The story continues
Even stopte de waanzinnige reeks. Opnieuw verhuizen naar mijn studentenadres, een lichte aanrijding met de auto in datzelfde weekend en natuurlijk de elk jaar weer gezellig Fair for lure and fly. Twee sessies werd er kort gevist op baars en snoekbaars maar echt succesvol waren die niet. Ik keek dan ook reikhalzend uit naar de eerstvolgende echte vissessie. Een stevig potje snoeken, daar was ik aan toe!
Tijdens de fair sta ik met Jan Willem te ouwehoeren als ik me bedenk dat ik de woensdag vrij ben. Had jij niet vakantie deze week? De afspraak is snel gemaakt. Woensdag lekker een dagje buffelen op groot en taai water. Dinsdagnacht kan ik maar amper in slaap komen. Man wat heb ik zin om te vissen!
Na een voorspoedige rit kom ik aan op de afgesproken plek. Jan Willem is iets later. “Er lag een schaap op zijn rug” is het excuus. De brug was op, zou ook een beetje raar zijn voor iemand die met de boot komt…
Eenmaal aan boord vervolgen we onze weg naar de eerste stekken. Het is nog een knap eind varen en dus hebben we zat tijd voor een broodje en een bak koffie. Het is een uur of half negen als de eerste aasjes over boord gaan.
Een paar lange plantenbedden worden stevig bestookt met grinders. Terwijl de regen op ons neerklettert staan we beide geconcentreerd te vissen. Na een klein uur gooien een felle tik, helaas mis ik de aanbeet. Voelde niet heel bijzonder, maar je weet het natuurlijk nooit…
Amper een kwartier later voelt mijn spinnerbait wat vreemd tijdens het binnen vissen. Tot onze verbazing komt er even later enkel een spinnerblad met een stuk verenstaal boven. Alles vanaf de kop is afgebroken! Even sta ik stevig te balen. Deze spinnerbait had toch echt een verhaal. Vele en grote vissen gingen er voor, met als absolute klapper die debiel dikke 116 vorig jaar oktober. Toch ben ik blij dat het nu gebeurd, en niet tijdens de dril van een snoek…
Ik pak een nieuwe grinder uit de bak en we varen door naar het volgende plantenveld. Hier is het al snel raak. Precies als Jan Willem de boot wat naar voren vaart voel ik een lichte verzwaring op mijn grinder. Ik moet als een gek aan mijn Toro Winch draaien om de lijn strak te krijgen, gelukkig hangt de vis. Een leuke 60er mag na kort protest even de binnenkant van de boot bekijken.
We vissen verder en al snel wordt duidelijk dat mijn regenjas niet echt bestand is tegen dit enorm natte geweld. Helaas had ik voor vandaag mijn Sundridge pak niet beschikbaar en dat ga ik merken ook. De regen begint langzaam door te drukken bij mijn ellebogen en schouders. Mijn lekke werkschoenen helpen ook niet bepaald mee aan een aangename lichaamstemperatuur. Dit is echt niet lekker!
Rond het middaguur verkassen we naar de volgende stek. Kijken of we op een lang talud wat vissen tegenkomen. Hier is het een kwestie van vele uren maken en dan maar hopen op die ene aanbeet. Geconcentreerd vissen is dus een must want een mogelijke volger is zo afgeschrikt. Ik zet de knop om, denk niet meer aan de nattigheid en begin te gooien. Een eigenbouw ratelwhopper aan de speld en gaan. Ook Jan Willem pakt er een jerkbait bij, de Flatboy van Joost Stegeman.
Natuurlijk wordt er gepraat, maar daarnaast staan we beide super geconcentreerd te vissen. Het is bikkelen vandaag, maar veel ´snoekiger´ kan het weer niet worden wat mij betreft. Als de wind langzaam van het noordoosten naar het zuidoosten begint te draaien neemt de hoeveelheid regen ook wat af. Het is voelbaar een paar graadjes warmer en het vertrouwen groeit verder. En dan…
WOW! Wat een beuk! Heel even was ik alle contact met mijn jerkbait kwijt, maar de mokerslag die volgt doet alle twijfel wegnemen. Mijn baitcaster vouwt gelijk dubbel als de vis met zware slagen wegzwemt. Dikke bak dit!
