Starten in stijl
Negenentwintig mei, de dag waar veel roofvissers naar uitgekeken hebben de laatste maanden. Persoonlijk heb ik mij prima vermaakt met een serie mooie karpers, veelal op de korst gevangen. Toch ben ik blij dat we weer mogen. Want dat het snoekvissen op nummer één staat spreekt voor zich lijkt mij!
Al acht jaar vis ik de opening van het seizoen op hetzelfde water. Een water waar ik vaak maar een of twee keer per jaar kom, een water wat voor mij iets speciaals heeft en dus niet te vaak bevist hoeft te worden. Het is een soort traditie die, op één jaar na, alle jaren resulteerde in een zeer mooie openingsdag met veel actie, grote snoeken en knappe snoekbaarzen.
Dat ene slechte jaar troffen we honderden meters staand wand aan en het was dan ook geen verassing dat er geen schub te vangen viel. Een heus drama en de twee jaren die volgden waren de snoekbaarzen, die we daarvoor toch regelmatig vingen, nog steeds niet te vinden. Eeuwig zonde van zo’n stek en eens te meer een teken dat beroepsvisserij echt grote schade toebrengt aan ‘onze’ wateren.
Dit jaar ga ik, net als vorig jaar, met Timon op pad. Om iets over vieren gaat de wekker en ondanks de korte nacht spring ik kiplekker uit bed. Paar broodjes smeren hup de auto in. Ik ben er klaar voor! Het is rustig op de weg. Ik kom enkel wat andere auto/visboot combinaties tegen en dat blijft toch altijd een leuk gezicht. Het fanatisme druipt er vanaf en dat is zo gek niet want wat hebben we een mooie hobby!
Eenmaal bij de helling is Timon ook reeds gearriveerd en dus kunnen we gelijk van start. We zoeken het eerste mooie kantje op en dan gaan de jerkbaits aan de speld. Ik start met een eigenbouw genaamd de Treiter, daar waar Timon een Whopper van Rob Kraaijeveld uit de koffer pakt.
Ja hangen! Amper vijf worpen onderweg en Timon staat met een kromme hengel. Kijk, dat gaat weer als vanouds! Een mooie 80er heeft zich vergrepen en wordt na kort protest geland. Ik schiet een paar platen en dan laten we de vis snel weer verder zwemmen. Er ligt vast nog wel een grotere op ons te wachten…
Een snelle start voor Timon
Terwijl ik mijn treiter, die na mijn idee net niet diep genoeg loopt nu, verwissel voor een eigenbouw Fatboy, zie ik hoe Timons Whopper met heel veel geweld gegrepen wordt door een bak van een snoek. Man wat een beuk en wat een gezicht ook in het heldere water! De vis spurt gelijk op een obstakel af en Timon moet uit volle macht blokken om de snoek er van vrij te houden. Dit gaat twee keer goed maar dan schiet plots de haak los… Allemachtig balen want deze, kaliber 115 of groter, snoek had op zeker een nieuw PR betekend voor Timon! Maargoed het is het risico van de stek. Blokken of obstakels en dan schiet een slecht gehaakte vis wel eens los…
We vissen verder en millimeteren de rietkraag uit. Een kleine tien minuten verder doemt er opeens een grote schim op achter mijn eigenbouw Fatboy. Een dikke metersnoek volgt de jerkbait tot onder de hengeltop en zakt dan langzaam af. Ik twijfel geen moment en begin te figure eighten. De vis draait, stijgt en klapt met veel furie op de jerkbait, die ik helemaal zie verdwijnen. Ik sla hard aan maar heb kennelijk de haak niet gezet want na een keer schudden komt mijn Fatboy weer tevoorschijn. Allemachtig dit had meter nummer twee moeten zijn!
Geconcentreerd vissen we verder. In het heldere water is je jerkbait prachtig te volgen en dat maakt het allemaal extra spannend. Ja, daar komt wat! Snoekbaars! Een mooi exemplaar van zo’n 70cm volgt mijn Fatboy tot onder de top en draait dan om. De worp erna is ze er weer, maar tot een aanbeet komt het niet. Eindelijk weer een snoekbaars gezien dus, dat doet veel goeds!
We vissen de hele stek nog een keer extra af maar vernemen geen actie meer. Enigszins balend van de geloste vissen verkassen we naar stek twee. De meest constante stek voor grote vis hebben we nu gehad en dus hopen we beide dat er nog ergens een goedmaker ligt te wachten.
