Texas dag 2, de eerste dag vissen
‘s Ochtends om 5.30 zouden “Captain Kirk” en zijn vader ons ophalen. We gaan met 2 man per boot vissen. John en Roel zouden de eerste dag bij Kirk in de boot gaan terwijl Hendrik-Jan en Michel bij de vader van Kirk, Byron onze eerste dag zouden doorbrengen.
Om 5.30 kwamen twee enorme Ford trucks met trailer het terrein van ons Motel, het Lake Country Inn in Trinity, oprijden. De vorige dag hadden we al kennis gemaakt met Kirk, en nu schudden we dus ook de hand van zijn 72-jarige vader. De plek waar we gaan traileren en vissen is een ruim uur rijden dus snel gooien we onze materialen waaronder onze glasvezel meerval stokken voorzien van Shimano Spheros 14000 in de pick-up trucks. Omdat er ook nog vergunningen gehaald moeten worden stoppen we voordat we aankomen bij een winkel/benzinepomp om deze te kopen. Ondanks dat de tijd stil gestaan lijkt te hebben moeten deze door de eigenaar van de winkel online worden aangevraagd wat door de langzame modemverbinding erg lang duurt. Zo’n 20 minuten later vervolgen we echter onze weg en even later komen we aan bij de “ramp” aan de Trinity River.
De boten waar mee gevist wordt zijn aluminium platbodems voorzien van een buitenboordmotor met “jet-aandrijving” Omdat er erg veel takken en bomen in de rivier staan is het risico van schade aan staartstuk / schroef met een “gewone”buitenboordmotor veel te groot. Met een jet-motor is dat risico (door het ontbreken van een schroef) veel kleiner.
Als beide boten in het water liggen varen we een flink stuk stroomafwaarts. Daar vertelt Byron op welke plekken we het beste onze hengels kunnen neerzetten. De visserij op Aligator Gar is vrij simpel. Per persoon zetten we 2 hengels uit op de kant van de rivier voorzien van een groot stuk karper. Op de lijn is een 20 grams dobber geschoven met daarboven een stuitje. Dit stuitje staat enkele meters hoger als de waterdiepte en dient om bij een aanbeet de vis te kunnen volgen. De hengels worden op ongeveer 30-50 meter uit elkaar op de oevers geplaatst op banksticks voorzien van elektronische beetverklikkers. Het aas wordt dicht onder de kant aangeboden (volgens de gidsen omdat de Gars dicht onder kant azen en omdat de stroming het aas sowieso naar de kant drukt). De boot met daarin de gids en vissers kiest een plek van waaraf de aanbeten goed gehoord kunnen worden, de hengels snel bereikt (sommige runs zijn echt heel snel) en waar je in de schaduw kunt zitten (het is inderdaad erg warm….).
De boten van zowel Kirk als Byron zijn helemaal toegespitst op deze visserij. Aluminium platbodems zonder poespas, respectievelijk 5 en 7 meter lang, met duidelijk zichtbare gebruikssporen (understatement). De vismaterialen zijn ook gebruikt maar goed.
We traileren vandaag bij een brug over de Trinity River. De rivier is de afgelopen dagen snel gedaald waardoor Kirk met de jet nog even de trailerhelling netjes schoonspuit. Hierna vertrekken beide boten snel richting de eerste visstekken. De rivier is werkelijk adembenemend mooi. Bomen staan direct aan de oever, hoge zanderige uitgesleten walkanten en overal boomstammen die uit het water steken. “Huh? Boomstammen?”. Ja, inderdaad boomstammen en daar zouden we de dagen erna nog flink aan herinnerd worden, waarover later meer. De rivier stroomt behoorlijk.
We vissen redelijk ver uit elkaar vandaan. HJ weet al snel een eerste baby-Gar te vangen. John krijgt ook een aanbeet die lang met het aas bezig is. Op instructie van Kirk wordt aangeslagen en wat bovenkomt is een grote verrassing: een Alligator Snapping Turtle! Wat een eng beest! Maar mooi! Na diverse stekken aangedaan te hebben is het qua vis nog rustig en daarom verplaatsen we verder. Wel zien we echt overal Gars uit het water “moonen” en Roel en John worden verrast door een echt monstergrote gar die op een meter of 10 naast de boot de oppervlakte doorbreekt. Die mag graag een keer komen “aanbellen”!
Op de volgende plekken in de middag blijft het op een paar aanbeten na erg rustig. Behalve Roel, die krijgt een aanbeet die wel verzilverd wordt. Ook blijkt dat de Gars zich niet makkelijk laten vangen na een aanbeet. De vissen laten bij de minste weerstand het aas los en wanneer ze gehaakt zijn weten ze als geen ander de obstakels te vinden (de boomstammen!). Terwijl we wachten op de aanbeten van de gars vissen we naast de boot met kleine shads (nee, geen rubber, maar een soort sardine-achtig visje) op diverse soorten catfish. Daarmee vangen we diverse kleine visjes.
Het blijft verder stil en dat is eigenlijk best een tegenvaller voor de eerste visdag. Wel hebben we een goed gevoel over het materiaal, de natuur en de gidsen gekregen en dat is eigenlijk waar je op zo’n eerste dag ook eerst mee moet beginnen. Maar je hoopt natuurlijk gelijk op een monster. Ook de gidsen zijn niet tevreden. Daarom wordt besloten de volgende dag op een andere plek de rivier op te gaan. Een stuk hogerop omdat we daar vandaag de meeste vis hebben gezien en aanbeten hebben gehad.
En die tweede visdag pakte een heel stuk beter uit kunnen we alvast melden! Maar daarover morgen meer!