De dril die volgt is werelds, kneiterharde runs naar diep water volgen elkaar op. Als de vis na enkele minuten voor het eerst in zicht komt zien we dat de Whopper head first opgeslokt is. Enkel de staartdreg zien we nog voor in de bek zitten! De vis zet aan en tailwalkt een paar meter bij de boot vandaan, vervolgens suist ze weer de diepte in. Dit is echt geweldig! De beloning voor de tientallen uren die ik al maakte bij Jan Willem aan boord. Als de vis uitgeraasd is tilt Jan Willem haar aan boord. Snel tikken we de dreg los, welke overigens keurig gehaakt zat. Dan is het tijd voor een korte show voor de camera. Wat een schoonheid!
De kou en regen in één klap vergeten!
Snel leggen we de vis op de mat voor een meting. Eenmeterzeven en flink zwaar gebouwd. Als ik haar overboord til gaat ze er binnen tien seconden al vandoor. We schudden elkaar de hand en genieten nog even na. Ook Jan Willem is zichtbaar blij met deze vis. Het zijn de vissen waar je samen voor werkt op het grote water. Vissen waar je nog lang over na praat.
We pakken de draad weer op en gooien verder langs het talud. Al snel een tik voor Jan Willem, maar de vis blijft niet hangen. Tien minuten verder zien we nog net een enorme staart voor de boot wegdraaien. Pfff die miste de Flatboy echt op een haar! Jan Willem gooit snel nog een keer over de plek heen, maar de vis laat zich helaas niet meer zien. Misschien toch iets gevoeld? De boot gezien?
We varen een stukje terug en maken nog een drift over de plek. Maar hoezeer ik Jan Willem deze vis gun, ze laat zich niet meer zien. We driften verder als ik een flinke tik krijg op een eigenbouw Fatboy, maar ook deze vis hangt helaas niet. Vijf minuten verder is het dan toch raak. Ik zie Jan Willem de haak zetten en er komt gelijk een mooie snoek door het oppervlak. Een korte maar heftige dril later mag ook Jan Willem poseren met zijn eerste vis. Mooie vis van midden 80, we zijn goed bezig vandaag!
We beleven duidelijk een bijtuurtje
In het uur dat volgt krijgen we beide nog een flinke tik, maar gek genoeg hangen ook deze vissen niet. Toch apart hoe we enerzijds zoveel actie krijgen, maar anderzijds toch zo veel missen. De snoek is dus wel los, maar tevens voorzichtig? Als de wind definitief gedraaid is en de regen eindelijk ophoudt wordt het gelijk stil onder water…
We hebben ze beide wel eens meegemaakt. Dagen met momenten als deze waarop de vis opeens helemaal los gaat door een verandering van de weersomstandigheden. Ook weten we beide hoe vaak het na zo’n verandering helemaal stil valt. Je beleeft een waanzinnig uur om daarna uren voor niets te vissen. Met zo’n vis als zojuist op de foto hebben we daar echter vrede mee. Het is een uur of één als we besluiten een uurtje te trollen. Even de armen wat rust geven, ook wel eens lekker.
Voor mij gaat de eigenbouw FatBasterd (Orka) over boord, een hybride jerkbait die trollend ook een verassend goede actie heeft. Jan Willem hangt een plug formaatje roeiriem overboord en pakt er tevens een licht hengeltje bij voor de baars, die zich vrijwel direct komen melden. Regelmatig komt er eentje de boot bekijken en zo glijden de meters talud onder ons door. Totdat ik na ruim een half uur opeens de lijn slap voel vallen. Ik moet mijn baitcaster werkelijk zowat over boord gooien om de losse lijn strak te slaan, maar voel dan tot mijn genoegen een log gewicht aan de andere kant van de lijn. Het zou toch niet waar zijn? Weer een dikke vis?!
