Riefiskje 2011, from hero to zero…….

Mijn schoonfamilie is Fries. En ze vissen. Daarom hebben we al jaren een jaarlijkse familie viswedstrijd: “Riefiskje”. De samenvoeging van de naam “Riedstra” en “vissen”, voor de Hollanders onder ons. We vissen gericht op snoek, in de Fryske wateren. En de winnaar wordt via een ingewikkelde puntentelling en diverse andere regeltjes aan het einde van de dag vastgesteld. Die krijgt de officiële beker en hoeft ’s avonds niet te betalen bij het traditionele afsluitende diner, minstens zo belangrijk!

Vandaag zijn we met zeven personen. Frans en Rapke hebben de viswateren uitgezocht welke vooraf keurig met Google Earth begeleiding iedereen gemaild zijn. En dat moet ook, want deze keer parkeren we echt in ” the middle of nowhere”. Dat zal op zijn Fries wel iets als ” ien ut meie von neks” zijn denk ik?

De aanvangstijd is 9 uur. Meestal is iedereen er op tijd en worden koffie en koeken gegeten en de hengels klaargemaakt. Ik vertrek daarom op tijd. Het is nogal een stuk rijden en ik ben liever iets te vroeg. Altijd wel lekker als je nog even kunt genieten van de natuur voordat het “machogedrag” losbarst! Zeker omdat ik de beker weer mee moet nemen na de winst vorig jaar ben ik weer het doel van gejoel. Als enige Hollander :-).

Terwijl ik door de polders rijd stel ik vast dat het voor snoeken geen gunstig weer is. Ik zie de zon opkomen aan een strakblauwe hemel en zie aan diezelfde hemel er recht tegenover een volle maan staan. En even verder zie ik zowaar het eerste ijs in de sloot. Ai ai ai, als dat maar goed komt vandaag!

Als dit maar goedkomt………

It waar

.

Op de plek aangekomen zijn de eersten er al. We vissen in de buurt van Boazum en verzamelen bij een brug van waaruit links en rechts gelopen kan worden. Ik parkeer de auto, zeg iedereen gedag en neem een bak koffie. Brrr, wat is het koud! Al snel komen de anderen aan en even voor negen staat iedereen klaar, hengels uitgeschoven en als om precies negen uur het startschot “klinkt” zeilen de aasvissen het water.

Iedereen staat klaar om te beginnen!

.

Altijd weer mooi om die traditionele visserij te zien: 6 meter lange telescoopwerphengel, om goed over de rietkragen heen te kunnen vissen. Paar opzetdobbertjes, loodje en een stalen onderlijntje. En….. in het geval van Rapke zelfs nog een snoekketting, ik zweer het! Hij vist er nog altijd mee!

De legendarische snoekketting van Rapke!

.

De groep splitst zich in tweeën en we spreken af elkaar rond 12uur weer te zien. Al lopende wordt een paar kilometer water afgevist. Ik krijg onderweg eenmaal een aanbeetje die gelijk weer loslaat maar voor de rest gebeurt er niks. Ook Symon en Bennie die in dezelfde richting lopen krijgen geen beet en als we bij een dwarssloot lopen besluiten we weer terug te gaan.

Ook goedemorgen!

.

Een sms-je verraadt dat er in de andere groep wel vis gevangen wordt. Sander vangt een vis van 57cm. Hmmmm, ben ik de verkeerde kant opgelopen? Terug bij de auto vis ik nog een tijdje de brug uit, vaak liggen ze daar wel. Daarna wissel ik om voor een spinhengel met kunstaas terwijl Bennie en Symon de andere kant op beginnen te lopen. Symon vangt een vis van 60cm en even later zie ik opeens Bennie in de verte met een net zwaaien en een vis landen. Waaat?? Dat is de plek bij de brug waar ik wel 20 keer overheen ben gegaan! Snel loop ik terug en ik zie dat het een dikke vis is die na meten 96cm blijkt te zijn. Prachtig! Snel een foto gemaakt.

Mooi dikkerdje!

.

Na een tijdje zien we de anderen terug komen lopen en worden bij de auto de rugzakken e.d. tevoorschijn gehaald voor de lunch.

Lunch. Let op de vaag glimlachende Frans in de lichtblauwe jas……

.

Frans staat er een beetje opgewonden bij; er is iets. En de rest lacht geheimzinnig. Dan komt het hoge woord eruit. Frans heeft een snoek van maar liefst 107cm gevangen! Het kampioenschaprecord dat tot nu op mijn naam stond met 103cm is verbroken. En daarnaast had hij ook nog een vis van 71cm. Jemig, wat een start! En eerlijk is eerlijk; in poldersloten een dergelijke grote vis vangen is echt een prestatie! Er wordt gelachen en gejoeld. Naar mij….. Want hoewel iedereen het leuk vindt voor Frans krijg ik de indruk dat de voornaamste opdracht vandaag is dat ik niet win…… En als dan ook nog mijn kampioenschaprecord is afgenomen, nou, dan is het tijd voor een flink potje foute Friese humor……

107cm, geweldig!

.

