Synergie
Wie Daan Gosenshuis kent, weet dat hij afgelopen zomer een prachtige actie op touw heeft gezet. Met de fiets de Alpe d’Hues beklommen en hieraan voorafgaand geld inzamelen via de door hem gestarte website visserstegenkanker.nl, je moet het maar even doen! Via deze veilig kocht ik een prachtige print van een zeilvis, geschilderd door niemand minder dan Ad Swier. Direct werd met Daan de afspraak gemaakt om de print te overhandigen tijdens een dagje vissen, lang niet gek!
Daan en zijn vader vissen het laatste jaar veel op de rivier. Keuze voor het viswater was dan ook niet heel moeilijk. We kozen er voor om een voor ons relatief nieuw stuk rivier te bevissen en verder zouden we wel zien waar het schip strand. De rivier blijft onvoorspelbaar, de rivier blijft verdomd lastig. Maar als die beuk dan toch komt, weet je gelijk weer waar je het allemaal voor doet.
We starten in de schemer. Hier en daar wordt wat gejaagd in het oppervlak en zodoende pakken we eerst de spinlatten erbij. Allerlei soorten roofbleiaas vliegen gedurende anderhalf uur door de lucht, maar geen roofblei die zich er iets van aantrekt. Iets voor negenen vinden we het dan ook wel mooi geweest. Snoek, daar gingen we voor!
Grote bonken rubber moeten het voornamelijk gaan doen vandaag. Daan vist met een magnum bulldawg, ik met een nieuwe telg in mijn kunstaaskoffers. Een zwart oranje XXL Tail aka ‘de dildo’, die op facebook al voor de nodige reacties had gezorgd, mag zich gaan bewijzen. Net zo lang als een magnum bulldawg, maar een minder volumineus lijf en vooral prettig, significant lichter.
We hadden met behulp van google maps reeds wat voorwerk gedaan en varen direct naar een op papier goede serie kribvakken. Het gooien kan beginnen.
Krak… Vol verbazing kijk ik na een half uurtje gooien naar een nog maar halve St Croix hengel. Euh… Huh? Een heel lullig worpje, onderhands en terwijl de boot vijf meter van de kant ligt, blijkt genoeg om de hengel te doen bezwijken. Ik snap er werkelijk waar helemaal niets van, gewoon kaarsrecht afgebroken 10cm voorbij de deling… Nou… Lekker dan…
Gelukkig heeft Daan nog een reserve stok bij zich. Zijn eerste Rozemeijer jerkbaithengel, die al heel wat meegemaakt heeft door de jaren. Ik schroef mijn eigen reel erop, knoop de onderlijn aan de lijn en we kunnen weer. Die hengel komt een andere keer wel. Gooien maar weer.
En gooien… En gooien… Werkelijk waar geen teken van leven, het water lijkt compleet uitgestorven. Kon nog wel eens een hele taaie dag gaan worden, zo zijn we het beide eens. Aan de andere kant, als je een vis vangt op een dag als vandaag, dan is die vaak wel groot. Zo hebben we beide al eerder ervaren. Vang je met enige regelmaat een 80er, dan is het vangen van een echt grote vis vaak een stuk moeilijker.
We zijn inmiddels het middaguur al voorbij als ik plots Daan zie aanslaan. Ja, vis! Nu vist Daan met een zeer zware St Croix rod, en als ik deze amper zie buigen vraag ik toch maar even: “Issie groot?” “Kweenie”, zegt Daan terwijl de vis toch wel erg diep blijft hangen. Ik draai mijn kunstaas snel binnen, maak het net klaar en blijf bij de elektromotor. Dan komt de snoek plots omhoog en zien we een mega brede rug in het oppervlak. Kolere Daan, dat is een hele vette 120+!
