‘Tis wat ’t is
De opening van het seizoen. Normaal kijk je er gigantisch naar uit. Dit jaar helemaal zou je denken, zo met een nieuwe boot onder de kont. Toch was dit niet het geval. Vrijwel alles zat tegen met de nieuwe boot, met als toppunt toch wel mijn elektromotor die wederom overleed.
Als je dan terugrekent en beseft dat je de motor hooguit 8 keer gebruikt hebt sinds de laatste reparatiebeurt, dan is dat niet echt veelbelovend. Uiteindelijk kreeg ik, na veel bellen, twee dagen voor de opening van het seizoen mijn motor terug. De opening was gered, maar de sfeer niet geweldig…
Een week vakantie, dus dat vissen zou wel goed komen. Toch baalde ik. Een watertemperatuur van dik boven de 20 graden betekend voor mij dat ik zeker de snoeken liever met rust laat. Goed, we gaan het meemaken, gevist wordt er sowieso!
Zaterdag
De openingsdag begint in alle vroegte op mijn standaard openingswater. Helemaal alleen genieten van de eerste beukende aanbeten, althans daar hoop je op! De derde worp is het al raak, maar even zo snel weer los. Dat gaat wel goed komen dus! Toch is de eerste vangst er niet één die je zou verwachten. Recht onder mijn voeten zie ik een vis stijgen en zo de staart van mijn 17cm lange en 120 gram zware jerkbait naar binnen zuigen. Als ik aansla val ik zowat over van verbazing… Geen rover, maar een 60+ brasem heeft de jerkbait te grazen genomen. Wat is dit nu weer..?
Kort erna zie ik een karper liggen op heel ondiep water. Ligt echter wel in een snoekig hoekje dus ik keil er toch mijn jerkbait naar toe. Misschien lust deze ook wel hout? Met de hengeltop omhoog tik ik de jerkbait in rap tempo langs de vis. Ik schrik me vervolgens kapot als de karper een leuke snoek blijkt te zijn, die door de schaduw op de bodem een vreemd silhouet had. De aanbeet is werkelijk snoeihard want de vis maakt een schot van zeker twee meter. Helaas is ook deze dril van korte duur, maar de adrenaline stroomt weer. Dit heb ik gemist!
Het blijft hierna stil en ik schakel over op de vliegenlat. Veel vogelkuikens altijd in dit gebied dus streamers willen ze wel. Dat blijkt, want werkelijk de een na de andere aanbeet volgt. Gek genoeg blijft er helemaal niets hangen. Missen, lossen, schampen, volgen, nog een keer missen… Het zijn ook allemaal kleinere vissen die als gekken tekeer gaan. Pas bij aanbeet nummer zeven, een snoeiharde snok, is het raak. Ik zet de haak en een vreemd gevecht begint. Wederom moet ik even stevig gaan staan als de vis voor het eerst bovenkomt. De 25cm streamer is volledig naar binnen gezogen door een baars van 40. Het moet niet gekker worden vandaag!
Oké, nu wil ik een snoek… Ik zwiep de streamer opnieuw tussen de rieten, strip en BOEM! Hangen. Een felle rakker vecht voor wat hij waard is. Niet veel later volgt de volgende, niet veel langer dan de baars van zoeven. Zo gaat het nog even door. De teller staat ver boven de 10 aanbeten als ik opeens de haak kan zetten op iets met massa. Yes, deze zocht ik! De vis gaat er vol gas vandoor en laat mijn vliegenlat veelvuldig krommen. Een net afgepaaide 93er is even later mijn deel en ik ben tevreden.
Helaas stond mijn cameralens gedurende deze dag op manual, waardoor alleen deze foto het tonen waard is…
Rond twaalven vang ik nog een loeisterke 80er bij en dan is het plots helemaal over. 17 Aanbeten, 6 vissen geland met daarbij een brasem en een baars. Geen best rendement, maar daar viel dan ook niet veel aan te doen. Tevreden keer ik huiswaarts en schuif ik aan bij de barbecue. Morgen de rivier op, ben benieuwd!
Zondag
Die tweede dag kan ik heel kort over zijn. Er is werkelijk geen schub te vangen en Michel en ik kunnen alleen maar concluderen dat we enkel foute keuzes hebben gemaakt. We starten op de verkeerde rivier, waar helemaal niets gebeurt. Als we vervolgens horen dat HJ en de andere NKS’ers goed gevangen hebben op een andere rivier, besluiten we daar maar naar toe te rijden. Wederom fout, want hoewel de vis er ’s ochtends en ’s middags behoorlijk los was, blijft het ’s avonds bij tikken en stootjes. Enige positieve aan deze dag is het formaat knakworsten. Grote boot, dikke motor, grote dikke worst… Zoiets…
Grotere boot, grotere motor, grotere worst…
Maandag
De avond erna trailer ik de boot op mijn thuiswater. Terwijl Judith lekker op het voordek met een boekje zit zwiep ik uren lang een streamer naar de plantenbedden. Geen vangst, geen misser, geen volger zelfs. Blank nummer twee van dit seizoen is een feit, op dag drie… Huh?
