Van roofvis naar witvis
De laatste dagen van Maart zijn prima besteed met het vissen op baars en snoekbaars en we wisten enkele mooie series vissen boven water te toveren. Helaas lukte dit ons niet tijdens de wedstrijd van het NKS op het Volkerak, waar ik me toch over het algemeen aardig thuisvoel maar dat maakten de dagen die we daarna visten meer dan goed. Werpend en vertikalend vingen we series vissen waar je ‘u’ tegen zegt waaronder enkele kapitale baarzen.
Het roofvisseizoen is inmiddels al weer een paar weken gesloten en naast dat ik wat minder ga vissen, een aasvissenbak wil metselen (hierover binnenkort meer) en de koi vijver wil gaan verbouwen is de gesloten tijd ook altijd een prima moment om te kijken of ik het pen en korstvissen nog niet verleerd ben. Daarnaast staan er nog wat nachtjes geplanned die zowel vanuit de boot als vanaf de kant gevist gaan worden.
Dat penvissen gaat in eerste instantie vrij moeizaam. 2 blanks op rij,vermoedelijk veroorzaakt door het nog koude water worden gevolgd door een 3e sessie waarin ik een 60+ zeelt weet te vangen op 2 maiskorrels.
Een ochtendsessie met Michel op een putje in de uiterwaarden levert voor mij niets op maar Michel weet met vastlood een mooie oude schub te foppen. Het is daarnaast toch ook wel weer heel rustgevend om een ochtendje naar het rode puntje van de pen te kijken en omring te zijn door alleen maar natuur.
De zondag na het ochtendje met Michel heb ik afgesproken met Volkmar om bij hem in de buurt te gaan korstvissen en pennen. Echt veel success hebben we niet, ik weet enkele brasems te vangen onder de pen en zelfs een leuke ruisvoorn op een korrel maïs. Pas in de loop van de middag werkt er een karper mee door een broodvlok naar binnen te zuigen. Gezien de lokatie is het een beetje ‘streetfishing’ maar dan op karper :)
Er wordt dus zeker wel gevist, waarbij ik hoop dat het water binnenkort wat warmer wordt waardoor het vissen op graskarper weer een beetje aantrekt…. blijft toch mijn favoriete bezigheid zo in de gesloten tijd.