Soroya dag 2 – de eerste keer vissen!
Soroya dag 2
Ondanks dat we redelijk gaar zijn na de toch best wel lange reis naar Soroya van in totaal 15 uur (vooral van het doorbrengen van de nacht op een verder uitgestorven vliegveld in Tromso zijn we niet veel frisser geworden) willen we zo snel mogelijk vissen. De weersvoorspellingen zijn niet bijzonder goed voor het komend week. Afgelopen week was het de hele week prachtig weer met weinig wind en een zonnetje. Het lijkt het echter op dat wij het minder gaan treffen de week. Het onder reizende sportvissers inmiddels legandarische “you should have been here last week” schiet wederom door mijn gedachten. En dat terwijl het in Nederland op dit moment prachtige weer en 25 graden Celsius is. Heb ik dat…
Aangekomen in het huisje, dat er voortreffelijk uitziet, en na de inspectie van de boten beginnen we meteen onze spullen klaar te maken. Er moet immers gevist worden! Om 11 uur zijn we zover dat we kunnen uitvaren. Onze aluminium console boten (lompsterk gebouwd uit 6 mm zeewaardig aluminium) zijn voorzien van respectievelijk 50 en 60PK buitenboord motoren. Goed voor een topsnelheid van zo’n 45 kilometer per uur. De boten zijn voorzien van een Garmin visvinder/GPS.
Vandaag vis ik met Adriaan en Henk, terwijl, John, Hendrik-Jan en Vloon vandaag in de andere boot zitten. We vissen dus met drie man per boot wat prima te doen is. Adriaan en Henk waren al eerder in Soroya en weten dus de weg. Adriaan, vandaag de schipper, stuurt de boot dan ook direct naar een stek waar hij in het verleden al eerder succes boekte. Het betreft een groot plateau nog gelegen in het Fjord waar de diepte tussen de 45 en 50 meter diepte bedraagt.
De kabeljauw visserij op Soroya bestaat voornamelijk uit het driftend vissen met grote shads en pilkers van 100-300 gram, afhankelijk van de omstandigheden en het materiaal. Uit Nederland hebben we 2 driftzakken meegenomen voor onze boten zodat we de drift beter kunnen controleren. Dit om maar zo licht mogelijk te kunnen vissen.
Ik kies vandaag als eerste voor een Sandeel van Savage Gear welke ik tegenkwam in de winkel van Eddy Mares met een loodkop van 150 gram. Ik vis deze aan een lichte Abu Lofoten hengel voorzien van Shimano Spheros 3000 molen, gevuld met 15/00 gele Power Pro. Vrij licht materiaal dus om optimale sport te kunnen beleven aan het vangen van hopelijk grote vissen.
Vol verwachting laten we onze aasjes (Henk en Adriaan vissen met Cutbaits van Savage Gear) zakken naar de bodem waar we ze boven de bodem hun kunstje laten doen. Vissen op kabeljauw op Soroya is eigenlijk een soort van snoekbaarsvissen, maar dan een flinke slag zwaarder, zo heb ik me laten vertellen. Zo driften we vele meters over het plateau. Aanbeten blijven het eerste half uur echter uit. Totdat tijdens het jiggen mijn lijn ineens slap valt. Ik weet wat dit betekent en sla aan. Hangen! De vis aan de andere kant hangt er redelijk zwaar aan maar doet verder niet veel. Ik kan de vis vervolgens gemakkelijk binnenpompen. Wat zou het zijn? Eenmaal aan de oppervlakte blijkt dat de eerste vis van deze Soroya trip een Lom. Volgens Adriaan en Henk nou niet iets om bepaald trots op te zijn. Nou ja, in ieder geval actie, denk ik bij mezelf.
