning te laten zijn. Wel hadden we nog een extra rubberen inktvis boven de wormen gemonteerd zoals Lucas eerder beschreven heeft. Het wilde die dag niet vlotten, de meerval had mogelijk nog last van de 1 mei viering dus geen stootje. De volgende dag gingen we met David vissen vanuit Pont a Mousson. Hier zouden we volgens David in juli en augustus zeker meerval kunnen vangen maar in mei?…
.
Ongeveer een half uur stroom opwaarts ligt een stroomversnelling en dat is voor de grote meerval dé topstek! Er staat daar bijna 13 meter water toen wij er waren en het zag er inderdaad spannend uit. Let wel op je dieptemeter als je er naar toe vaart en houd de buitenbochten aan omdat de rivier er plaatselijk heel ondiep is. Vanaf de stroomversnelling zijn we driftend weer teruggegaan. Het ging niet vanzelf, maar ja dat krijg je als je in mei gaat vissen volgens David.
Om 20.00 uur werden we aan tafel verwacht dus om 18.00 begon de tijd te dringen. We dreven over een diep gat met een lange steile helling toen ik op de Eagle opeens een hoop obstakels zag op de bodem. Ik zei “Bob dit is een leuke stek” en direct werd de top van mijn Zebco Rhino eindelijk het water ingetrokken: LEKKERRRRR. Het is overigens een wereldhengel voor dit werk; ziet eruit en voelt als een snoekbaarsstok maar wat een kracht, prima! Het was erg leuk om weer eens te voelen Wat een silure aan kracht beschikbaar stelt voor ons vermaak, hoewel de vis niet erg groot was
.
David was erg blij dat we niet voor niets naar zijn stekken waren gekomen. Het visje was ongeveer een meter maar opende perspectieven. En zoals David meldde: “goed voor het moraal”. Nog geen 100 mtr. verder zag ik weer rommel op de bodem en jawel: weer feest, dit keer een betere vis. Er werd redelijk “gemopperd” uit de boot van de gids waar Bram ook graag wilde vangen: “Het zijn altijd dezelfde” enz.enz. David spreekt geen woord Nederlands maar begreep de strekking van de teksten direct.
.
.
Nadat we het dier met de draagzak/brancard op de kant hadden moesten we natuurlijk allemaal op de foto met het bewijs. Daarna moesten we, om problemen met de vrouw te voorkomen, toch echt richting diner. Op voor ons inmiddels bekende wijze werden er alle registers opengetrokken om het ons naar de zin te maken. Tjonge wat zijn de mensen daar gastvrij. De hartige taart is daar uitgevonden en nou dat hebben we geweten. Gelukkig is het drijfvermogen van ons bootje ruim voldoende. Samengevat: super!!
Na een heel gezellige avond (laat) stonden we de volgende dag wat later op en na de bootschappen waren we tegen de middag weer aan het vissen. Alweer in het begin van de avond na wat serieus “clonk-werk” kreeg Bob op nog geen 2 meter onder de boot zijn eerste aanbeet. Mogelijk herinneren jullie je hem nog; een aantal jaren geleden heeft hij de foto wedstrijd op de meervalstudiegroep site gewonnen met zijn Meerval van wel 65 cm. Nu moest dat record natuurlijk sneuvelen! Dat gebeurde ook en deze was beslist 10cm groter en het bewijst dat (een deel) van de jeugd ook meerval kan vangen.
Het gebrom van mijn Bram werd er overigens niet minder van, hij had al 4 vissen gevangen die samen zeker goed waren voor 100 gram (2 zonnebaars en 2 dwergmeerval), maar nog altijd geen meerval. Bob had het genoegen om dit regelmatig aan zijn grote broer te melden
.
Helaas is het nadrukkelijk verboden om anders dan met boilies in het donker te vissen dus na het verwerken van de emoties moesten we toch weer richting tent. Onze laatste visdag begon eigenlijk vertrouwd, veel bewegen en rond kijken maar weinig vissen vangen. Deze foto is op een erg interessante stek genomen: Veel stroom en diep, maar ook heel belangrijk, als je langs de brug omhoog loopt en dan rechts kijkt kun je daar een heerlijke lunch kopen als je van zoete en andere Franse broodjes houdt.
.
Aan het einde van de middag begon de lucht te betrekken en vormden zich best akelige wolken. Even later werden we gebeld door David die ons waarschuwde dat het in Pont a Mousson met bakken uit de lucht kwam met veel onweer en dat de straten onder liepen. Het was beter om beschutting te zoeken. Wat later zagen wij voor onze tent wolken steeds zwarter worden maar wel erg om ons heen. Toen de cirkel wolken al een uurtje rondom ons bleef besloten we de laatste dag niet zo te laten eindigen en zijn toch weer de rivier opgevaren.
Het werd wel snel donker dus we bleven bij de haven in de buurt clonken. Al snel kwamen er aardig wat echo’s op het beeldscherm en vlotjes nam een van deze vissen weer een pluk wormen. Het is beter voor de sfeer om niet te vermelden aan welke hengel deze pluk hing. Maar ik vermaakte me weer bijzonder met deze vis die eigenlijk gewoon klein was, maar voor de statistieken een fijne bijdrage leverde. De volgende dag reden we op ons gemak om 14.00 richting huis met het gevoel dat dit een ideale manier is om toch met wat warmer weer, binnen een redelijke reistijd en niet te kostbaar een serieuze meerval te vangen.
Wij zagen foto’s van vissen tot ongeveer 2mtr. en een fijne 50kg. Okay, de Ebro is spectaculairder, maar de mogelijkheid om hier een paar lange weekends met heel veel plezier door te brengen spreekt ons heel erg aan. Ik denk niet dat er veel medevissers voor 3 of 4 dagen naar Spanje of Italië kunnen of willen gaan. Daarvoor denk ik dat de Moselle een prima alternatief kan bieden. Je hoeft je vrouw en anderen niet beslist elders onder te brengen als ze niet vissen er zijn in de omgeving veel hele mooie steden te bezoeken en veel wandel- of fietsroutes. Wij gaan zeker terug!
Bob, Bram en Hendrik Jan Mok