De snoek draait en neemt dan een snoeiharde run de diepte in. Daan zegt opeens niet zo veel meer, al hoor ik hem nog wel een paar keer mompelen “alsie maar niet losschiet” of iets dergelijks… In opperste concentratie wordt de vis richting boot gedrilt. Als ze weer even in het oppervlak ligt zien we de vis aanzetten voor een sprong. Daan kan de hengeltop nog zo diep onder water steken, deze vis is niet af te stoppen en komt kopschuddend volledig het water uit. Brrrrrrr… Dit is wel even te spannend zo! De vis land en ik kijk naar de lijn. Als ik deze schuin zie weglopen weet ik genoeg. Dit gaat goed komen!
Bij de eerste de beste kans schuif ik het net onder de vis. Naast me een kreet van opluchting, een kreet van geluk. Ook ik kan amper geloven wat ik zie. Wat een absurd gespierde vis is dit! Ik hang de vis in het net in het water en vervolgens wordt ze onthaakt. Zonder haken aan boord, wel zo prettig. Ik haak direct de weger in het net. Zeventien kilo, wauw! Echt te gek! Dat wordt een 20+ vis komende winter, zonder twijfel! Voor ze het in de gaten heeft ligt ze op de plank. 122 Lees ik af. Daan is helemaal van de wereld. Meer dan terecht ook, zijn eerste rivier 120er en hoogstwaarschijnlijk zijn zwaarste snoek ooit.
Wat een absurde spoorbiels is dit!
Als daar nog wintervet bij komt…
Als we het over dijken van snoeken hebben, dan is dit een stormvloedkering!
We nemen de tijd voor de release en wachten tot de dame er met krachtige slagen vandoor gaat. Dan slaan we de handen ineen. Wat een monsterlijke vis! Daan, nogmaals gefeliciteerd!
We vissen verder, het gevoel van een kleine maand geleden komt terug. Tsja, wat nu? Wat willen we nu nog vangen dan? Ik grap tegen Daan dat deze vis eigenlijk mijn goedmaker had moeten zijn, terwijl we het laatste stukje van de drift afmaken. Tijd om te verkassen naar de volgende interessante bocht, maar eerst even een broodje en een welverdiende bak koffie!
We vlammen een eindje stroomopwaarts waarna ik de boot stilgooi. Rechte oevers zijn niet bepaald mijn favoriet, maar ik zie hier en daar wat planten staan, er hangen wat struiken over het water en bovendien eindigt het rechte stuk in een buitenbocht. Gewoon even meepakken dus! De twee bonken rubber landen achter de boot en ik stuur de mijne aan een korte lijn strak langs de planten en andere obstakels. We naderen het einde als ik op de dieptemeter opeens een enorm diepe kuil zie. Dik zes meter water onder de boot en het stroomt als een jekko. Niet wat je zegt de ideale snoekstek, dus ik stuur scherp bij naar de oever. De XXL Tail valt even stil en dan wordt de hengel zowat uit mijn handen geslagen…
VIS! Roep ik en gelijk flitst het woordje meerval door mijn hoofd. Daan vraagt of het wat is, en terwijl ik in hoog tempo lijn van de spoel zie lopen kan ik alleen maar knikken. Als die maar blijft hangen!
De vis duikt het talud in, dat is nou net niet wat ik wil en ik zet alle zeilen bij om dit te voorkomen. Talud staat inherent aan mossels en andere zooi op de rivier en die mag deze vis dus echt niet vinden. Dan komt de vis op de boot af en zie ik een enorme lap snoek voorbij cruisen. Wohoo, die is minstens zo groot als die van jou Daan, stamel ik.
De vis begint te rollen en te slaan. De XXL Tail, die helemaal uit het zicht was, komt opeens weer tevoorschijn en de spanning neemt toe. Niet losschieten… NIET LOSSCHIETEN..! De vis knalt weer de diepte in. Het oude Rozemeijer stokkie zucht en steunt over de rand van de boot. Had mijn St Croix dit geweld overleefd? Je moet er toch niet aan denken dat een hengel breekt tijdens een dril als deze?!
