Taaie dag op de rivier met een mooie afsluiting.
Vandaag gevist met Hans Eschweiler die voor een korte vakantie is Nederland was. Hans woont in Mozambique en bevist daar met name de Large Mouth Bass. Hij wilde voordat hij weer terugvloog echter nog wel een keer snoekbaarzen en dus spraken we af dat Hans zaterdagochtend om 07.00 uur bij mij zou zijn. Het plan was de rivier op te gaan. Alhoewel de vangsten de laatste tijd slecht waren had Hendrik-Jan afgelopen week op een avond, vlak voor het donker, goed weten te vangen. Dit had mij doen besluiten toch de rivier op te gaan.
Vrijdavond-laat heb ik wederom HJ aan de lijn. Hij heeft die middag gevist met een relatie op de rivier en ze hebben erg slecht gevangen. Verder als slechts enkele aanbeten van ondermaatse snoekbaarsjes zijn ze niet gekomen. Het lijkt er dan ook op dat hij eerder in de week vlak voor het donker een kort bijtuurtje heeft meegemaakt. Ik twijfel. Zal ik net als HJ morgen dan ook maar naar het Haringvliet gaan? Of naar het Gooimeer? Ik bel Hans, maar krijg hem niet aan de lijn. Het is ook al 22.30, misschien ligt hij al op bed. Nou ja dan toch maar naar de rivier. De weersvoorspelling is heel goed er wordt mooi nazomer-weer voorspeld. We gaan er gewoon een lekker dagje van maken en we kijken wel wat de snoekbaars doet.
Die heerlijke I-pilot
Het traileren loopt gesmeerd en al snel liggen we op de eerste stek bij de instroom van een plas. Ik klap ik de fronttroller eruit en net voor de stroomnaad druk ik op de “anchor” functie van mijn I-Pilot die ik sinds enkele maanden op mijn boot heb. Wat een geweldig apparaat is dit toch en wat heb ik hier al een boel plezier van gehad. Zeker voor het werpend vissen op de rivier wat ik graag doe is dit echt een uitkomst. Geen geklooi meer met ankers maar heerlijk relaxed vissen waarbij je je volledig kunt concentreren op je visserij. Echt, ik wil nooit meer zonder! Even later vliegen onze shadjes voorzien van een 10 grams kopje door de lucht om ze vervolgens vlak boven de bodem weer binnen te laten huppelen. Al na 3 worpen krijg ik een tik op mijn Yasei dropshothengeltje (ik ben hier stiekem een beetje verliefd op aan het worden!) en kan ik een dappere baars landen. Ook Hans vangt even later een baars maar meer dan dat gebeurd er niet. En dus starten we de motor weer op weg naar de volgende stek.
Van snoekbaars zien we echter de hele morgen geen enkel spoor. Wel vangen we er nog 4 baarzen bij. De twee kleinste baarzen besluit ik in de bun te bewaren. Ook op een grindgat welke in verbinding staat met de rivier kunnen we geen aanbeet forceren. Maar ach, het is lekker weer en dus hebben we het prima naar ons zin.
Verandering van strategie
Het is inmiddels al 13.00 als we ons beraden wat te doen. De snoekbaars laat het vandaag overduidelijk afweten. Ik weet nog een plasje een eind verderop waar ik wel eens een paar mooie snoeken heb gevangen. Nog geen “meters” maar die moeten er ongetwijfeld wel zitten. We besluiten onze strategie te veranderen om ons te richten op de snoek. Onderweg naar deze stek komen we nog langs een interessante inham in de rivier. Hier heb ik in het verleden vaak succes gehad en ik besluit dan ook deze stek toch nog even aan te doen en uit te kammen met onze shadjes. Na het ritueel van het ‘GPS-ankeren” werpen we onze shadjes om de boot op zoek naar een actieve vis. Als de stroomnaad niets oplevert werp ik mijn shadje een stukje in de inham waar door de wat hogere waterstand toch nog ruim 2 meter water staat. Als deze op de bodem ligt begin ik deze terug te vissen Ik krijg een harde tik en sla aan. Hangen! Zware stompen verraden dat hier toch echt de eerste snoekbaars van vandaag aankomt en zo te voelen nog een mooie ook. Dat blijkt te kloppen want na een kort robbertje vechten waarbij mijn Yasei hengeltje heerlijk buigt en de slip van mijn molentje heel even corrigerend moet optreden, kan Hans de vis in mijn nieuwe rubberen Prologic XL schepnet landen. Een dikke vis van 73cm mag even op de foto waarna ze weer het water inglijdt. Even later krijg ik weer een wat vreemde aanbeet waarbij ik de lijn een hoek zie maken. Als ik flink druk zet komt er een giga-brasem van minstens 60cm boven water en wordt mijn vermoeden bevestigd; vals gehaakt. Gelukkig schiet de vis kort daarna los.
