Tropisch Warm
Afgelopen zondagmorgen 5:00 uur. Mijn mobiele telefoon laat een vrolijk wijsje horen. Zonder moeite stap ik uit bed. Vandaag ga ik met Hendrik Jan de Waal op. Een machtig grote rivier.
Het KNMI heeft een ‘fantastische’ dag voorspeld. Tropische temperaturen en weinig wind. In het algemeen niet echt bevorderlijk voor de vangsten. Het eerder voorgenomen Gooimeer hebben we om die reden dan ook verruild voor de rivier. De vangstberichten die we telefonisch doorkregen over het Gooimeer waren simpelweg slecht. Een rivier is van nature wat troebeler, wat onze kansen in theorie moest verbeteren.
Om 7:30 zien Hendrik Jan en ik elkaar op de trailerhelling. Het is toch altijd weer bijzonder dat we in staat zijn om op de minuut af te spreken terwijl een ieder van ons vele kilometers (ik zo’n 140) moeten rijden. Het materiaal wordt in de boot geladen en de bun gevuld met de aasvis. Een frons op het voorhoofd van Hendrik Jan… Ik was fout bezig.. Ik bleek ruisvoorns onder de 15cm te hebben meegenomen. En dat mag niet. “Ich habe es nicht gewüsst” zeg ik nog, maar was toch stiekem wel blij dat mijn vismaat de regels beter kent dan ik. De visjes daarom direct hun vrijheid gegeven. Van boerensloot naar rivier. Je maakt wat mee als plattelands ruisvoorn.
We beginnen met het uitverticalen van een aantal kribvakken. De stroming is soms hard. Gelukkig heeft de 80-ponds Vector daar geen problemen mee. Dieptes tussen de 1 en 7 meter passeren we zonder een aanbeet te kunnen ontlokken. We besluiten daarom te ankeren en het werpend te proberen. Een snoekbaars vergist zich in mijn gepresenteerde roze dull-shad. Daarna blijft het stil. Althans met aanbeten. De dikke en snelle V8 aangedreven speedboten zijn in inmiddels wel gearriveerd. Ieder z’n hobby….
Snoekbaarsje op de dull shad
We verhuizen naar de binnenbocht van de rivier. Ze moeten toch ergens zwemmen nietwaar? Op een flinke baars na voor Hendrik Jan zijn ook daar geen rovers te vinden. Dode aasvis gepresenteerd op een fireball doet helemaal geen aanbeet ontlokken.
Terug naar de buitenbocht maar weer. Ik besluit the good old twister (waar het ooit allemaal mee begon 25 jaar geleden) aan mijn lijn te binden en weet al werpend snel achter elkaar een aantal aanbeten te forceren. Helaas wordt er maar één verzilverd. De daaropvolgende aanbeet doet me afscheid nemen van de twister. Balen..
De zon is inmiddels flink in kracht toegenomen en dat is te voelen op de huid. Het smeren lijkt niet meer te helpen en ook de verkoelende dranken in de koelbox zijn niet opgewassen tegen zoveel zonnestralen. De drankjes warmen langzaam op. We besluiten nog even naar de binnenbocht te gaan. Hendrik Jan weet snel al werpend een snoek te vangen.
Snoekje werpend gevangen
Kort daarna ook nog een grote winde op een geworpen shad. Voor mij een bijzondere vangst om te zien. Snel monteer ik een kleine lepel en probeer meer windes of roofblei te verschalken. Het blijft bij die ene winde
Leuke winde op een geworpen shad
We passeren een fabriek waar veel meerpalen staan. Dat ziet er toch heel vissig uit. Hiiiiiiiiii… een sterke riviersnoek heeft de shad van Hendrik Jan vol genomen en laat de kleine Shimano-molen gillen van plezier. Snel op de foto en weer laten zwemmen. Met een krachtige staartslag verdwijnt de vis in de diepte.
Riviersnoekje op vertikaalmateriaal, altijd leuk
De warmte en toegenomen waterrecreatie doen ons besluiten dat dit de laatste vis was. Om 13:30 zijn we weer bij de trailerhelling. Het was een mooie ochtend. Uiteindelijk hebben we 6 vissen weten te vangen. Waarbij fel gekleurd en snel gevist kunstaas het meeste werd gewaardeerd door onze onderwatervrienden. Een prima eind van de week.
