Voorvissen NKS Gooimeer
Normaal gesproken vissen we dan ook de wedstrijdtijden op het water om een zo accuraat mogelijk beeld van de omstandigheden te krijgen maar vandaag besluiten we om er bij het krieken van de dag op te gaan om zo in ieder geval ook even aan onze recreatieve behoeftes toe te geven. Ik ken hier namelijk wat ondiepe kantjes en richeltjes waar je in de vroege ochtend nog wel eens een paar mooie vissen kunt pakken. Ook al heeft het niet veel met de wedstrijd te maken, omdat die vissen tegen 08:30 als het begint al lang weer weg zijn, je wilt ook wel eens lekker vangen.
In de ochtenschemer varen we dan ook richting het eerste richeltje dat feilloos wordt aangevaren dankzij de GPS. Allebei een handhengeltje met een niet al te grote shad en inderdaad weten we binnen een tiental meters vis na vis te foppen. Geen enorme toppers maar de teller loopt lekker snel op richting 10 vissen. Tegen de tijd dat het goed licht wordt is het feest weer over maar hebben we al een stuk of 12 vissen aan boord gehad. Daarnaast vingen we nog een brasem die wel wat zag in het botje van artbaits.
We besluiten om het meegebrachte penmateriaal in stelling te brengen, niet ons meest sterke punt maar misschien levert het de betere vissen op en geeft het toch clues voor de wedstrijd. Vlot wordt er dan ook geankerd en al snel doorklieven de pennen de lucht richting een mooi steil talud. Het duurt niet lang voordat mijn eerste pen fraai wegduikt en na het strakdraaien op de vis blijft mijn zwabberstok in een mooie hoepel staan, een teken dat er een goeie vis in aantocht is. De vis blijft lang diep, neemt met regelmaat wat lijn en trekt de hengel meermaals in een fraaie hoepel. Toch moet ze uiteindelijk het onderspot delven in de strijd tegen de demping van de hengel en de rek in het nylon. Ook Jeroen laat zich niet onbetuigt als hij even later een volgende vis weet te vangen, een mooie vis in de 60 centimeter is het resultaat.
Hierna blijven we nog zeker een uur plakken op de stek, we voeren wat stukjes vis, we slepen de omgeving wat af maar wat we ook proberen we weten geen aanbeet meer uit te lokken en besluiten maar weer over te stappen op de shad.
Dit blijkt een goede keuze te zijn want al vrij snel haken we een aantal fraaie vissen. De ene 60-er na de andere 70-er vind zijn weg naar boven en mag even op de gevoelige plaat om dan weer te mogen zwemmen. Ondanks de steeds verder aanwakkerende wind hebben we de grootste schik en vangen we een serie vissen waar je ‘U’ tegen zegt.
Als we even vlot uitreken wat het NKS gemiddelde over 7 vissen zou zijn komen we op een slordige 483 centimeter uit, een resultaat waar we in de wedstrijd voor zouden tekenen !