Wat we ook doen, we krijgen op deze stek geen beet meer en dus start ik de Honda en geef volgas op weg naar de zandplas. Daar aangekomen besluiten we eerst te gaan trollen met pluggen. Zo stuur ik keer op keer over interessante plekken maar wat we ook doen we krijgen geen beet. Ik heb vanochtend nog snel een paar vissen uit de vriezer meegepakt in een klein koelboxje en stel voor van tactiek te veranderen en om te gaan vissen met middelgrote voorns en kolbleien aangeboden op een fireball. Met allebei een hengel met fireball backtrollen we zo heel langzaam op een diepte van zo’n 4-5 meter op zoek naar snoek. Met het oog op de 2 baarzen die ik nog steeds in de bun heb besluit nog een extra hengel op te tuigen met een dobber en een takeltje. Hiervoor wordt een van de baarzen opgeofferd en zo slepen we met drie aasvissen over een mooi taluudje.
Aktie!
We zijn zo’n half uur bezig als ik ineens de baitrunner van mijn Shimano hoor aflopen. Ik zet meteen de beugel open en kijk of ik de dobber ergens zie bovenkomen ten teken dat de aasvis is vastgelopen. Dit is niet het geval en dus weet ik genoeg. Ik draai strak tot ik weerstand voel en geef een haal. Hangen! Aan de andere kant van de lijn voel ik een zwaar gewicht en even laten trekt de vis meters lijn van de molen. Dit is een dikke Hans! Hans draait snel de andere hengels binnen zodat ik op mijn gemak de vis kan uitdrillen. Deze gaat flink te keer en trekt keer-op- keer meters lijn van mijn baitrunner. Als we haar even later voor het eerst zien weet ik dat ik mijn eerste metersnoek op deze plas ga vangen. Ze neemt nog een paar flinke runs maar dan is het afgelopen. Als de vis langs de boot ligt gaat het Prologic net eronder en kunnen we een zware vis aan boord tillen. De vis is alleen met de VB neushaak precies in het scharnier gehaakt en onthaken gaat dan ook eenvoudig. Als we de het meetlint erlangs leggen wijst deze 112cm aan. Hans maakt snel een paar foto’s waarna ik de vis voorzichtig weer in het water leg. Daar moet ze even bijkomen van de dril waarna ze al snel weer de diepte inzwemt.
Nou Hans, we hebben noch 1 baars, de volgende vis is voor jou! We varen een stukje terug en besluiten hetzelfde taluudje nog een keertje te varen. Eens kijken of er nog een vis ligt. De laatste baars wordt geofferd en even later varen we weer lang over het taluud. Zoals op zo veel plassen zijn sommige stukken compleet visloos terwijl de vis op andere stukken werkelijk opgestapeld ligt. Op sommige van die stukken voelen we de lijn van onze handhengel duidelijk schokken tussen de vissen waardoor het net lijkt of je beet heb. We zijn nog maar net aangekomen op de stek van de grote snoek als weer de baitrunner afloopt. Ik pak de hengel uit de steun en geef deze aan Hans. De dobber komt echter weer boven. Toch vastgelopen? Dan verdwijnt de dobber weer onder water. Hans draait langzaam strak op de vis en slaat aan. Hangen! De vis komt in eerste instantie snel mee maar duikt dan toch de diepte in. Ondanks dat het om een iets kleinere snoek lijkt te gaan knokt de vis flink. Ook deze vis jankt een aantal keren goed door de slip en geeft goede sport totdat ik de vis kan scheppen en we een kortere maar wel mooie dikke vis van 85 cm kunnen bijschrijven.
Omdat we door de baarzen heen zijn (die blijken het vandaag beter te doen als de diepvriesvoorns op onze fireballs) en het is inmiddels al vrij laat is besluiten we nog 1 keer de “hotspot” uit te vissen. Zowel met onze fireballs als met kunstaas. Als verdere beten echter uitblijven besluiten we terug te gaan. Hans zit morgenochtend om 8.00 uur alweer in het vliegtuig richting Mozambique en moet zijn spullen nog inpakken. Als we de boot eruit draaien kunnen we terugkijken op een lekkere maar taaie dag met een fraai einde.
Michel Rijnberg