Zodra de vis zich weer in het oppervlakte begeeft besluiten we haar maar direct te scheppen. Daan staat klaar, ik dirigeer de vis naar de boot en wham, hebben. Hebben!
Een boks, een kreet. Wat een waanzinnige lerp is dit weer! We schatten beide in de buurt van de 125, wel een totaal andere bouw dan die vorige. Nadat ik de dreggen lostik haak ik de weger in het net en deze bevestigd dit. 14 Kilo, dat scheelt toch 20% met die vis van Daan. De plank ligt al klaar en we lezen af. 121. Twee aanbeten, twee 120+ers. We zijn beide in dromenland. Dit op kunstaas, op de rivier, terwijl ze zon haar best doet en slechts een licht briesje voor de nodige kabbel zorgt. Ik denk niet dat visdagen nog mooier kunnen worden? Nou ja, hengels zouden niet perse hoeven breken… J
2 Beten, 2 120ers!
Wat een lap!
Daan stuurt de boot richting oeverzone, terwijl ik de vis in het water laat bijkomen. Snoeken terugzetten op de volle hoofdstroom is geen goed idee, dat doen we liever met beleid en op rustig water. Laat die powerlady’s maar even in alle rust op kracht komen, dat hebben ze wel verdiend. Als de vis even later met krachtige slagen wegzwemt slaan we nogmaals de handen ineen. Beide een onuitwisbare grijns op de smoel, met daarboven twee glimmende pretoogjes. Heel vet dit!
Deze snoekbaars haalt de 90 niet…
Maar goed, we zijn er nog niet. Het is pas half twee! Kunstaas weer overboord en trollen maar. Binnen 100 meter zit ik muurvast, met de XXL tail. De kunstaasredder komt er bij en redt zowaar, dat had ik niet durven dromen. Laten we maar weer gaan werpen anders. Wel zo veilig. Wie weet wat er nog meer op ons ligt te wachten.
Een uur later is de volgende aanbeet een feit. Ik gooi strak achter een krib, geef twee slagen aan de reel en dan zien we beide hoe een mooie snoek vlak onder het oppervlak met het zwart oranje gevaar aan de haal gaat. Ik zet de haak en we doen een eerste schatting. Goede negentiger, zo te zien?
Als de vis echter direct de hoofdstroom opzoekt en enkele tellen later meters lijn van de zwaar afgestelde Lexa ramt, stel ik die schatting maar wat bij naar boven. Euh Daan… Dit is gewoon weer een bak hoor…
En inderdaad, als we de vis nogmaals zien staan we voor de derdemaal te jubelen in de boot. Prachtige tekening en vol van kleur. De vis is headfirst over de twister heen geschoven en ligt korte tijd later in het diepe net. Onthaken en aan boord, direct op de plank. Ja hoor, gewoon nog een 110 erbij. Het kan allemaal niet op vandaag!
Beauty
De rivier staat op haar rug
Ik leg de boot weer panklaar bij dezelfde krib en we gooien verder. Ronden de krib en halverwege het volgende kribvak worden we opgeschrikt door een volger. Ver uit de oever, in de volle hoofdstroom komt een flinke snoek achter de XXL Tail aangezwommen. Ze blijft staan voor de boot en zakt af. Ik laat de twister ook zakken maar deze haakt daarbij in de onderlijn. Zonde, was weer een mooie! We doen snel nog een paar worpen maar als reactie uitblijft stel ik voor de plek even met rust te laten. Snoek even tot rust laten komen en dan nog een poging wagen.
We vissen het laatste kribvak uit en varen dan terug naar de plek van de volger. Één worp is genoeg nu, want met een enorme klap wordt de grote twister gearresteerd. Hangen!
