Sri Lanka, pop till you drop, deel 2

door admin · 28 april, 2015

We zijn klaar voor de eerste visdag! Om halfzeven gaat de wekker; was niet nodig, we waren al wakker, gespannen over wat de dag brengen gaat. We wandelen naar het restaurant voor het ontbijt, de zon schijnt al en de wind is gelukkig iets minder, het waait echter nog steeds behoorlijk hard.

We krijgen een lekker omeletje en wat vers fruit samen met een drankje dat ze koffie noemen; echter deze verwende cappuccino jongetjes herkennen dat niet helemaal zeg maar…… Om 8 uur leggen we de spullen in de auto bij Rohana die ons vervolgens naar de haven twee kilometer verderop rijdt waar de boten liggen. In het vissershaventje is het al een drukte van belang. Vele kleurrijke bootjes liggen aangemeerd en in de markthal wordt volop vis verhandeld. Auto’s, scooters, tuktuks, alles staat en loopt door elkaar. De twee visboten van GamefishingAsia steken hier schril tegen af. Modern, wit, schoon, twee grote motoren, roestvrijstaal. We voelen ons een moment ongemakkelijk: echt de rijke Westerlingen die een potje komen vissen. Maar dat gevoel is snel weer weg als we de boot opstappen; we geven Anthony en deckhand Eric die al klaarstaan een hand . We hebben er zin in; het vissen gaat beginnen!

Voor de kust van Kirinda liggen twee koraalriffen, Grand Bass reef en Small bass reef. Beiden liggen ongeveer 15-20km uit de kust en worden gemarkeerd door een vuurtoren die op het rif is gebouwd. Vandaag gaan we naar Grand Bass reef. We starten met speedjiggen in de ochtend en bouwen de dag van daaruit verder op, afhankelijk van de vangsten.

Onderweg naar het rif komen we allemaal lokale vissers tegen. Sommigen nog in echt traditionele boten, anderen in een vrolijke Bob Marley boot met rokende 2takt buitenboordmotor, weer anderen overdag in een grotere boot met vrolijke vlaggen. Maar allemaal even vriendelijk.

De hengels staan klaar in de steunen terwijl naar de visplek racen. We hebben een arsenaal aan spullen meegebracht. Voor het speedjiggen gebruiken we beiden een Shimano Caranx Kaibutsu Jigwrex 300 hengel, ik met een Shimano Saragossa 10000SW molen en Michel met een Twin Power 10000 SW. Als lijn voor het speedjiggen gebruiken we Varivas 65lbs en voor het popperen 100 lbs Powerpro. Michel vist met de nieuwe Powerpro Super 8 Slick . Voor het popperen hebben we beiden een Shimano Caranx kaibutsu Pencil Instrument. Daarnaast heeft Michel een zelfgebouwde (!) popper reishengel bij zich en ik nog een Caranx Kaibutsu longcast. Als molens hebben we beiden een Stella 14000SW en daarnaast op de reservehengels een Twin power 100000SW en een Twin Power 8000SW. Een klein kapitaaltje dus wat we in de loop der jaren bij elkaar verzameld hebben.

Speedjiggen

Aangekomen bij het rif zoekt de schipper op de GPS de speedjig plek op, een mooi taluud dat van 50 naar 65 meter diepte op en afloopt. Er tekenen zich diverse signalen af. Enthousiast laten we de jigs zakken en beginnen met vissen! We laten de jigs naar de bodem zakken en draaien deze snel en met felle bewegingen terug naar boven. En laten ze daarna weer zakken, en weer naar boven, en weer zakken, en weer naar boven, en…….. Als we te ver van het taluud af driften vaart de schipper de boot terug en begint het spelletje opnieuw. Alleen blijven de aanbeten uit. En krijgen we na een uurtje aardig dikke armen…… Anthony besluit daarop een volgende plek te zoeken een stuk verderop. Daar beginnen we opnieuw en krijg ik na een paar keer een keiharde aanbeet die er gelijk goed ophangt. Eindelijk! De vis vecht goed terug en na wat krachtig pompwerk komt de eerste GT van de reis in de oppervlakte. Gaaf! De vis wordt uit het water geschept en ik ga er mee op de foto. Deze vis heet vanaf nu “Nynke”, naar mijn dochter. Zij was wat verdrietig toen ik wegging en toen heb ik haar beloofd de eerste vis naar haar te vernoemen, dus bij deze: Nynke zwemt weer!

