Roofblij
Al drie weken geleden plande ik een BBQ ter ere van mijn verjaardag. Niet dat ik zo’n enorme verjaardagsvierder ben maar een avondje vlees verschroeien en biertjes drinken en over vissen praten, daar ben ik altijd wel voor te porren. Alleen jammer dat er net het weekend dat het allemaal moet gebeuren enorm prutsweer is voorspeld. Nu hebben de meteorologen niet altijd gelijk maar dit keer zaten ze spot on. Toch weten we er in een overdekte tuin een leuke avond van te maken. Ongeveer 1 uur ’s nachts gaat bij mij het licht uit, maar met wat geluk beland ik netjes in bed waar ik de andere ochtend tamelijk duf in wakker wordt.
Volkmar en Andre zijn blijven slapen en als we aan een ontbijtje zitten en ik naar buienradar kijk lijkt het erop dat het rond een uur of 1 in de middag wel eens droog zou kunnen worden. Onder het motto ‘liever duf in de boot dan op de bank’ besluiten we om een aantal uurtjes op roofblei te gaan vissen. Volgens Volkmar die er inmiddels genoeg gevangen heeft is het er ’topweer’ voor.
Niet veel later hangt de boot dan ook achter de auto en een goed uur later liggen we op het water. Als we de haven uitvaren wordt al snel duidelijk dat meer dan een ‘kwart’ gas er niet inzit. Er staat een fikse deining en een windje ‘5 a 6’ minimaal. We laten ons hier niet door tegenhouden en na een tamelijk woeste rit waarbij we regelmatig met de punt van de boot water scheppen komen we op de eerste stek aan.
Het anker gaat overboord achter de taludrand en we beginnen te gooien met allerhande kunstaas. Erg lang houden we dit niet vol aangezien het anker met de harde wind blijft krabben en we dus regelmatig terug moeten varen en opnieuw moeten ankeren.
Na circa een kwartier als ik een vertikaalplugje net voor een plantenbed gooi en een paar slagen aan de molen geef krijg ik de eerste actie. Een harde aanbeet wordt door mij beantwoord met een aanslag en de hengel blijft in een mooie kromming staan. ‘Dat is een goeie’ hoor ik Volkmar zeggen en het voelt inderdaad prima aan. Als de vis aan de andere kant van de lijn 2 harde rukken geeft is daar opeens alleen nog de wapperende lijn. Kijkend naar het breukvlak op de 30/100 fluorocarbon lijkt het wel of ik zojuist een snoek heb gehaakt die er met het hele zaakje vandoor is gegaan. Balend knoop ik een nieuwe wartel aan en met frisse moed gooien en draaien we ons een slag in de rondte.
Na een half uurtje moeten we constateren dat ze er geen zin in hebben op deze stek vandaag. Tijd dus voor een volgende, waarbij we al kunnen zien dat er daar een enorme deining overheen staat. De stroming de ene kant op, de deining de andere kant op en de wind die er dwars op staat, ideale omstandigheden zeg maar :) Het eerste driftje probeer ik nog mee te vissen maar het is al snel duidelijk, de kapitein kan beter alleen varen want de combinatie met vissen is werkelijk niet te doen vandaag. Komt nog bij dat er met regelmaat fikse golven de boot inklappen waarbij meerdere malen de hele vloer onder water staat. Ook onze inschatting van buienradar blijkt niets waard te zijn want de regen valt met bakken uit de hemel.
Tijd voor een zelflozende lund
Na een minuut of 20 klotsbakken zie ik Volkmar toch aanslaan op een fikse vis die als een echte straatvechter alles uit de kast trekt om te ontkomen. Dat lukt gelukkig niet en niet veel later kan Volkmar met een mooie vis van 68 op de foto.
Strakke vis van 68 centimeter
Omdat Volkmar net even iets te blij is met zijn vangende plug bombarderen we hem tot kapitein en wordt zijn hengel geconfisqueerd. Dat blijkt een goede zet te zijn want 3 worpen later krijg ik een straffe beuk en na een leuke dril weet ik een vis van 71 centimeter te landen.
71 Centimeter en hoog gebouwd
Omdat ze het goed lijken te doen op dat ene plugje en het de beurt van Andre is besluiten we te proberen om een aanbeet te filmen. Meestal lukt dat niet omdat vissen nooit bijten als je aan het filmen bent maar met mij aan het stuur en Volkmar als cameraman weet Andre na 5 minuten dit huzarenstukje toch voor elkaar te krijgen. Een heuse roofbleivangst van de aanbeet tot het terugzetten gefilmd.
Ook Andre pakt een mooie
Hierna is het de beurt aan Andre om kapitein te spelen, Volkmar heeft het vangende stukje kunstaas maar blijkt nog iets te hebben dat er enigszins op lijkt en wie ben ik dan om dat er niet aan te knopen. Ook dit blijkt een goede greep te zijn wat na een aantal loze worpen, wanneer het plugje bijna recht onder mijn hengeltop is teruggekeerd krijg ik dan toch de ‘beuk der beuken’. Direct na de aanslag zien we de vis heel even wegdraaien en het is snel duidelijk dat er een ‘bak’ aanhangt.
Altijd leuk om te weten wat je kunt verspelen, maar gelukkig blijkt dit exemplaar goed gehaakt en na een stevige dril op het door mij gebruikte dropshothengeltje ligt de vis in de boot. Meting wijst uit dat de vis 76 centimeter is en dat is een strak verjaardags PR voor ondergetekende.
PR Roofblei, 76 centimeter
Hierna vissen Volkmar en Andre weer verder maar de bleien hebben ons door want veel meer dan wat schampschoten zijn het niet meer. Volkmar mist nog een vis en net als we denken dat het op is komt bij hem dan toch nog die ene vis die ook weer een serieus exemplaar blijkt te zijn.
Strakke vis van 74 centimeter
We speedtrollen nog wat over de stek heen waarbij Andre nog een harde aanbeet mist maar verder dan dat komen we niet. De terugtocht naar de helling gaat voor de wind waarbij we ons al ‘surfend’ op de golven voortbewegen. De bilgepomp draait overuren en pompt dikke stralen water uit de boot en als we eenmaal op de helling staan en de stop uit de boot trekken komt er een plens water uit waar je ‘u’ tegen zegt.
En zo blijkt maar weer, thuis op de bank vang je geen vis :)
Mooi en vlot verslag heren!
Mooie vangsten!! En een nat pak ;) haha
Petje af mannen !! Met thuis blijven vang je zeker niets en zulke bleien wordt je blij van !
Succes
Dick