We starten in een klein kommetje met een mooi steil talud naar open water. Hier stinkt het gewoon naar grote snoek en dus maken we hier een aantal drifts langs heen. Er gebeurt niets maar we houden vol. Hier moet er gewoon een liggen en we gaan dan ook niet weg voordat hij of zij zich laat zien!
Omdat ik tot nu toe steeds behoorlijk aan het manoeuvreren ben geweest en dus niet optimaal heb kunnen vissen, besluit ik nu de boot wat verder het kommetje in te laten driften, zodat ik net even wat geconcentreerder kan vissen. Ik gooi mijn eigenbouw Hopper onder een overhangende struik en tik hem van het talud af. Daar is de jerkbait voor gemaakt en zigzagt en wiebelt dan ook prachtig het talud af, totdat ik hem opeens niet meer zie. Ik bedenk me geen moment en sla mijn baitcaster hoepeltje rond. Een grote snoek draait weg en dendert gelijk de diepte in, wat een bak!
Ik vaar de boot naar open water en heb weinig in te brengen tegen deze bizar sterke vis. Keer op keer verdwijnt mijn baitcaster tot het kurk onder water terwijl meters lijn van de spoel getrokken worden, terwijl de slip toch echt op standje ‘no mercy’ staat!
Ongelofelijk sterk deze vis!
Meermaals komt de vis bij de boot, om vervolgens weer met hernieuwde krachten mijn elektro en buitenboordmotor op te zoeken, wat een heerlijk gevecht en vooral wat een heerlijke vis! Ook wordt twee maal het luchtruim opgezocht. Rechtstandig en later tailwalkend laat de vis zich van haar beste kans zien. Wat een geweld! Timon schat haar zo’n 105, terwijl ik toch het idee heb dat de vis aanzienlijk groter is. Die gaat gewoon ruim over de 110, kan niet anders. De jerkbait is werkelijk verzwolgen maar toch besluit ik de vis resoluut onder de kieuw te vatten. Ik heb gelukkig de goede kant te pakken en til de zware snoek aan boord, wat een start van het seizoen!
Schitterende grootwatersnoek
De eigenbouw Hopper is amper zichtbaar
De Hopper zit helemaal achter in de greppel maar gelukkig zit de vis niet beroerd gehaakt. Via de kieuw kunnen we de weerhaakloze dreg gemakkelijk lostikken waarna ik de jerkbait uit de bek haal. Wat een schoonheid! Ik zeg dat ze rond de 115 is en dat blijkt ze exact te zijn. Mijn grootste snoek op een eigenbouw en volgens mij kun je jezelf geen betere seizoensstart wensen!
Na deze geweldige goedmaker is de stemming opperbest. We besluiten nog heel even in het hoekje te blijven hangen en dan de rest van de baai uit te gooien. Al na een paar worpen krijgt Timon een enorme beuk op zijn NK Chubby en weer een grote snoek draait weg in het oppervlak. Helaas is ook deze vis niet gehaakt en we vragen ons af waardoor het komt. Knallen ze er gewoon té hard op?
Een lange ondiepe plaat met langs de kant mooie rietkragen wordt bestookt en telkens weer vinden onze jerkbaits hun weg terug naar de boot. Als we bij het minst diepe stuk aankomen, met veel basaltblokken op de bodem, zie ik Timon hard aanslaan. Wat een dreun! Een goede vis zwemt de boot voorbij en gaat er dan goed in hangen. Ook deze vis is weer erg sterk en we staan er eigenlijk van te kijken als blijkt dat het om een negentiger gaat, dit vocht voor een meter! Timon kan de vis gemakkelijk pakken maar hij eenmaal wil poseren blijkt maar weer eens hoe schadelijk het gesloten seizoen is voor ons roofvissers. Al dat geknooi met die tandloze vissen zorgt er voor dat we hier en daar wat scherpte missen bij de getande rovers. Tenminste, laten we het daar op houden, haha!
Even oefenen nog…
Zo gaat ie al een stuk beter
Gelukkig gaat het beter bij poging twee en zo schieten we snel een paar platen van deze 91cm snoek. Een mooie gespierde vis die er bij de release gelijk vandoor schiet, waarna wij verder gooien. Amper vijf worpen later draait er een snoek op hoge snelheid onder mijn hopper door, recht onder de hengeltop. Ik gooi snel mijn jerkbait over de vis heen en begin binnen te vissen. Een korte tik, mis. Vervolgens schiet de snoek nogmaals achter mijn hopper aan en ook de in de buurt wiebelende whopper van Timon wordt gemist. Ik vaar snel de boot een stukje terug, gooi over de plek des onheil en binnen twee tikken wordt mijn hopper onderschept. Spektakel weer! Een mooi getekende snoek van een centimeter of 90 komt even later bij de boot en is werkelijk aan een velletje gehaakt.
