Sint Maarten revisited – Deel 5
Dag 8
Vandaag de laatste visdag alweer voor Ron. Door het gekloot met de tickets moeten we hem morgen al afzetten, waarna wij nog twee dagen op het eiland zullen blijven. Het huisje is tevens niet meer beschikbaar voor die extra dagen, dus ook André en ik zullen onze spullen moeten inpakken vanavond.
De vissen die we tijdens de boottrip gevangen hebben moeten nog genuttigd worden. Daarnaast willen André en ik natuurlijk graag nog eens terug naar ‘onze’ haaienstek. We passen ons plan er dan ook op aan en besluiten de ochtend richting zoutmeren te gaan voor de nodige tarpon actie. Ron wil ook graag nog een wat groter exemplaar vangen en dus besluiten we een rondje hotspots te doen. Dan tussen de middag lekker op zijn gemakje een visje bakken en daarna door naar de haaienstek, althans André en ik dan, terwijl Ron zijn koffer rustig in kan pakken.
We beginnen onze dag bij de drukke rotonde waar we een aantal dagen terug een doldwaas uur tarpongeweld meemaakten. Dit keer is de videocamera ook opgeladen want we willen graag nog wat aanbeten en drils vastleggen voor later. André en Ron beginnen te gooien terwijl ik de camera start. Het zal de vijfde worp zijn als het water explodeert en André zijn eerste Tarpon mag uitdrillen, na er al een gemist te hebben. Het is lastig om deze razend snelle en vooral springerige rovers in beeld te houden, zeker wanneer ze dichterbij komen. Nadat we de vis onthaken en terugzetten is het mijn beurt en loop ik naar het water voor een paar worpen. Het is de tweede worp als er een flinke tarpon op duikt en dan kan het feest beginnen. Perfect in beeld gebracht door André kan ik de vis rustig laten uitrazen en landen. Een mooie 80er en een goed begin voor mij!
De vis zwemt nauwelijks of Ron slaat aan. Zijn onverzwaarde shad, voorzien van een scherpe enkel haak, valt goed in de smaak en terwijl André zijn dril filmt doe ik ook weer een worp. Stijf langs de mangroven, want daar zag ik wat bewegen. Strip strip BWHAAAAMMM!!!! De vis springt een meter hoog de mangroven in, rolt er weer uit en tailwalkt dan een aantal meter van me vandaan. Wat een aanbeet! Zo heeft André opeens twee onderwerpen te filmen als Ron en ik beide onze vis uitdrillen. Eenmaal op de kant schieten we een paar platen waarna de gebroeders tarpon weer verder mogen.
De onverzwaarde shad bracht succes voor Ron
Fraaie dubbel!
Gedrieën vissen we verder maar de stek lijkt inmiddels aardig verstoord. Ik mis nog een vis en op een andere plek los ik een grote vis van rond de 90cm, ook bij André en Ron is het vrij rustig. We besluiten daarom verder te rijden naar de dammetjes waar André en ik ook zo goed gevangen hebben. Na een kwartiertje zijn we ter plaatse en ook hier is het weer feest. We krijgen vrijwel non-stop aanbeten en houd het even op dan loop je gewoon tien meter verder naar de volgende vissen.
Wederom komen de mooiste aanbeten vlak voor de kant. Op den duur zie ik een Tarpon langzaam dichterbij komen. Ik besluit zo lang mogelijk te wachten met aangooien. Uiteindelijk ligt de tarpon letterlijk onder mijn hengeltop. Ik laat de streamer voorzicht een halve meter bij hem vandaan vallen. Wiebel wat met de hengeltop en dan komt de vis ruim een meter hoog door de lucht heen zeilen. Wonderwel blijft de vis nog hangen ook en na de zoveelste explosieve dril kan ik weer een mooie 80er bijschrijven.
We vermaken ons kostelijk en nadat André en ik nog een prachtige dubbel bij schrijven besluiten we dat het tijd wordt om terug te gaan naar het huisje, anders komt er niets meer van het plan wat we voor deze dag bedacht hadden. Als ik terugloop richting de auto zie ik weer een tarpon voor mijn voeten en ik kan het toch niet laten. Streamer ervoor en BAM! Oke, dit is echt de laatste van vandaag. Nummer vijf voor mij vandaag, André en Ron hebben er beide drie geland.
Alsof één tarpon niet spectaculair genoeg is…
De tweede dubbel van vandaag
We rijden terug naar het huisje en dan kan het feestmaal beginnen. Ron duikt de keuken in en komt even later terug met heerlijke grouper en travelly fillet. De twee triggerfish bewaren we voor morgen als ontbijt. We genieten met volle teugen van het maal en ruimen dan alles weer op. Het is inmiddels half vier geweest en het hele bellyboatplan wordt zodoende wel erg krap allemaal. We besluiten dit dan ook te laten varen en terug te gaan naar de zoutmeren om nog wat tarpons bij te vangen en vooral ook op film vast te leggen. We spreken redelijk bijtijds af bij het huisje, zodat we ’s avonds nog een stek aan kunnen doen waar we eerder die week in het donker grote tarpons hebben zien azen.