Heel langzaam komt de vis naar de boot gezwommen. De dril lijkt in geen opzicht op de vorige. Geen slopende runs maar heel rustig en beheerst zwemt de snoek heen en weer. Dan komt ze in het oppervlak, minder massief maar toch zeker niet veel kleiner dan de vorige! De FatBastard zit keurig in de scharnier en zelfs schuddend en rollend komt deze niet meer los.
Pike versus Orca
Als ik de vis aan boord til schiet Jan Willem gelijk een paar platen. Ook deze vis gaat ruim over de meter en is daarmee mijn negende metersnoek in vijf opeen volgende snoeksessies. Werkelijk abnormaal! Met 105 is het daarbij ook nog eens de derde 105 in diezelfde vijf sessies, bizar!
Ze blijven maar komen
Als de vis weer weggezwommen is vervolgen we onze weg naar een wat rustiger gedeelte van de plas. Hier vinden we wat meer beschutting en gaan we backtrollend aan de gang. Driftzak aan de punt en met zo’n twee kilometer per uur langs de oevers varen, terwijl we met jerkbaits en grote streamers alles uitkammen. We zijn nog geen half uur onderweg als ik weer een enorme beuk krijg, dit maal op de Treiter, een model jerkbait welke ik bedacht heb en nu verkocht wordt via Guusbaits.com. Een dikke metervis draait weg door het oppervlak terwijl mijn Treiter de andere kant op schiet. Gelost, balen!
Terwijl de kolk nog aan het uitdijen is gooi ik snel de Treiter weer richting oever, als de vis niet direct reageert besluiten we snel een stukje door te varen. Hier komen we later nog wel eens terug! We pakken een volgend baaitje en al vrij vlot is het raak voor Jan Willem op zijn Fatboy. Stijf tegen de kant wordt deze uit het oppervlak gegrist door een mooie 70er. Ze zijn echt los vandaag! Zoveel is duidelijk!
We zijn misschien dertig meter verder als mijn Trieter opnieuw onderschept wordt. Ook deze snoek lag echt stijf in de kant en zit er na het eerste haaltje al bovenop. Frustrerend genoeg weet ook deze snoek echter de haken te lossen…
We vissen het kantje uit en varen dan naar een schitterend hoekje van de plas. Scherp talud, plukken fonteinkruid en wat lelies… Als hier geen snoek zit weet ik het ook niet meer! Nog nooit wat gevangen hier, is Jan Willems verassende opmerking. “Gooi jij de driftzak even over boord?”
WOOOOWWW! Hoor ik naast me…Terwijl de driftzak het water raakt en ik me omdraai zie ik een bak van een snoek onder de boot door zwemmen met de Fatboy in de bek. Jan Willem moet alle slappe lijn nog opdraaien maar wonderlijk genoeg heeft de snoek zichzelf al gehaakt. “Snel, de driftzak er uit!” Ja euh wat wil je nou haha!
De boot gaat op sleeptouw terwijl de snoek meters lijn van de spoel scheurt, wat een geweld! De zware 2 oz jerkbaitstok krijgt flink op zijn donder en Jan Willem grijnst van oor tot oor. Ook deze vis zit keurig gehaakt en dus kan er eigenlijk weinig meer fout gaan. Ik schiet wat platen terwijl we verder genieten van de zware runs die deze vis neemt. Deze komt nooit door de dopingcontrole, bestaat niet!
Wat een power bezit deze snoek!
Als we de vis dan eindelijk aan boord hebben is de euforie groot. Een snoek van het kaliber XXL maakt de dag helemaal compleet! Snel schieten we een paar platen waarna het meetlint erlang gaat. 116, wat een topper! De grootste jerkbait snoek voor Jan Willem en de tros kersen op een enorme taart.
