Snoekbaars op de rivier
Enkele weken geleden sprak ik met Tom af om weer eens een dagje te gaan vissen, Tom had nog een vertikaalhengel te ontmaagden en zelf was ik al lang blij dat ik even kon ontsnappen aan de hectiek van het werk. De geluiden die mij bereikten vanaf 1 van de grote rivieren die ons land rijk is waren goed en er werd dan ook besloten om in de loop van de ochtend die kant op te gaan. Ik had graag een hele dag gevist maar dat zat er toch echt niet in, zo door de week.
Als we na een uurtje rijden bij de trailerhelling aankomen valt het op dat we op het absoluut laagste punt van het afgaand getij zijn aanbeland. De helling is een stuk langer dan normaal, maar met wat pijn en moeite weten we de boot er toch netjes in te krijgen.
Met voor mij een handhengel en een bijhengel en Tom alleen de handhengel kies ik een eerste krib uit waar al eerder mooie vissen uitkwamen. Het zonnetje schijnt, de boot glijdt heerlijk rustig over het water en na 5 meter krijg ik al de eerste beuk op de handhengel.
De vis lost helaas, maar zo snel al actie geeft ons moed en geconcentreerd wordt er dan ook verder gevist. Enkele meters verder weet ik een eerste vis van rond de 50cm te strikken en bijna bij de krib aangekomen die het einde van het vak markeert komt nummer 2. De volgende drift levert ook enkele aanbeten en een vis op en als we uiteindelijk het kribvak uitvaren na diverse drifts te hebben gemaakt hebben we al 5 vissen gevangen.
Mooie vis voor Ton
We vissen diverse kribben uit en weten eigenlijk overal wel een paar beten af te dwingen. Naarmate de stroming harder wordt lijken de vissen ook wel agressiever te reageren op het aangeboden aas want de beten komen hard door en de vissen blijven ook vaker hangen dan aan het begin.
Passerende boten activeren de vis
Het drukke scheepvaartverkeer op de rivier (soms 3 boten naast elkaar) lijkt de vis alleen maar verder de activeren, het passeren van boten en de zuiging die daarmee gepaard gaat levert toch vaak die ene aanbeet op daar waar het eerder rustig was.
Na een paar uur gevist te hebben stel ik voor om even uit de wind en in de zon voor anker te gaan om wat soep op te warmen en even een boterham te eten. Even niet vissen en je rust pakken om daarna weer geconcentreerd door te kunnen vissen, eten en vissen / varen is op dit soort water sowieso onmogelijk dus dat proberen we maar niet eens.
Soep met ballen !
Gelukkig weet ik Tom nog in een uiterst charmante pose op de gevoelige plaat te zetten waarna we het anker lichten en een stukje stroomafwaarts varen. In een mooie buitenbocht met diepe kribben tikken we onze shads door de stroomnaden maar aanbeten blijven uit. Ook de wind speelt ons parten door wat lullig het kribvak in te blazen en ik stel voor om over te schakelen op speedvertikalen om zo wat meer controle over de boot te hebben door meer snelheid te maken.
Dat blijkt een gouden greep want in elk kribvak dat we induiken pakken we 1 of meerdere vissen. De meest vissen komen direkt uit de uitstroom en ook de instroom levert regelmatig een vis op. Allemaal goed hard vechtende en maatse vissen dus we hebben de grootste schik.
Een dikkertje tijdens het speedvertikalen
Na een kribvakje of 7 krijg ik weer een harde tik en de dril geeft al aan dat het een beter formaat betreft. Dat blijkt ook te kloppen als er een dikkertje aan boord komt die nog even op de foto mag. Hierna vangen we links en rechts nog een vis waarna we de boot traileren en aansluiten in de file.