Aan een velletje…
Toch gaat het wonderbaarlijk genoeg allemaal goed en kan ik even later met mijn tweede van de dag poseren.
Ook deze snoek zag wel wat in de Hopper
Ik zet de vis terug, we vissen verder en weer is het binnen een paar worpen raak. Nu is het Timon die weer een beuk op zijn whopper krijgt en een snoek mag drillen. Kleiner dan de vorige vissen, maar wat een heerlijke actie op de vroege morgen!
Zweedse taferelen op de vroege morgen!
We maken de drift af maar op een volger na gebeurt er niet veel meer. Op naar de volgende oever dus en weer verder vissen. Onderweg komen we langs het hoekje en dus besluiten we te kijken of die dikke vis van Timon er nog ligt. Al snel draait deze, waarschijnlijk metervis, rakelings onder mijn hopper door maar tot een aanbeet komt het niet. Even later mist een kleinere vis de jerkbait maar ook deze doet geen tweede poging.
We vissen verder en weer is het de Whopper van Timon die gegrepen wordt. Ze worden steeds kleiner maar de lol is er niet minder om. Het is net tien uur geweest en het lijkt wel Zweden met al die aanbeten in het heldere water!
Whopper en Hopper, de aasjes van vandaag!
Terwijl het zonnetje definitief doorbreekt vervolgen we onze weg langs dit mooie kantje, waar we vorig jaar de nodige actie beleefden. Het blijft nu echter akelig stil en het is even wennen dat werken voor een aanbeet… Uiteindelijk mag Timon nog een volger noteren en daar blijft het bij.
Ook de oever die we erna aan doen levert geen enkele vis op. We gokken er op dat de vis door het zonnige weer wat dieper is gaan liggen en besluiten een stukje te trollen, in de buurt van de eerste stek van vanmorgen. Er gebeurt helemaal niets en aangezien we trollen beide behoorlijk slaapverwekkend vinden besluiten we er snel weer mee te stoppen. We varen naar de stek van vanmorgen en gelijk de eerste worp wordt een eigenbouw Whopper van mij recht onder de hengeltop gegrepen door een flinke snoek, die ook gelijk weer losschiet… Echt opmerkelijk al die lossers!
We hebben alles in de buurt nu wel gehad en dus is het even blazen naar de volgende stekken. Voorgaande jaren bijna een half uur, nu zijn we er in no time met mijn nieuwe buitenboordmotor. Een mooi steil talud met veel obstakels wordt afgevist maar helaas gebeurt ook hier helemaal niets. We hebben nog een gebied om af te vissen binnen bereik en besluiten daar dan maar heen te gaan. De snoek blijkt er echter helemaal klaar mee te zijn vandaag want op een geloste peutersnoek voor Timon na blijft het akelig stil.
Het is inmiddels zo’n twee uur en bij het uitblijven van actie besluiten we er een punt achter te zetten. Het was een heerlijke ochtend en er is eigenlijk geen reden meer om de rest van de middag nog door te vissen. We ruimen de spullen op, scoren nog een lekkere hap en sluiten de dag relaxed af. Seizoen 2010/2011 is geopend, en hoe!
Groet,
Volkmar Strikkers
mooi verhaal!
en wat een mooie pet heeft timon ;)
Koen,
Bedankt voor je reactie, ik vis hier met de volgende hengel:
St Croix Premier Casting series, type PC66MHF 6’6″ MH Fast 1 10 – 20 3/8 – 1 4.5
Een heerlijke hengel met een snelle actie voor het betere jerkbaitwerk maar ook een hengel die zoals je kunt zien nog behoorlijk buigt op een flinke vis. En dat vind ik toch wel zo prettig drillen!
Enig nadeel vind ik het erg korte handvat (stopt ruim voor de elleboog) waardoor er tijdens de dril van een zware vis behoorlijke krachten op je onderarm komen. Denk zelf dat ik mijn handvat ga laten verlengen.
Groet,
Volkmar
Fantastische vissen weer !
Heb nog wel een vraagje..
Met wat voor baitcaster vis je hier?
gr,Koen