Dé beloning voor Jan Willem
We gaan er even bij zitten. Even bijkomen van wat ons allemaal overkomt vandaag. De laatste maand gebeuren er bizarre dingen en elke keer weer denk ik, de volgende sessie moet wel onmogelijk taai worden, ook voor vandaag waren we daar vanuit gegaan, maar taai als hij was zetten we weer een onmogelijke score op het bord. Dit zijn de sessies die je moet koesteren. De sessies waar je aan terug denkt als je weer keihard loopt te blanken…
In een roes vissen we verder. Mijn Treiter wordt nogmaals gemist en ook een van de eerder geloste vissen doet nog een poging. Hangen blijven doen ze beide niet maar het kan ons weinig schelen. Toch maar een 2-0 dreg onder de buik hangen voor de volgende keer.
We komen bij een ander hoekje, ook hier is nog nooit een vis vanaf gekomen maar dat heb ik eerder gehoord vandaag! Weer staat Jan Willem in no time met een kromme stok. Was het begin van de middag duidelijk aan mij besteed, nu zijn de rollen omgedraaid. Een mooie stevig gebouwde 80er wordt onthaakt en terug gezet. Wat doen we? Nog even kijken of we die grote vis van mij kunnen foppen?
Terwijl ik de kant uit gooi wijst Jan Willem naar het midden van het water, daar staat nog een mooi fonteinkruidbed. Nou ken ik Jan Willem al wat langer en dus gooi ik voor geen geld in die richting. Om zijn smoes kracht bij te zetten gooit hij zijn BBZ een eind die kant op. Vlak voor de boot zie ik hem, tot zijn eigen verbazing, de haak zetten. Meen je niet!
De vis ligt gelijk naast de boot en geeft werkelijk geen kick. Jan Willem ziet het gelijk, dezelfde vis als tien minuten geleden! Maar dan wel ruim dertig meter verderop! De snoek lijkt het ook in de gaten te hebben want hij laat zich wel overdreven gemakkelijk landen en onthaken. We kunnen er alleen nog maar om lachen, wat een topdag dit!
De grote snoek laat zich niet meer zien en we besluiten verderop wat te eten te gaan halen. Een lekkere vette hap verdwijnt als sneeuw voor de zon terwijl we aan de overkant van de plas een enorme bui zien groeien. We kijken het even aan en besluiten dan onze plannen bij te stellen. Het risico is domweg te groot, hier kan ieder moment een rolwolk uit voortkomen met alle gevolgen van dien. We wagen het er niet op, ruimen de spullen op en beginnen aan onze lange terugtocht. Onderweg bekijken we de foto’s nog even en praten lang na over wat ons overkomen is. Maar wat we vooral doen, is keihard genieten!
Jan Willem, het was weer een topdag! Doen we nóg eens over?!
Groet,
Volkmar Strikkers
Bedankt voor de reacties mannen!
@ Roel, Dit is al de tweede meter op de Orca! Heb er ook al 70ers, 80ers en een 90er op gevangen. Snoek wil graag laten zien wie hier de baas is geloof ik :)
@ Auke, Zal zeker iets met metaalmoeheid te maken hebben. In de scheepsbouw zou je een dergelijke knikverbinding ook altijd verstevigen met een knie. Misschien iets om over na te denken, worden de krachten in ieder geval beter verdeeld.
Groet,
Volkmar
Ha Volkmar,
Super vangsten weer voor jullie beiden, proficiat! Dat voorval met je spinnerbait overkomt mij helaas ook wel is; vermoed dat het komt door het verbuigen (of terugbuigen na een vangst) van de kop ten opzichte van de rest van de spinnerbait. Er komen dan waarschijnlijk kleine scheurtjes in het staal waardoor het ineens over is. Gelukkig was het niet tijdens een aanbeet, snoeken hebben geen beugel nodig toch ;-)?
Groeten, Auke
Jongens, jullie vangen zo langzamerhand meer meters op een dag dan een ander in een kwartaal. Moest lachen om het Pike vs Orka onderschrift. De eerste keer dat ik een foto ervan zag had ik niet kunnen geloven had die ooit nog eens met (meter) vis boven water zou komen. TOP ! gr Roel
Wat een top verslag en super vissen.
Heb echt zitten mee genieten tijdens het lezen!
Groet,
Foekieboy
Volkmar en Jan-Willem: grandioos! Het houdt maar niet op!