Donderdag
Donderdag mag ik weer. Een dag met André het grote water op. Waar we ’s ochtends op een rimpelloze plas beginnen, waait het vanaf het middaguur 6BFT en krijgen we de nodige regen over ons heen. Echt snoekweer wat ons betreft, maar onder water wordt daar duidelijk anders over gedacht. André vangt er twee en we zien er een paar volgen, totdat het noodlot toeslaat. Van het ene op het andere moment reageert mijn elektromotor niet meer op de stuurknuppel. Nee toch, dit ga je gewoon niet menen?!?! Weer kapot!
Terwijl ik aan het bellen ben om te kijken of er een vervangende te regelen valt, gaat er spontaan een snoek aan mijn, half uit het water hangende, spinnerbait hangen. Toch nog een vis dus vandaag, maar het kan mij op dat moment niets meer interesseren. Dag verziekt, net als de aankomende twee visdagen… Ik zet André weer af bij het station en dan belt HJ. Hij weet van de kapotte motor en vraagt of ik anders met hem mee wil de volgende dag, op naar de rivier. Ik hoef er niet lang over na te denken en zeg toe. Er kan in ieder geval nog gevist worden dus!
Vrijdag
De dag begint in ieder geval al beter dan de vorige riviersessie. We vangen vrij snel onze eerste snoekbaarzen, werpend tussen de kribben. De aanbeten zijn hard, de snoekbaarzen knokken fel. Uiteindelijk wordt het een leuke gevarieerde dag waarbij we eigenlijk alle mogelijke visserijen wel beoefenen. Bij getijdenstroom lijkt werpend vissen de voorkeur te hebben, terwijl we bij dood tij trollend goede zaken doen. ’s Middags wordt het langzaam moeilijker en weten we alleen verticalend nog een aantal vissen te vangen. Dan, net als de week ervoor, valt aan het begin van de avond de beet helemaal weg. Merkwaardig, dit is toch dé aasperiode?
Gelijk een mooie harde beuk!
Trollend een typische rivierbaars
Verticalen moest het zijn ’s middags
We proberen nog een en ander maar besluiten dat het dan mooi geweest is. Beetje op tijd thuis is ook niet verkeerd natuurlijk. Leuke dag, visje of 15-20 in de boot. Leuke generale voor de NKS wedstrijd die volgen zou.
De zaterdag gebruik ik om mijn electromotor zelf op te lappen. Dat lukt wonderwel en ik lijk bovendien een zwak punt getackeld te hebben. Zal mij benieuwen hoe lang het deze keer goed gaat.
Woensdag
Prachtig weer als ik naar buiten kijk, dus uit het werk direct naar huis om de boot klaar te maken. Klein uurtje na het werk en ik dobber op het water. Heerlijk, even naar buiten! Ik werp een aantal kribvakken uit met grinders, maar de snoek lijkt niet erg actief. Dan maar trollen. Fatso in de steun en een CB Mighty op de handhengel. Wie weet vang ik nog wat baarzen, waarvan er één een tijdje boven wat hotspots mag dobberen. Actie blijft uit… Na een dik uur draai ik een rivierplas op. Even lekker werpen dan maar. Boven 8 meter wordt de FatBastard met een enorme kleun gegrepen. Yes! Het is niet de bullebak waar ik op hoop, maar wel een mooie zwaar gebouwde 80er. Werkelijk geen schubje verkeerd op deze vis, mijn avond is goed!
Het blijft een toppertje, deze jerkbait
Perfecte snoek
Zaterdag
Een last minute visafspraak met Sander. Hij zit ze goed te vangen ’s ochtends en dat krijg ik mee via de whatsapp. Verder niets boeiends te doen, dus hop hengels in de auto en gaan. Uiteraard is het ’s middags helemaal niets. Nou ja niets, ik vang een 80er, net als Sander. Het is een schril contrast met de 7 vissen die Sander voor de middag harkte…
Zondag
Mijn eerste NKS wedstrijd. Niet dat ik momenteel echt ambities heb om daar fanatiek aan mee te doen, maar als HJ me vraagt of ik een keer wil invallen voor Jeroen lijkt me dat een prima plan. Een uur in de wedstrijd begint het te lopen bij ons en even later hebben we de drie nodige vissen. Tot de middag zijn we lekker aan het ‘upsizen’ waarbij de grootste vis trollend gevangen wordt. Terwijl we met 8km/h langs de oever scheren klapt mijn special shad hoepeltje rond waarna er 10, misschien wel 20 meter lijn van de spoel scheurt. Even denken we aan roofblei, of misschien wel meerval, maar dan begint toch het kenmerkende stompen. Goed nieuws!