Eenmaal terug op het dammetje gaan de tarpons onverstoord verder met waar ze ’s middags gestopt waren. We vissen en filmen om de beurt en weten zodoende de nodige aanbeten, drils en ook een aantal gelande vissen vast te leggen. André heeft voor de verandering vandaag zijn aftma 12 meegenomen en dat komt hem nog even duur te staan. Vlak voor de kant een onverwacht wilde sprong en op film moeten we beide aanhoren hoe zijn topdeel het begeeft. Hengel nummer twee van deze trip! Enorm balen en voorzichtig wordt de vis verder uitgedrilt. Het deel is precies boven de bus afgebroken. Misschien valt er nog iets aan te redden. Voor nu moeten we even verder met een hengel. We eindigen in het donker met drie vissen voor mij en twee voor André. We hebben bovendien het bandje vol gefilmd. Dat gaan we thuis weer bekijken!
Hengelsloper…
Nadat we Ron hebben opgepikt rijden we door naar een doorgang tussen Simpson Bay en de Atlantische oceaan. In het licht van enkele restaurants zijn grote tarpons aan het jagen, maar gezien het heldere water is het nog niet gemakkelijk om er een te verleiden. Uiteindelijk krijgt André er een mooie vis op van in de negentig, maar deze weet al snel de haak te lossen. De rest van de avond blijven de tarpons helaas grotendeels buiten werpbereik, en tegen half tien druipen we dan ook af…
Dag 9
Vandaag wordt een rommelige dag. Ron moet aan het begin van de middag op het vliegveld zijn en André en ik moeten naar een nieuw hotel. Nadat we onze koffers ingepakt hebben krijg ik de eer om de twee triggerfish tot voedsel te verwerken. Dit blijkt absoluut niet mee te vallen want ongelofelijk wat een graten bevatten deze vissen. Uiteindelijk moet de zaag van mijn imitatie leatherman er aan te pas komen om de kop er af te zagen, waarna de vinnen en ingewanden volgen. Eenmaal gebakken valt de huid er gelukkig soepeltjes vanaf en dan kan het smullen beginnen. Eerlijk is eerlijk, de vis smaakt werelds. Maar dat mag ook wel na een uur stoeien in de keuken…
Om een uur ’s middags staan we met volgeladen auto voor het vliegveld. Helaas blijkt het vliegtuig van Ron minstens vier uur vertraging opgelopen te hebben. Hadden we dat maar eerder geweten, dan hadden we nog een paar uur kunnen vissen. De koffer kan gelukkig wel vast ingechecked worden waarna we doorrijden naar Phillipsburg. We struinen de winkelstraatjes af op zoek naar wat leuke souvenirs voor het thuisfront, maar worden helaas teleurgesteld met enkel de typische toeristenrommel waar niemand op zit te wachten. Rond de klok van half zes zijn we opnieuw bij het vliegveld. Het is een vreemd gevoel om nu al iemand te zien vertrekken, maar helaas we doen er niets aan.
De handen worden stevig geschud waarna Ron het gekoelde vliegveld binnen gaat. André en ik rijden verder en bedenken wat we de komende uren nog kunnen doen. Eerst maar eens een hapje eten, zo besluiten we en we rijden naar een in de buurt gelegen restaurant om de magen bij te vullen. Een uurtje later lopen we over de brug van Simpson Bay als we ook grote aantallen Tarpon zien jagen. In recordtijd worden de hengels klaargemaakt en even later wagen we een nieuwe poging aan die grote tarpons.
Helaas gaat het ook hier niet vanzelf. De vissen azen puur en alleen op garnalen en zijn bovendien uiterst voorzichtig. Uiteindelijk weet ik na uren gooien een mooie 80er te haken, maar deze weet zich bij het landen alsnog te lossen. Geen vis vandaag dus helaas.
’s Avonds komen we aan bij een van de goedkopere hotels op het eiland. Om een beetje binnen het budget te blijven hebben we niet veel keus. Als we de gordijnen open doen begint het er meer op te lijken dat we in de plaatselijke gevangenis terecht gekomen zijn. Het insectenleven in de koelkast maakt ons ook niet echt gelukkig. Het is maar voor twee dagen, houden we ons voor en nadat we een nieuwe koelkast geregeld hebben ploffen we in bed.
Het nieuwe hotel bleek niet helemaal je van het…
Kamergenoot
Tot deel 6,
Volkmar Strikkers
Beste Volkmar,
Ik had nog een vraag over de Tarpon visserij in ST Maarten.
Wat voor leader gebruikten jullie en de opbouw van de leader.
Nog bedankt voor de stekken en info daar ik zal een verslag sturen tegen die tijd hoe het gegaan is.
met vriendelijke visgroet,
Peter van Kippersluis