Maar na deze GT blijft het stil, Michel heeft zelfs nog geen één aanbeet gekregen deze ochtend…….. We nuttigen de lunch op het water en besluiten dat het genoeg is geweest; we gaan popperen boven het rif. Kijken of dat wel wat wordt. De wind is ondertussen verder opgestoken. Dat maakt het popperen niet makkelijk maar is wel weer goed voor de driften over het rif. Onze schipper Anthony beweert zelfs dat de beste vissen altijd met harde wind zijn gevangen tijdens het popperen. We zullen het zien. Voorlopig staan we alweer een uur poppers uit te laten en gebeurt er geen …….. De spieren doen ondertussen overal zeer en we kijken elkaar af en toe veelbetekenend aan; het is niet wild vandaag. Om een uur of drie begint de zon te zakken en dan krijgen we ook de eerste aanbeten. De vissen knallen keihard op de poppers. Het zijn nog niet de grote vissen maar gelukkig hebben we actie! In anderhalf uur tijd vangen we 5 vissen en hebben we een aantal volgers en missers. Ze zitten er dus wel! Rond halfvijf stoppen we met vissen en begint de terugtocht. Het is nog net niet donker als we weer terug in de haven zijn. We zijn gesloopt. Speedjiggen en popperen is sowieso zwaar maar de eerste dag na een lange reis ben je ook nog niet fit. We eten wat in het restaurant en gaan snel slapen. Morgen weer een dag!

Visdag 2 en 3:

De tweede dag gaat richting Small bass reef. Onderweg beladen we in een school dolfijnen, altijd weer leuk om te zien, en zien we af en toe een vliegende vis voor ons uit snellen. De wind is nu beduidend minder. We beginnen de dag wederom met speedjiggen. En dat levert opnieuw niets op. We krijgen werkelijk geen een aanbeet, ondanks dat het scherm volloopt met signalen, bizar! Dus we besluiten daarom hetzelfde als de dag ervoor: na de lunch (rijst en curry:)) gaan we weer popperen. Ook dat is erg rustig. We krijgen een paar volgers en vangen twee GT’s van redelijk formaat. Spectaculair daarnaast is een aanbeet die ik krijg op ongeveer twee meter van de boot; een werkelijk grote GT mist op een haar na de popper; we horen hoe de GT tracht de popper naar binnen te zuigen en daarna volgt een grote plons………mijn hart zit in mijn keel!

Om 4uur begint de lange run terug naar huis. En stellen we na twee dagen vast dat het allemaal niet gemakkelijk gaat; we zullen hard moeten werken om ons doel te gaan realiseren; een GT groter dan 25 kg, de grootste tijdens de Andaman trip in 2013.

’s Avonds spreken we de andere groep uit Singapore; hardcore speedjiggers. En ook zij hebben dezelfde ervaring gehad. Scherm van de fishfinder vol met vis en gewoon geen beet krijgen! Leuke gasten met veel ervaring; we spreken af later die week bij te praten, eerst nu slapen, het is hard werken hier in Sri Lanka! Positief is wel dat we beiden merken dat de sportschool vooraf heeft geholpen. We zijn moe maar hebben geen last van spierpijn. Wel hebben we beiden fors last van zonne-eczeem; de tropen hakken er hard in, 35gr en de hele dag non stop de zon op je hoofd en dan hard werken en zweten, een aanslag op de huid kennelijk.

