Roofvisseizoen countdown
Het aftellen is begonnen! Nog een paar dagen en het roofvisseizoen gaat weer open. Om een beetje op te warmen (wel nodig deze dagen) onderstaand artikel van Roel die in de laatste dagen van het seizoen nog even wat snoekbaarsspektakel wist neer te zetten! En dat werd ook wel tijd. Want na het scheppen van diverse 90-er snoekbaarzen bij diverse vriendjes, waaronder een 98cm eerder van mij werd het echt tijd dat hij zelf eens even huis ging houden! Gr. John Smit
.
Mosterd en de Maaltijd – nieuw PR snoekbaars.
Door drukte op het werk, de Costa Rica visreis en de voorbereiding daarvoor is dit verhaal even blijven liggen. Ik neem jullie mee terug naar 8 weken geleden, begin maart, toen de winter ’12-’13 nog met gure hand regeerde. Plaats delict is een water waar we al langer ons oog op hadden laten vallen, ware het niet dat daar geen goede helling in de buurt is. Het water is zo’n 4 meter diep op het diepste punt en we hebben aanwijzingen dat er grote snoekbaars huist. De wilgen op de kant laten er geen twijfel over bestaan dat hier bever huist.
Bever(s) met honger
.
We brengen wapen 1 in stelling: de Aje-To, ons Jon-bootje dat we vanaf de kant erin kunnen gooien. Wapen 2 is waar alle grote rovers voor blijven vallen: groot natuurlijk aas, rond de 10% van het lichaamsgewicht van de rover. Dit betekent voor een mooi kasteel een stevige, handgrote voorn. We slepen de dode aasvis, heel langzaam, onder een zwaar afgeloodde dobber, ongeveer 40 cm boven de bodem. Deze tijd van het jaar is de snoekbaars trager en gevoeliger voor weerstand als ze aanbijt.
Wat een staart!
.
We vissen vanaf het allereerste licht en backtrollen heel rustig met onze linker hengels vrijwel tegen de beschoeiing en de rechterhengels dieper afgesteld over het talud. Als we zo’n dertig minuten onderweg zijn maakt de dobber op de rechterhengel van Roel een “hupje” Snel wordt de beugel open gedaan en hoeven niet lang af te wachten. De dobber verdwijnt richting dieper water, de lijn loopt strak, aanslaan – hangen – yessss!! Aan de andere kant van de lijn is iets stevigs weerstand aan het bieden. Het lompe stoten doet het beste vermoeden en na een paar minuutjes ligt een “grote witte buik” naast de Aje-To, de eerste vis van vandaag wordt afgetikt op 81 cm. Kijk hier komen we zo vroeg ons bed voor uit. Snel wordt alles weer in gereedheid gebracht. We gaan nog een stukje verder langs deze rand, maar draaien dan toch om, stel dat er meer op dezelfde plek liggen !? Na 15 minuten varen we weer over vrijwel dezelfde plek wanneer, weer de diep afgestelde dobber van Roel , een huppeltje maakt. In tegenstelling tot de vorige keer, blijft de dobber huppeltjes maken. Na het 5de huppeltje wordt er aangeslagen – yes, weer hangen ! Het logge bonken doet weer het allerbeste vermoeden, wanneer na een paar minuten een stevig paairijp kasteel naast de Aje-To verschijnt! Ik begin bijna nerveus te worden dat dit een nieuwe PR is. Maar nee, de vis meet een nog steeds respectabele 84 cm, maar geen PR.
Hoezo, klaar voor de paai? Dik!
.
Het PR snoekbaars van Roel staat op 87 cm, zijn record snoekbaars “scheppen” op 98 en het aantal geschepte 90-tigers op 4. De grens van 90 cm is een moeilijk te nemen horde gebleken. Vol goede moed, 2 tachtigers binnen een half uur vang je niet vaak, vissen we verder. Het zal een 45 minuten later zijn wanneer we oversteken van het ene talud naar een ander talud. Precies op dit punt wordt de Aje-To de speelbal van een stevig windje dat dwars op de vaarrichting staat. En net in dat moment van hectiek krijgt Roel een knallende aanbeet op 1 van z’n hengels, in een reflex wordt er aangeslagen. Een op zo’n 25 meter afstand zien we een grote witte staart door het oppervlak gaan – hangen ! 3 uit 3 !
Nou, daar is íe dan, een nieuw PR!
.
Eenmaal in de boot meten we een alles verlossende 92 cm. yes, !! De eerste keer over de 90 heen en het PR verbeterd met 5 cm.
Wat een beauty!
.
We hebben een enerverend anderhalf uurtje gehad. Hierna werd alles weer ijzig koud en stil. het was een dag waar we allebei om 2 uur weer thuis wilden zijn en waar John de formaliteiten van PR scheppen en fotograferen drie maanden later kon retourneren.
Gr Roel Orsel
Roel,
Duurde even, maar hij mag er zijn hoor, die eerste 90er!
Groet,
Volkmar