Na het nuttigen van de lunch stappen we in de auto en vertrekken we richting Dedgum. Daar loopt een prachtig kanaal dwars door de Friese weilanden. Het is dat het een wedstrijd is en er op het vissen geconcentreerd moet worden, anders zou je daar eindeloos kunnen genieten van de uitzichten en de natuur. Snel schiet ik een paar plaatjes die wel een aardige indruk geven.

De “poel”

.

Het kanaal kent halverwege een soort van verdikking, een poel als het ware. Daar komen we elkaar weer tegen, de groep was namelijk opnieuw in tweeën gesplitst. En weer loopt Frans met die rare grijns. Het zal toch niet waar zijn? En jawel hoor, meneer heeft opnieuw twee knappe vissen weten te vangen: 71 en 93cm. En ook Symon weet er opnieuw één te vangen: 91cm…… Terwijl een aantal anderen waaronder ikzelf geen beet weten te krijgen. Bizar.

Symon met een mooi snoekje

.

Een knulletje uit de omgeving die met Frans meeloopt vindt het ook allemaal geweldig, hij was getuige van de vangst van de dikke vissen en vindt het maar wat mooi! We lopen terug richting de auto en ruimen de hengels op. Terwijl we teruglopen zien we opeens een snoek “slaan” in een ondiepe sloot. Snel hang ik er een visje aan en gooi ik in. Sander doet hetzelfde en na een paar keer slepen hangt de vis aan de hengel van Sander. Ik word gek; mijn nooit-vissende zwager jat hier gewoon een snoek voor mijn neus weg. Het moet niet gekker worden!

Sander met de snoek van iemand anders

.

Uiteindelijk hebben we nog wat tijd over en besluiten we nog snel een laatste plek in de buurt te proberen, een diep kanaal met een grote brug erin. Hier zet ik nog even alles op alles door met groot aas het diepe midden werpend af te vissen. Maar het mag allemaal niet meer baten. Ik vang vandaag niets! Evenals Rapke en Bernd, die beiden ook geen beet hebben gekregen. En we nu al allemaal vast kunnen stellen dat Frans de terechte winnaar van vandaag is, met een kampioenschaprecord!

mijn hengeltop ging vandaag niet krom……

Il Campione!

.

We rijden gezamenlijk naar het restaurant, een wokrestaurant in Bolsward. Daar worden de verhalen nog eens flink uitvergroot waar bij ik het opnieuw moet ontgelden. Sander duidt fijntjes de 2-0 uit (Sander-John) en Frans lacht van oor tot oor bij het ontvangst nemen van de beker.

Sander – John: 2-0

Een mooi moment

.

De rest zit er allemaal wat stilletjes bij…….. Bij het kijken op de beker valt me op dat er al sinds 1998 de naam van een winnaar op staat. En daarvoor visten we ook al samen. Best gaaf zo’n familietraditie! En dan valt het kwartje…….. 2011-1998 = 13, en dan ijs in de sloten, heldere hemel, volle maan. De Friezen hebben hun vloek over me neer laten dalen…. Ik had geen schijn van kans dit jaar!

De Fryske vloek daalde over me neer: helder/volle maan/eerste ijs/het 13de jaar; ik had geen schijn van kans!

.

De winnaar 2010 werd de verliezer 2011, van hero naar zero!

De Hollander.

Gerelateerde artikelen:

Dit vind je misschien ook leuk...

6 reacties

  1. Jeroen schreef:

    Leuke traditie! Ook leuk te zien dat er in de wateren waar ik vroeger vaak met spinners stond te gooien nog snoek en mooie snoek word gevangen.

    @Volkmar, kom maar eens langs in Friesland dan zal ik je laten zien wat ‘FiskJE’ inhoudt.

    Gr. Jeroen

  2. symon schreef:

    @de vliegende:
    Friesland is net als Holland een onderdeel van het Verenigd Koningrijk der Nederlanden. De Friezen waren er allang voor den Olanders, maar toch mooi dat je van mening bent dat er weinig verschil inzit.
    @Volkmar
    Als John de volgende keer in zijn geluksboxershort wint (of op zijn minst 1 snoekje vangt) dan zetten we hem daar zeker mee op de foto !

  3. John schreef:

    Bedankt voor de ondersteuning Volkmar! En voor Mark: door het lopen slepen we de voorns op een natuurlijke manier langs de oevers. Soms, als de wind goed in het kanaal staat, gooi ik mijn voorn verder weg en gebruik ik de lijn als “zeil” om de voorns te laten driften.

  4. Volkmar schreef:

    Leuk verslag John en vrees niet er is nog hoop! Riefiskje 2012 ga jij natuurlijk gewoon winnen, gehuld in je geluksboxershort..!

    Trouwens, dat “fiskJE”, doelen die Friezen daar nou mee op het formaat van de vangst..? :)

    Groet,
    Volkmar

  5. De vliegende...... schreef:

    De samenvoeging van de naam “Riedstra” en “vissen”, voor de Hollanders onder ons…….

    Friesland is ook Holland!!!!

    mooie traditie zeg… moet zeker in ere gehouden worden!!!

  6. mark schreef:

    Leuk verhaal, en een prachtige traditie!!

    Hoe wordt er trouwens gevist met die lange hengels?
    slepen met dood aas? of dood aas laten driften met de wind?
    Of met levend aas net als vroeger?

    Gr Mark

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *