Vissen in Costa Rica, deel 5 “Verandering van spijs”

Na drie dagen  popperen, trollen en life-baiten op Rooster fish, hadden we vandaag zin aan andere visserij voor de afwisseling. Die Rooster voor John komt verderop in de week nog wel. De windverwachting is 2 Bft, dus kunnen we verder de oceaan op om te gaan speed-jiggen. Het plan is om bij de rivier monding snel een dozijn sardines te vangen en dan gas te geven richting “Isla de Cano”, dat hier zo’n 25 km uit de kust ligt.

.
Terwijl we volgas bijna bij de riviermonding zijn, stopt Pablo plots de boot en keert. Er is hier een groep Roosters in het ondiepe aan het jagen op scholen hardertjes. Wij pakken snel onze popper hengels en gooien het jachtgeweld aan. Bij de tweede worp heeft John een Rooster achter z’n Cotton-Cordell popper zitten, die hem vervolgens bij de aanval finaal mist,… dus,..

.
Zo snel als ze kwamen zo snel zijn de Roosters weer vertrokken, we vervolgen naar de oceaan. Omdat het zo mooi rustig is, kunnen we vlakbij een grote rots komen, waar normaal teveel branding staat om een paar worpen met de popper hengels te doen. Nu dus wel! De eerste twee worpen van ons wekken geen effect, maar in de derde worp wordt de Cotton Cordell popper van John op brute wijze gegrepen, net buiten het bruisende water dat van de rots terugslaat.

.

“Snapper!” roept John, die een grote gekleurde staart boven water had zien komen en legt kordaat zijn hand op de spoel om te voorkomen dat de snapper terug gaat naar de rotsen onder water. Wat deze wel wil….. De Yasei hengel gaat krom tot in het handvat en verder, de vis trekt als een bull dozer. Gelukkig grijpt Elrich in en trekt de boot achteruit bij de rotsen weg terwijl John nog steeds zijn hand op de spoel houdt. En er nogal gespannen bij kijkt…… De snapper komt los van de rotsen maar besluit nu met een noodgang door te zwemmen naar de volgende rotspartij verderop, onder de boot door. Elrich trekt de boot verder naar achter zodat John met diezelfde kromme hengel van achteruit de boot naar voren kan lopen om de lijn vrij te houden van de boot. Dat lukt! En daarna blijft de snapper los van de bodem en ligt een paar minuten touwtrekken later in het net, waar hij maar net in past. Wat een vis! Prachtig! Een zogenaamde “dogteeth snapper”, een hondentanden snapper dus. En hij maakt zijn reputatie meer dan waar. Een paar grote messcherpe voortanden sieren zijn gebit. John is bij als een kind, helemaal als Pablo vertelt dat deze snappersoort nog sterker is dan de Cubera snapper! Dat blijkt wel uit het feit dat de achterste dreg van de popper is uitgebogen, dat ging maar net goed…. Snel worden een paar platen geschoten.

Wat een geweldige vis en vechtmachine, super!

Pablo net zo blij als John. En kijk naar dat gebit (van de snapper)!

.

Na alle commotie gaan we verder met ons oorspronkelijke plan. Pablo vangt het dozijn sardines, John zit na te genieten en bij Roel knalt Jack Crevalle # 14 van deze trip op een Roosta-popper. De JC’s gaan inmiddels zonder plichtplegingen weer het ruime sop in.

.

We maken een lange run in de richting van Isla de Cano. Pablo heeft een groot aantal waypoints van rotspartijen onder water. De tactiek is simpel:  3 keer de speed jig omhoog werken, als er geen aanbeet komt, verplaatsen we snel naar een nieuw way point. We werken er zo een stuk of 4 zonder succes af.  Op weg naar waypoints aan de oceaankant van Isla de Cano krijgen we een nieuwe demonstratie van de overdonderende natuurpracht van Costa Rica: vliegende vissen, zeeschildpadden en een grote Manta rog die in het oppervlak zwemt; we kunnen hem (of haar ?) tot op een paar meter afstand bewonderen, wat een voorrecht hier een weekje deel van uit te maken.

.

Bingo
Op het volgende way point is het Bingo!  John staat als eerste met een kromme hengel, waar een kleine Amber Jack verantwoordelijk is voor is. Niet snel daarna wordt de jig van Roel onderschept door een bijzonder kleurige bewoner: een Rainbow Runner.

Roel met een fraai exemplaar

Rainbow runner, kleurenspel

.

De vissers wijsheid dat het met speedjiggen “Alles of niets”  is, wordt hier de waarheid – deze structuur is een ware vismagneet en regelmatig staan we alle drie met een kromme hengel, onze stuurman Elrich is ook mee gaan vissen, wat een pret ! In een hoog tempo vangen we kleinere amberjacks (12), die de jig missen, los-schieten, weer opnieuw de jig pakken en onze niet kinderachtige hengels in een boog trekken die de power van de meeste zoetwatervissen doet verbleken. Daarnaast lossen we ook nog de nodige visen, continu actie, prachtig! We hopen op de grote(re) Amber Jacks die die ook tussen moeten zitten, Waarvan er 1 bij John, de voor GT’s ontworpen “Caranx-Kaibutsu” hengel in een volle hoepel trekt.

Fraaie amberjack

.

Comedy Capers
Net als met wrakvissen moeten we ons voor het speedjiggen goed positioneren boven de onderwater rots en laat de wind ons eraf driften. Na een keer herpositioneren staan we beiden met een kromme hengel, wat in het oppervlak een double hook up rainbow runner blijkt te zijn. In een vlaag van miscommunicatie denkt Roel: “leuk een gezamenlijke foto met een kleurrijke vis”, denkt “Mr Perfection” John: “nee de vissen moeten beiden in dezelfde richting kijken” en vraagt Pablo waar zijn aasvis blijft – hij wil de Rainbow runner boven het rif uitlaten op zoek naar iets groots dat deze niet misselijke aasvis in 1 hap kan opslokken. Het volgende gebeurt:  Pablo pakt vertwijfelt de camera – huh? Picture ?, bij Roel glibbert de vis tijdens het omdraaien uit de handen en overboord en de vis van John wordt na een snelle foto door Pablo gepakt en aan een circle hook montage gerigd,…  Resultaat: 1 gelukkige en 1 ongelukkige vis, geen duo foto en we zijn nu aan het vissen op iets heel respectabels. We gniffelen nog wat na over de consternatie en spreken af dat als het lukt we één van de volgende dagen wel een duo foto maken…..

.
Na een uur is het uit met de pret – er steek een 4 bft op vanonder een donderbui, dat verder vissen niet mogelijk maakt – we verlijeren te snel. We besluiten de terug tocht te gaan maken, die zal met de steeds pittiger wordende golven en hardere wind sowieso langer gaan duren en dan houden we nog wat tijd over om in de buurt van de kust nog iets anders te proberen. Dat bleek waar te zijn; ruim een uur later en doorweekt en doorwaaid zijn we terug in de rivier.

.
Prijsvraag!!

Voor ons laatste uur (met al deze actie is de tijd gevlogen) gaan we vissen op onze start plek van de ochtend. Wederom zien we Roosters jagen op mullets (hardertjes), maar nu is het laag water – er staat nog een meter of zo. Pablo monteert een sardine op een freeline hengel. Wij popperen ondertussen vrolijk door met ondertussen behoorlijk verzuurde en zere armen en schouders na zo’n dag actie. Heel voorzichtig wordt de sardine gepakt, door wat een soort Snapper blijkt te zijn, een prachtig gekleurd beest. Met de sardine nog half uit zijn bek worden de plaatjes geschoten, wat een schrokop!

.
Nu het volgende: 

Volkmar heeft zich tijdens zijn Mexico vistrip verdiept in het uitgebreide assortiment van de Snappers die rondzwemmen in de diverse zeeën. In diverse mailwissels zijn we daar al achter gekomen. En het lijkt ons leuk te weten hoe de kennis over snappers bij onze lezers is.
==> Er ligt een leuke prijs klaar voor de lezers die de juiste soort snapper op onderstaande foto weten te raden.

==>De oplossing kun je hieronder in het reactiesysteem geven

Prijsvraag: welk type snapper is dit??

.
Eenmaal weer terug in Sierpe zien we al snel onze huiskrokodil, die in snel tempo tammer aan het worden is. Hij komt snel de fileerresten halen van ons avond eten, die onder onze neus naar binnen worden geschrokt.  Over drie dagen kunnen we hem aaien als het zo door gaat !

De huis-kroko; lekker smullend van wat visresten.

Waar in dit plaatje ligt de krokodil?

.
Na de “speed-jig”onderbreking gaat morgen het vizier weer volledig op een Roosterfish voor John. Maar eerst genieten we na van een fantastische dag met opnieuw nieuwe soorten en schitterende actie!

Groeten  Roel en John

Gerelateerde artikelen:

• Vissen in Costa Rica, deel 8 “de finale”
• Vissen in Costa Rica, deel 6 “een dag met maar 1 aanbeet”
• Vissen in Costa Rica, deel 4: “een slepende dag”
• Costa Rica: zelf er naartoe? Hier zijn de tips!
• Vissen in Costa Rica, deel 3; “Vissen voor de pot”