Helaas vangen we in de tweede helft allemaal visjes van hetzelfde slag. Nog even lijken we voor de punten te gaan als HJ een uur voor tijd een knap zware snoekbaars haakt. In tegenstelling tot ALLE andere vissen die dag, schiet deze echter los en zo worden we, enigszins teleurgesteld, achtste.
Dinsdag
Op maandag spreek ik af een avondje met Sander op pad te gaan. Plan is om te gaan meervallen maar bij gebrek aan aas moeten we van deze plannen afzien. Gezien de taaie visserij op de rivier stel ik voor om een keer ‘voor zeker’ te gaan en een paar bekende plantenbedden af te gaan vissen. Gezien de drukte niet bepaald mijn favoriete water, maar een beetje snoekactie kan ik wel gebruiken zo langzamerhand!
Als om zes uur de boot van de trailer rolt varen we, tot mijn verbazing, een volledig verlaten plas op. Zal ongetwijfeld iets met het EK te maken hebben en het bevalt me prima. We blazen een eind vol gas en beginnen op een scherp talud te gooien. Ik hang de Bössel XL aan de speld, Sander ook een stuk kunstaas maar gezien zijn wisseltempo (ongeveer elke vijf minuten) heb ik even geen idee meer wat… J
We naderen een haveningang. Altijd goed maar vandaag niet. Even de haven in dan maar? We slepen een rondje totdat we in een doodlopend hoekje aankomen. Hier moet er gewoon één liggen… Ik gooi mijn bulldawg tegen de kade aan en op het moment dat ik één slag aan de slinger geef gebeurt er van alles en nog wat. Uiteindelijk besef ik mij dat ik de bulldawg letterlijk in de bek van een snoek gegooid heb en even later is de eerste 80er een feit.
We trollen de haven weer uit, ik los nog een 80er, en blazen dan door naar de grote fonteinkruidbedden die deze plas rijk is. De wind staat er vol op te blazen en stukken schuim drijven over het oppervlak. Ziet er vreselijk snoekig uit allemaal! Direct de eerste drift krijgen we een paar tikken, knallen en schampers. Is het weer zo laat, denk ik bij mezelf, als ik net buiten het plantenveld een enorme kleun te verduren krijg. Ik sla de 1 ½ ouncer hoepeltje rond. Bak! Dit is een echte bak!
Sander draait snel zijn kunstaas binnen, evenals de dode hengels waaronder een stuk rubber bungelt. Ik vraag hem de boot uit het talud te houden, terwijl ik voel dat de snoek zich helemaal vast zwemt in het fonteinkruid… Druk houden en hopen, ja, ik voel weer vis!
Snel pomp ik de vis naar open water, ga hier maar je best doen. Het gaat allemaal goed en dan zien we kort een staart. Mooie metervis denken we nog. Dat veranderd wel als we ook de rest van de vis te zien krijgen. Dit is een gewoon een dikke 120er!
Het wordt direct ook spannend, als ik zie dat de (onder)lijn achter de kieuwen langs om de kop heen gedraaid zit. Mijn hoofdlijn gaat overdwars door de bek! De vis doet haak bek open en springt half uit het water. Ik voel even niets meer maar zie dan dat de lijn niet meer om de kop zit en de vis nog hangt. Slip een paar tandjes losser en hopen dat de lijn niet beschadigd is!
Helemaal weg…
Een krappe minuut later is ze echter klaar en pakt Sander haar resoluut onder de kieuw. Binnen, yes! Snel een serie foto’s, waarna de vis op de plank gaat. We hadden beide zo rond de 124 geschat, maar komen bedrogen uit. De vis is slank en lijkt daardoor langer dan ze is. Toch klaag ik niet, want het is wel de eerste metervis in mijn nieuwe boot. Met 120 gewoon een superformaat!
Falen, doorgaan en beloond worden!
Tevreden zet ik de vis terug en vissen we verder. Het wordt een vreemde avond, want hierna is het weer missen en lossen wat de klok slaat. Één er van lijkt een beste vis te zijn, maar dat zullen we nooit weten. Ik vang nog één 80er bij en Sander kijkt toe…
Weer een kunstaaswissel. Een 40cm lange swimbait, 400 gram zwaar, wordt aan een meervalstok richting horizon gezwiept. Loopt mooi maar wel erg ondiep. Wat doe je dan? Juist, hop 30 gram lood erbij…
Worp nummer drie komt er, ver buiten het talud, opeens een bak van een snoek achter de swimbait aan. Ook deze gaat de 120 wel halen lijkt het, maar zeker weten doen we dat nooit want Sander trekt de swimbait vlak voor haar snuffert uit het water…
Tegen het donker traileren we de boot weer. Heerlijk avondje op het water en eindelijk die beloning na het harde werken van de afgelopen weken. Ik kan er weer even tegen!
Groet,
Volkmar Strikkers
wat een prachtige vissen weer!
gr jurian