Trinityriver, Texas, Alligator Gar
Over circa 10 dagen gaat team Dutch Anglers richting Texas om daar de alligator gar te belagen. Schitterende visserij op echte oervissen, we kunnen niet wachten. Aangezien het niet één van de meest subtiele visserijen op aarde is zit het dus bij het overgrote deel van de Dutch Anglers wel goed :)
We gaan in ieder geval proberen om jullie te voorzien van zoveel mogelijk updates vanuit de states. E.e.a. afhankelijk van de beschikbaarheid van internet.
André de Wit die deze visserij al eens beoefende voorzag ons van de nodige tips en een fraai fotoverslag met vissen om van te watertanden.
Mei 2008, Adriaan en ik zijn in Texas om achter de alligator gar aan te gaan. Als je zoiets van plan bent kun je niet om Kirk Kirkland heen. Hij is dé gids voor het vissen op de gars. Meestal op de Trinityriver, maar ook andere rivieren en grote reservoirs worden door hem bevist. Een beetje keus is wel nodig, want door sterk wisselende waterstanden kun je veel stekken niet bevissen.
We vissen met ons eigen meervalmateriaal, dat is zwaar genoeg voor deze visserij. Het meenemen van eigen materiaal is overigens niet nodig, want Kirk heeft genoeg hengels en reels om te gebruiken. Maar eigen materiaal vist toch het prettigst. Het is wel een wat lompe visserij, met flinke stukken karper als aas!
Adriaan is de gelukkige die de eerste gars landt. Twee vissen rond de 130cm komen voor een korte fotosessie in de boot. Het is onze eerste kennismaking met gars en ze zijn erg imposant om te zien. Ook de 3e aanbeet is voor Adriaan maar zorgt gelijk voor problemen.
Het is duidelijk een grotere vis en deze zwemt onder een omgevallen boom door! Voor elk probleem een oplossing en Kirk gooit met een andere hengel achter de boom om de lijn op te pikken. Hierna geeft Adriaan flink wat lijn, zodat ik er een flesje aan kan knopen en Kirk de lijn kan doorknippen. De bedoeling is om deze dan weer aan elkaar te knopen (zonder boom ertussen) waarna Adriaan weer verder kan drillen.
Het liep iets anders, de gar was het zat en nam een run. Trekt de lijn uit de handen van een scheldende Kirk. Ook het flesje wat ik voor de zekerheid aan het monteren was kan ik niet vasthouden en gaat de gar achterna. Gelukkig waren we nog niet zover om de lijn door te knippen, want het flesje zat nog niet goed vast! Wonder boven wonder is de lijn inmiddels vrijgekomen van de boom. Adriaan drilt weer verder terwijl ik wat foto’s neem. Als de gar uitgedrild is wordt de boot klaargemaakt om hem te landen.
Wanneer Kirk de gar binnenboord tilt, staan we allebei verbijsterd te kijken. Wat een bakbeest! We komen tot een lengte van 194cm. Het gewicht wordt berekend aan de hand van de lengte en omvang en komt uit op 83 pond. Kirk noemt de vis trouwens nog steeds een baby gar!
Het landen van de gars gaat trouwens ook op een aparte manier…
Kirk maakt van gebruik van een stuk touw, waar hij een strop in maakt. Die gaat over de kop en tot achter de borstvinnen van de gar. Dan trekt hij de strop vast en kan de gar binnenboord getild worden. Klinkt simpel, maar dat is het niet! Vaak spurten ze al een paar keer door de strop heen, voordat Kirk deze kan aantrekken. Ook van de boot zijn ze niet zo gecharmeerd. Als ze die raken krijg je dezelfde reactie. Zit de strop vast, dan trekt Kirk de gar binnenboord. Eenmaal in de boot moet Kirk gelijk opzij springen, voordat de gar hem raakt. De kop van een gar is keihard en gevuld met vlijmscherpe tanden. Leuke combinatie voor een stevige verwonding! Hieronder een serie foto’s van zo’n landing.
Het ziet er wel wat ruw uit, maar de gars kunnen tegen een stootje. Hun kop bestaat voor een groot deel uit kraakbeen en de schubben vormen een soort pantser. Je zult dus geen schubben tegen komen in de boot. Ook kunnen ze het volgens Kirk wel 2 tot 3 uur op het droge uithouden, in de volle zon wel te verstaan! Overigens niet iets dat we geprobeerd hebben.
We krijgen deze week genoeg aanbeten, alleen het aantal gelande vissen blijft wat achter. Regelmatig laten de gars het aas los als ze door of onder een ondergelopen struik of boom zwemmen en weerstand voelen. Ook krijgen we meerdere keren 2 aanbeten (te) kort achter elkaar. Na een aanbeet volgen we de gar met de boot alvorens de haak te zetten. Er kan wel 5 minuten overheen gaan, voordat ze het aas wegwerken. Best lastig als je alle drie in de boot zit en je nog een aanbeet krijgt! Dat gaat ook twee keer fout en resulteert beide keren in een hengel die het water in getrokken wordt! Gelukkig konden we die nog opvissen. Kortom, zorg dat de spoelen goed gevuld zijn!
We hebben een zeer geslaagde week gehad en een aantal indrukwekkende vissen mogen bewonderen in de boot. Over Kirk niets dan lof, bij wisselende omstandigheden weet hij de vis ook nog te vinden. Ook al moeten we daar een uur langer voor rijden, geen probleem. Hij heeft ook ontelbare grappige anekdotes over vissers die hij in zijn boot heeft gehad. Veelal eigenwijs, wat dan resulteert in overboord geslagen tassen of verwondingen, veroorzaakt door gars. Dus neem de adviezen van Kirk maar ten harte, hij heeft er genoeg ervaring mee.
Dit was alvast een voorproefje van wat team Dutchanglers te wachten staat over een paar weken. Mannen veel succes in Texas!
Groet,
André de Wit
tjsaakkaa.
Bovenstaand verslag gelezen , wat een vis! ehhh croc . alle geluk dat hier je handen en benen er nog aan zitten na het vissen.
Maar wat zullen jullie genoten hebben, alleen al bij de aanbeet en de dril erna.Wens de Holl.vissers nog veel plezier op deze vistocht en wacht de komende foto’s met spanning af.