10 minuten later is het Adriaan die ineens aanslaat en even later de eerste, niet al te grote kabeljauw aan boord kan tillen. Verder gebeurt er echter bar weinig en we besluiten dan ook te verkassen naar een andere plek. Ook daar gebeurt er in eerste instantie weinig. Totdat ik een tik op mijn hengel krijg en ik de haak kan zetten op een vis. Deze schiet echter meteen los en ik laat mijn shad dan ook weer naar de bodem, zakken. Bijna meteen krijg ik weer beet en weer sla ik aan. Deze zit wel goed vast. En hoe! De vis trekt meteen een aantal meters lijn van mijn Spheros, die het uitkraait van plezier. Omdat ik nog maar een keer eerder op kabeljauw viste en dus geen vergelijking kan maken, vind ik het moeilijk een inschatting te maken van de grootte van de vis. De vis hangt er echter erg zwaar op en mijn licthte hengel staat in een prachtige curve. De vis laat zicht zwaar omhoog pompen waarbij deze af toe lijn neemt. Lange uitvallen doet deze echter niet meer. Volgens Adriaan en Henk, doorgewinterde kabeljauw vissers, is dit echter zeker een “meter-kabeljauw”. Dit horende word ik steeds enthousiaster en nieuwsgieriger. Na 10 minuten zie ik een witte vlek onder de boot verschijnen. Even later ligt er een prachtige dikke kabeljauw in de oppervlakte. Henk tilt deze d.m.v. de kieuwgreep uit het water. Yes! Wat een schitterend beest en wat een muil! Omdat we het meetlint vergeten zijn, meten we een stuk nylon af, precies op de lengte van de vis. Zo kunnen we deze als we terugkomen in het huisje alsnog nauwkeurig meten. We schatten de vis vooralsnog op een goeie 110cm. We maken een aantal foto’s waarna ik de vis weer in het water laat zakken. Met een dikke grijns op mijn gezicht zie ik deze de diepte inzwemt. Mijn eerste vis op Soroya en dan meteen een dikke! Heerlijk, vandaag kan in ieder geval niet meer stuk.
We bellen snel de andere boot om daar te informeren naar de vangsten. Die blijken echter nog niets te hebben gevangen en we geven onze coördinaten door. Even later komen ze aanvaren. We varen weer terug naar het begin van het plateau en beginnen met een nieuwe drift. Daar weten we een aantal beten af te dwingen en een paar vissen te landen. Toch is zeker niet wild met het aantal aanbeten. Op de andere boot weten Jeroen, John en Hendrik-Jan ook hun eerste vissen te vangen. Geen megavissen, maar wel mooie sport. Ook daar is het echter zoeken geblazen. Een uur na mijn eerste en voorlopig grootste vis weet ik nog een mooie kabeljauw te vangen. Beduidend kleiner als de vorige maar toch altijd nog rond de meter lang. Prachtig.
Als we in de middag terug varen naar ons huisje hebben we in totaal met 2 boten zo’n 15 vissen gevangen. Niet wild dus, maar in ieder geval kunnen we af en toe genieten van een kromme hengel. Aangekomen in het huisje blijkt mijn vis 116cm lang te zijn geweest. We genieten we bij de foto’s nog wat na van onze eerste dag. Ook bekijken we de weersverwachting voor vanavond en morgen. Er is slecht weer op komst!
Michel Rijnberg
NB: John en HJ zijn ’s nachts alsnog verdergegaan. “Slapen kan altijd nog” was hun belangrijkste argument. Omdat de wind weg was en de zee vlak zijn ze ver de zee opgegaan en hebben daar diep gevist. Veel aanbeten, leuk vis, maar ook veel missers. Toch een idee om vast te houden zodra de wind minder is, het lijkt er toch op dat de vis buiten het fjord zit! Na 43 uur wakker te zijn geweest vonden zij het ook wel even genoeg…….
Geweldige foto van die kabelU Michel! Beste bak!
Dat mooie weer hier is ook maar betrekkelijk, de vangsten zijn er niet echt naar… Zaterdag nog wel een meerval een meerkoet te grazen zien nemen… Heb er dus weer een stek bij voor komend seizoen!
Ga zo door daar, ben benieuwd naar de rest!
Groet,
Volkmar
Nette vangst, op naar die 1.50m, voor minder ga je niet