Spiegeltje, spiegeltje…….
Max en ik besluiten samen weer eens te vissen op een favoriete plas in de buurt. Hier zijn in het verleden al een paar mooie vissen afgekomen. Daarnaast ken ik het water goed wat helpt omdat we een halve dag hebben. Dan weet je snel waar je moet zijn en kun je effectief een paar plekken afvissen.
Een uur later dan gepland door onverwachte werkzaamheden aan mijn trailer draaien we de boot het water in. De trailerhelling hier is lang en steil en dan blijkt maar weer hoe fijn het is om een fourwheeldrive te hebben. En een diesel-automaat. Zonder problemen schuift de combinatie dergelijke hellingen op en af. Omdat de temperatuur van het water de laatste week gedaald is besluiten we diep te starten. Ons idee is dat de vis nu ’s ochtends ook wat dieper gaat liggen. Een taluudje van ongeveer 3-4 meter moet gaan bewijzen of wij gelijk hebben, of niet. Niet dus….. Er lijkt helemaal geen vis te liggen, geen enkel signaal tekent zich op op mijn Lowrance X510c. Dit is geen goed nieuws.
Na een uurtje besluiten we om ons geluk dan ondieper te proberen. Misschien zitten ze toch daar. Na een lekker boottochtje laten we de aasvissen weer zakken en proberen we ons geluk op ongeveer 1 tot 2,5 meter water. Wat opvalt is dat het water echt kraak- en kraakhelder is. Zonder problemen kijk je naar de bodem en kun je zelfs kleine steentjes zien liggen. Je kijkt dan ook echt in een spiegel in het wateroppervlak. Ik heb dit nog nooit op deze plas gezien en heb er ook geen verklaring voor. Normaal is dit water behoorlijk troebel….?? En ook hier duurt het lang voor de eerste aanbeet komt. Ik laat na een controle van de aasvis de takel weer zakken en die wordt gelijk onder de boot gegrepen. Ik pak snel de hengel op, draai de boot weg van de oever en sla aan. Een korte dril volgt en een prachtig getekend snoekje komt aan de oppervlakte. Max schept de vis behendig in het rubbernet en de vis wordt snel onthaakt voordat ze vereeuwigd wordt. Ze is inderdaad prachtig getekend maar wel misvormd met een mopskop. Ik grap naar Max dat ik eindelijk een vis heb die lelijker is dan ikzelf…. “spiegeltje, spiegeltje, aan de wand, wie…..”.
Een fraai getekende mopskop op ondiep water
Toch blijft het ook hier bij die ene aanbeet en omdat de tijd begint te dringen besluiten we een laatste taluud af te vissen die van 3 naar 8 meter afloopt. Hier zien we inderdaad op 6m diepte een paar grote scholen witvis liggen en we bieden de aasvissen dan ook op die diepte aan. Hier krijgen we nog twee aanbeten die duidelijk aftekenen op de aasvis en op snoekbaars lijken. Voor de rest blijft het rustig.
De volgende keer toch maar weer hier proberen en dan langduriger op diepte als de omstandigheden nog hetzelfde zijn. Wie weet liggen ook de grote vissen nu vel dieper dan normaal door dit heldere water?
John Smit