Ook deze vis ploegt gelijk de stroming in. Hangend in de hengel grijns ik maar weer eens naar Daan. Wat we vandaag allemaal meemaken, hier gaat nog lang over gepraat worden! Na een aantal flinke runs kan ook deze vis geland worden en wat een plaatje is het weer. Op de plank komen we tot 97cm, de eerste niet meter van vandaag!
Het kan maar niet op vandaag
Daan stuurt de boot een kribvak in terwijl ik de vis vasthoudt bij de staart. Heerlijk, alles gaat van een leien dakje vandaag. Alsof we al jaren lang samen wekelijks op het water zitten. Even later gaat de snoek er resoluut vandoor.
Tsja, 3 uur ’s middags. Drie uur geleden vroegen we ons nog af of we überhaupt wat gingen vangen vandaag. Het kan verkeren!
We varen door naar de volgende goede bocht. Hier parkeert Daan zijn magnum bulldawg aan de bodem maar aangezien vandaag alles kan komt deze gewoon met 1,5 meter bodemmat weer boven. Even later wint de kunstaasredder het ook nog eens van de bodem. Daans Pikefighter is gered. Wat een geluk allemaal vandaag, we kunnen eigenlijk beide niet meer geloven dat die hengel brak vanochtend. Past volstrekt niet in het beeld van de dag!
Zeer voldaan en relaxed vissen we richting de avond. Het beste lijkt er wel vanaf, totdat Daan rond 18:30 vanuit het niets een mooie vis haakt op zijn magnum bulldawg. De vis komt vrij snel naar de boot en gaat dan even flink los. Letterlijk helaas, want net als ik een drilfoto wil maken schiet de bulldawg uit het water. Was ook weer een metervis, zegt Daan nuchter. Maar echt balen kunnen we niet. Sterker nog, we lachen er gewoon om!
En dan breekt het laatste uur van de dag aan. Zo stil als het begon, zo stil vissen we de laatste bocht uit. Beide met een grijns van oor tot oor, verzuurde armen van het tillen en een herinnering voor het leven. Ja, dit was er weer één. Zo’n dag uit duizenden…
Groet,
Volkmar Strikkers
Ongelooflijk…. Droom…. Surrealistisch… Buitenaards…
Wat een avontuur, moet heerlijk zijn om dit mee te mogen maken! Twee van zo’n vissen, direct achter elkaar, op de rivier en ook nog gelijk verdeeld. Wat wil een visser nog meer? Heel knap gedaan jongens.
Groet Jesse Hebing
Kerel wat een leuk verslag weer, krijg zin om mijn boot op te halen en er aan te beginnen!
Keek gisteren toevallig ook naar de film van jouw en Hendrik over vissen met fire balls en sleepdobbers op de rivier! Prachtig. Genieten van de bovenste plank! Blijf schrijven, blijf filmen, vooral blijf vangen haha zie je in Utrecht
Groetjes Robbie
Prachtig jongens, als ik genoeg oud plastiek heb wil ik er ook wel zo eentje gieten en uitproberen in de Pacifico ! Ik denk dat de zware pargos die wel lusten !
Waaaauuwwwww, wat een bizarre snoeken! Mooi verhaal ook weer, herkenbaar ook dat stuk van “helemaal niks” naar “vangen”!!! Die 120+ snoeken zijn dan wat minder herkenbaar voor mij, maar dat is een kwestie van tijd ;-)
Prachtig mooi verslag. Echt genoten. Bedankt voor het schrijven…
Wat een fantastisch verhaal en mooie vissen. Waanzinnig!
Prachtig verslag en nog prachtiger vissen mannen, hier doen we het voor !
He Volkmar,
Wat een mooi verslag heb je van deze onvergetelijke dag gemaakt! Echt bijzonder, ik denk nog vaak terug aan deze dag, zou hem graag nog eens over doen ;)
Groeten Daan
Prachtige gezonde snoekdames ! lekker dagje….
grt. Cornelis
Mooie vissen weer Daan en Volkmar..
Deden wij samen toch iets minder Daantje ;D