Dag 3

Dag 3 begint fraai; er staat nauwelijks wind. Anthony vaart de boot door tot aan de vuurtoren van Little Bass reef en daar beginnen we met het gooien van poppers en stickbaits richting de rotsen rond de vuurtoren. Het is enigszins link want er loopt een flinke oceaandeining en die heeft de neiging te breken op het rif. Anthony laat de motor daarom draaien zodat hij in kan grijpen indien nodig. We krijgen veel actie. Vissen volgen het aas in het heldere water en klappen er af en toe op. Michel demonstreert ook nog een origineel “Lucas-je”; vernoemd naar vismaat Lucas van der Geest die dit destijds regelmatig op het Volkerak presteerde. Ik zal geen details beschrijven maar het komt erop neer dat je uiteindelijk iets weg ziet drijven. Michel beschreef het achteraf als een “unieke en compleet nieuwe ervaring”. Anthony, Eric en ik keken een tijdje zeer geconcentreerd naar de vuurtoren, zeg maar.. Anders dan Lucas kondigde Michel een en ander gelukkig tijdig aan..

We missen een aantal vissen maar weten ook beiden een GT te landen. Dan klappen in een keer twee grote golven het rif op en geeft Anthony vol gas om te vluchten terwijl ik naar Michel brul dat íe moet gaan zitten. Het gaat net goed, we surfen de golf af die achter ons breekt. Anthony heeft er dan wel genoeg van en we varen naar het rif om daar de rest van de dag te gaan popperen.

GT3D popper

Ook tijdens het popperen hebben we meer actie. Zelf vis ik met de door Volkmar ontwikkelde GT3D popper; toch eens kijken of dat wat oplevert. Michel heeft een grote King Pop popper als aas. We krijgen al snel volgers en Michel haakt een goede vis. Deze wordt geschat op ongeveer 15kg. Zelf vang ik eerst een kleinere vis aan de GT3D popper van Volkmar. En daarna krijg ik een MEGAaanbeet gevolgd door een harde dril; een dikke vis van 15-20kg meldt zich in het net en op de foto; he he, de betere vissen beginnen te komen. En: gevangen aan de zelfgebouwde popper van Volkmar, die werkt dus! De GT wordt met een flinke snelheid teruggegooid in zee zodat hij gelijk weer wegzwemt, prima!

King Mackerel

De wind steekt ondertussen flink op en maakt het popperen echt erg lastig. De GT aanbeten nemen af en we missen wat vissen. Ook krijgen we volgers van barracuda’s; één keer met drie tegelijk, super spectaculair tot vlakbij de boot! Jammer genoeg pakken ze niet. Michel krijgt ook nog een aanbeet van een King Mackerel die met mega snelheid de popper grijpt, en door de oppervlakte wegschiet. Jammer genoeg lost de vis de popper, balen, die hadden we wel willen hebben! Toch was het een dag met behoorlijk meer actie en dat geeft ons moed. We varen terug naar de haven waar het een drukte van belang is. Rohana pikt ons weer keurig op en samen met hem maken we nog een avondrit en wandeling langs de baai waaraan het hotel ligt. Het is zo’n mooi gebied om te zien. En dan te bedenken dat de tsunami in 2004 ook hier enorm huis heeft gehouden. De muur van water was destijds hoger dan de vuurtoren en verzwolg de hele baai waar we zitten. Gelukkig waren op dat tijdstip nagenoeg alle gezinnen al weg van huis naar werk en school en was de verwoesting groot maar het aantal slachtoffers in deze baai beperkt……. Michel geniet van alle vrolijke honden die overal lopen en na een mooie wandeling en een poging tot kantvissen die tot niets leidt gaan we terug naar het resort. Maar eens goed nadenken hoe we die grote gaan vangen. We zitten al op de helft……….

John Smit